واکنش بزرک (Linum usitatissimumL.) به کودهای زیستی، شیمیایی نیتروژنی و فسفری در شرایط تنش خشکی

محورهای موضوعی : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

سیده انیس صادقیان دهکردی ¹ , علی تدین ²

1 - دانشجو/ دانشگاه شهرکرد
2 - استاد/ دانشگاه شهرکرد

تاریخ دریافت : 1394/02/15 تاریخ پذیرش : 1394/04/19 تاریخ انتشار : 1395/12/01

کلید واژه: عملکرد دانه, درصد روغن, شاخص برداشت, تعداد کپسول در بوته,

چکیده مقاله :

به منظور بررسی تأثیر تنش خشکی و کود‌های زیستی و شیمیایی نیتروژنی و فسفری بر برخی خصوصیات کمی و کیفی بزرک، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد در سال زراعی 92-1391 انجام گرفت.تیمار‌ اصلی در این آزمایش شامل چهار سطح تیمار تنش خشکی: بدون تنش (با پتانسیل 03/0 مگا پاسکال )، تنش ملایم (با پتانسیل 35/0 مگا پاسکال )، تنش متوسط (با پتانسیل 65/0 مگاپاسکال ) و تنش شدید (با پتانسیل95/0 مگاپاسکال) و تیمار فرعی شامل پنج تیمار کودی:بدون مصرف کود، کود شیمیایی نیتروژنی+ فسفری، کود زیستی نیتروژندار ازتوبارور1، کود زیستی فسفاته بارور2 و مصرف توأم کود زیستی ازتوبارور1 + بارور2 بودند. تمامی صفات تحت تیمار تنش خشکی و تیمار کودی معنیدار شدند. اثر متقابل تیمارهای تنش خشکی و تیمار کودی بر صفت شاخص برداشت و درصد روغن معنیدار گردید، درحالیکه بر صفات تعداد دامه در کپسول، عملکرد دانه و وزن هزار دانه معنیدار نشد. بیشترین تعداد کپسول در بوته، عملکرد دانه و وزن هزار دانه در تیمار بدون تنش بدست آمد. در بین تیمارهای کودی، به ترتیب بیشترین تأثیر مربوط به تیمار کود شیمیائی (نیتروژن+فسفر) و کود زیستی ازتوبارور ١+ بارور ٢ بود. براساس نتایج بدست آمده در این آزمایش مبنی بر تأثیر مثبت کودهای زیستی ازتوبارور ١ و بارور ٢ بر صفات اندازه گیری شده و به دلیل عوارض زیست محیطی حاصل از کودهای شیمیائی، به کار بردن کودهای زیستی در مقایسه با کود‌های شیمیایی برتری دارد.

چکیده انگلیسی:

In order to evaluate the effects of drought stress, bio-fertilizers and chemical fertilizer (N+P) treatments on some quantitative and qualitative traits of linseed, a field experiment was conducted as split-plot in randomized complete block design with three replications at the Research Station of faculty of Agriculture, Shahrekord University in 2013-2014. Four levels of drought stress of no stress (with potential 0.03 mega pascal), mild (with potential 0.35 mega pascal), medium (with potential 0.65 mega pascal) and severe stress (with potential 0.95 mega pascal) as main factor and five fertilizer treatments of control (no ferlilizer), chemical fertilizer (N+P), biofertilizer of Azotobarvar 1, Barvar 2 and combination of Azotobarvar 1+ Barvar 2 as sub factor were used. All traits were significantly affected under drought stress and fertilizer treatments. Interaction between drought stress and fertilizer treatments significantly affected only in harvest index and oil content while the number of seeds per capsule, grain yield, and 1000 seeds weight was not significant. Maximum number of capsule per plant, grain yield and 1000 seeds weight obtained under no drought stress conditions. Among fertilizer treatments, the greatest effect observed in the treatment of chemical fertilizer (N+P) and bio-fertilizer Azotobarvar 1+Barvar 2 respectively. Regarding to the results obtained in this experiment, based on the positive effect of biological fertilizers Azotobarvar 1 and Barvar 2 on the measured traits and because of the environmental effects of fertilizers Using biological fertilizers In comparison with chemical fertilizers is preferred.