تاثیر کاربرد منتول و اشعه ماورای بنفش بر شاخص جذب آب و درصد جوانه زنی بذور آویشن و ختمی

محورهای موضوعی : یافته های نوین کشاورزی

بابک پیکرستان ¹ (عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور میلاجرد)
سید محمدرضا سیفی ² (عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور مرکز شازند)
محید آنجفی ³ (کارشناس ارشد زراعت سازمان جهاد کشاورزی استان مرکزی)
سعید چاوشی ⁴ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، گروه زراعت، اراک، ایران)

تاریخ دریافت : 1394/09/07 تاریخ پذیرش : 1394/09/07 تاریخ انتشار : 1391/03/01

کلید واژه: جوانه زنی, منتول, اشعه ماورای بنفش,

چکیده مقاله :

این تحقیق به منظوربررسی اثرات اسانس منتول و اشعه ماوراء بنفش به عنوان شاخصی از اثرات تخریب لایه ازن بر درصد جوانه زنی بذر گیاهان دارویی آویشن و ختمی انجام شد. در این تحقیق، اثر منتول (25%، 50%، 75% و100%) و 3 تیمار اثر اشعه ماورای بنفش طیف A (nm400 – 320) و B (nm 320 – 290) و C (nm290-200) با شاهد به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه دانشگاه پیام نور میلاجرد انجام شد. نتایج نشان داد بالاترین مقدار جذب آب بذر در بذر آویشن با 81% در آویشن و74% در بذر ختمی بود. درصد جوانه زنی در تیمار شاهد آویشن با 81% و شاهد ختمی با 74% بوده است و به ترتیب با افزایش غلظت منتول در محیط کشت هیدروپونیک از 25% به 100%، درصد جوانه زنی روند نزولی قابل ملاحظه ای از 77% به 51% درآویشن و از 71% به 39% در ختمی داشته است. در همه بذور بین تیمار شاهد با تیمار 25% منتول اختلاف معنی داری دیده نشد ولی بین این تیمار ها با تیمار 50%، 75% و 100% اختلاف معنی دار ملاحظه شد.

چکیده انگلیسی:

In order to Investigate the allelopathic effects of menthol and UV damage as a parameter of the effects of ozone on thyme and hock seed germination. In this research in two separate trials, the effect of menthol (25% -50% -75% and 100%) and 3 ultraviolet   spectrum A (nm 400 – 320)and B (nm 320 - 290 )and C (nm290-200 ) and control based on randomized complete block design in three replications in the laboratory of Mylajrd Payam Noor University were tested. According to the results of the phenology of plant growth and seed germination in four levels and five levels of radiation considered menthol, The results showed that the highest percentage of dewatering is in seeds control varieties treatment  by 81% in thyme and 74% in hock, but there are  significant difference between other treatments. Based on germination percentage, highest has been in control plants thyme with 81% and control hock with the 73%, respectively, with increasing concentration of menthol in hydroponic culture from 25% to 100% ,germination has decline substantially from 77% to 51%  in thyme and 71% to 39% in the hock .In addition, between the control treatment of seeds with 25% menthol treatment There was no significant difference between treatments, but treatment with 50%, 75% and 100% was seen difference significant at 1% level according to Duncan test. In examining the results of treatment by ultraviolet rays was a significant difference .control treatment has the highest performance with the germination of 81% in thyme and 70% in the hock and results show that we have treatment UVA treatment with the treatment of other ultraviolet radiation significant difference at 1% Duncan test.

منابع و مأخذ:

1- آخوندزاده،ش.1379. دایره المعارف گیاهان داروئی ایران، جلد:1، چاپ اول، تهران، انتشارات ارجمند، صفحات15 تا 30.

2- زرگری،ع. 1369. گیاهانداروئی، جلد اول، چاپ چهارم، انتشارات دانشگاه تهران  ؛ صفحات5 تا 9.

3- صمصام شریعت، س. ه. 1371. عصاره گیری و استخراج مواد موثره گیاهان دارویی و روشهای شناسایی آنها- صفحات 10 تا 23.

4- امید بیگی،  ر. 1376. رهیافت های تولید و فرآوری گیاهان دارویی. جلد:2، صفحات3 تا 7.

5- ضیایی، س. ع. 1382. تاریخچه طب گیاهان ـ مجله گیاهان دارویی. جلد:2 صفحات 4تا11.

6- میرحیدر، ح. 1372. مصرف گیاهی. جلد 5, انتشارات دفتر فرهنگ معاصر اسلامی, ص 93 تا 108.

7- Heisey, R. M. and Delwiche, C. C. 1990. A survey of California plants for water- extractable and volatile inhibitors. Bot. Gaz. 144: 382- 390.

8- Jordan, L. S.  and Cudneyand Antony, D. W. 1991. Effect of wild oat (A. fatua) infestation on light interception and growth rate of wheat (T. aestivum). Weed Sci. vol 39: 175- 279.

9- Klayman, D. L. 1985. Qingbaosu (artemisinin): An antimalarial durg from China. Science. 228: 1049- 1055.

10- Lydon, J., Teasdale, J. R. and Chen, P. K. 1997. Allelopathic activity of annual wormwood (Artemisia annua) and the role of artemisinin. Weed Sci. 45: 807- 811.

11- Macro, J. A. and Barbera, O. 1990. Natural products from the genus Artemisia L. Stud. Nat. Prod. Chem. 7: 201- 264.

12- Podlech, D. 1977. Compositae VI Anthemideae. In: K.H. Rechinger (ed.), Flora Iranica. Graz- Austria.p 27-88

13-Rice, E. L. 1995. Biological weeds and plant diseases advance in applid allelopathy. The university of Oklahoma Press, Norman. p 439.