تاثیر آللوپاتیک عصاره اندام های ارقام گندم (Triticum aestivum) روی مولفه های جوانه زنی و رشد چاودار (Secale cereal. L)
محورهای موضوعی : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی
محمد نگهداری
1
(
مرکز آموزش جهاد کشاورزی فارس، شیراز، ایران
)
روح اله حسینی منفرد
2
(
گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد ارسنجان، دانشگاه ازاد اسلامی، ارسنجان، ایران
)
مریم صفرپورشورباخلو
3
(
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس، شیراز، ایران
)
مستانه شریفی
4
(
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس، شیراز، ایران
)
سولماز پایدار
5
(
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس، شیراز، ایران
)
ندا کریمی
6
(
گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد ارسنجان، دانشگاه ازاد اسلامی، ارسنجان، ایران
)
کلید واژه: جوانه زنی, آللوپاتی, چاودار, عصاره آبی, مدیریت علف هرز,
چکیده مقاله :
به منظور ارزیابی عصاره های اندام های مختلف ارقام گندم برخصوصیات رشدی علف هرز چاودار با مطالعه اثر اللوپاتی، آزمایشی با استفاده از 20 رقم گندم در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان در سال 1388 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عصاره حاصل از سه اندام ( برگ، ریشه و ساقه) به تفکیک از 20 رقم گندم در چهار غلظت مختلف (0 ،25 ،50 و 100درصد) روی چاودار اعمال و صفات مربوط به درصد جوانه زنی، طول ریشه چه ، طول ساقه چه، وزن تر ریشه چه و وزن تر ساقه چه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد در کلیه ارقام با افزایش غلظت عصاره، درصد جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر ریشه چه و وزن تر ساقه چه کاهش یافت، به طوری که در غلظت های 100درصد حجمی عصاره های مختلف ارقام، جوانه زنی و رشد در چاودار مشاهده نشد. همچنین بازدارندگی برای عصاره بافت های مختلف، متفاوت بود به طوری که عصاره برگ و ساقه در مقایسه با عصاره ریشه بازدارندگی بیشتری داشتند. ارقام مختلف، تفاوت قابل توجهی از نظر میزان بازدارندگی نشان دادند. بیشترین میزان بازدارندگی جوانه زنی چاودار در بین ارقام مختلف از عصاره سبلان و مغان1و2 و کمترین بازدارندگی در رقم کویر ایجاد شد. لذا به نظر می رسد در مناطقی که مشکل عمده مزارع گندم، علف هرز چاودار باشد می توان رقم سبلان و مغان را جهت مدیریت این علف هرز توصیه کرد.
In order to evaluation of extract in different organs of wheat cultivars (Triticum aestivum L.) on growth characteristics of rye (Secale cereal. L), an experiment was conducted in Islamic Azad University of Arsenjan using twenty wheat cultivars in 2010. The research was conducted in a factorial experiment on the basis of randomized complete design with three replications. Extracts from the three organs (leaves, roots and stems) of twenty wheat varieties separately in four different concentrations (0, 25, 50 and 100%) applied on rye and germination percentage, radicle and hypocotyle length, radicle and hypocotyle fresh weight. The results showed that root extract had lower potential in germination inhabitation compared with stem and leaf. With increasing extract concentration reduced germination percentage, radicle and hypocotyle length, radicle and hypocotyle fresh weight, as 100% concentration were not observed on germination and growth in rye. Also inhibitory among the different parts of wheat extract was different and leaf and stem had higher allelopthic effects compared with root. Considerable variation was observed in inhibitory of wheat cultivars. The most inhabitation between cultivars observed in Sabalan and Moghan1, 2 and the lowest inhabitation observed in Kavir cultivar. It seems in regions where the problem of wheat field is rye weed, Sabalan and Moghan cultivar could be recommended to control the weed.
