تاثیر هشت هفته تمرین هوازی همراه با مکمل یاری عصاره دانه انگور بر بیان VEGF و VEGFR-2 در بافت قلب رت های دیابتی شده با استرپتوزوسین
محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوری
مریم شیرانی
1
,
جمشید بنایی بروجنی
2
,
سعید کشاورز
3
,
محمد کریمی
4
1 - مرکز تحقیقات طب ورزشی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
2 - مرکز تحقیقات طب ورزشی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
3 - مرکز تحقیقات طب ورزشی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
4 - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی قم، قم، ایران
کلید واژه: انگور, دیابت, آنژیوژنز, تمرین ورزشی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی به تنهایی یا همراه با مکمل یاری عصاره دانه انگور بر بیان VEGF و VEGFR-2 در بافت قلب رت های دیابتی شده با استرپتوزوسین (STZ) اجرا شده است. پژوهش حاضر از نوع بنیادی و تجربی می باشد. تعداد 32 سر رت ویستار نردیابتی به صورت تصادفی در چهار گروه هشت تایی شامل گروه های کنترل، مکمل، تمرین و تمرین+ مکمل تقسیم شدند.دیابت نوع1 با تزریق STZ به میزان 55 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن القا شد. برنامه تمرین هوازی به مدت هشت هفته و پنج جلسه در هفته با شدت هفتاد درصد اجرا شد. مصرف عصاره هسته انگور نیز به صورت روزانه بود. بعد از دوره تمرینی موش ها کشته شده و بافت قلب جدا شد. بیان ژن های VEGF و VEGFR-2 در بافت قلب اندازه گیری شد. یافته های حاضر نشان داد که بیان VEGF بافت قلب در گروه های تمرین، مکمل و تمرین+مکمل در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری بیشتر است (05/0 > p). علاوه بر این، بیان VEGFR-2 در گروه های تمرین و تمرین+مکمل در مقایسه با گروه کنترل و مکمل افزایش معناداری را نشان داد (05/0 >p ). نتایج حاضر نشان داد که تمرین هوازی به تنهایی و همراه با مکمل یاری عصاره هسته انگور نقش مهمی در افزایش بیان عوامل آنژیوژنیک در بافت قلب رت های دیابتی نوع1 دارد. باوجود این، مصرف عصاره هسته انگور به همراه تمرین هوازی نمی تواند تاثیر سینرژیک بر بیان VEGF و VEGFR-2 داشته باشد.
The angiogenesis process is disrupted in the heart tissue during diabetes. In contrast, exercise training is one of the effective factors on the angiogenesis process. The present study was conducted aiming at investigating the effect of eight weeks aerobic training alone or combined with grape seed extract supplementation on the myocardial expression of VEGF and VEGFR-2 in the streptozotocin-induced (STZ) diabetic rats. Thirty-two diabetic male Wistar rats with initial weight of 160-220 g were randomly assigned to four groups including control, supplement, training, and training + supplement groups, each consisting of eight rats. Type1 diabetes induced by STZ injection (55 mg/kg/bw). Aerobic training conducted for eight weeks and five sessions per week. Grape seed extract supplement was administrated by oral gavage at a dose of 40 mg/kg daily. Two day after the last training session or grape seed extract supplementation, all rats were anesthetized by means of ketamine–xylazine injection and their heart tissues were removed. VEGF and VEGFR-2 gene expression in the heart tissue were determined by Real-time PCR method and data were analyzed by SPSS software and one-way ANOVA test. The present study’s findings indicated that myocardial VEGF expression in training, supplement, and training + supplement groups were significantly higher compared to the control group (p<0.05). In addition, VEGFR-2 expression in training and training + supplement groups indicated a significant increase compared to control and supplement groups (p<0.05). The current study’s finding indicated that aerobic training alone and in combination with grape seed extract supplementation played a key role in increasing the expression of myocardial angiogenic factors in type 1 diabetic rats. However, consumption of grape seed extract along with aerobic training cannot have a synergistic effect on VEGF and VEGFR-2 expression.
_||_