نقض حقوق بشردوستانه در جنگ سی و سه روزه بر مبنای مقررات بین الملل
محورهای موضوعی : روابط بین الملل
بیژن نیری
1
(
استادیار و عضوهیات علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، گروه علوم سیاسی
)
علیرضا متولی
2
(
دانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
)
کلید واژه: واژگان کلیدی: جنگ 33 روزه, مقررات بین الملل, حقوق بشر دوستانه, اسرائیل و حزب الله,
چکیده مقاله :
چکیده به دنبال گروگان گیری دو سرباز اسرائیلی توسط نیروهای حزب الله، ارتش رژیم صهیونیستی حملات گسترده ای را از 12 ژوئیه 2006 علیه لبنان آغاز کرد. اسرائیل با این تهاجم، حقوق بشر به خصوص کنوانسیون های 1949 ژنو، دو پروتکل الحافی آن و قطعنامه ای شورای امنیت سازمان ملل متحد را به تمسخر گرفت و بدان ها وقعی ننهاد. اسرائیل نام این تهاجم را حق دفاع از خود نهاد تا کار خود را توجیه کند.این تهاجم به کشته شدن صدها زن و کودک لبنانی که کوچک ترین دخالتی در جنگ نداشتند و ویرانی بسیاری از مناطق دور از صحنه درگیری انجامید. جنگ 33 روزه که با تهاجم اسرائیل به لبنان آغاز شد و با تصویب قطعنامه 1701 شورای امنیت و پذیرش آتش بس بین حزب الله و اسرائیل پایان یافت، از ابعاد مختلفی قابل بررسی، تحلیل و ارزیابی است. عملیات دفاعی و پیروزی درخشان مقاومت اسلامی لبنان به رهبری حزب الله در مقابل تهاجم گسترده و بی رحمانه رژیم صهیونیستی، نمادی از برجسته ترین و بدیع ترین منازعه در عصر حاضر از لحاظ نوآوری های پسامدرن جنبشی مردمی علیه رژیمی مجهز به پیشرفته ترین فناوری های تسلیحاتی است. جنگی که گمان می رفت در مدتی کوتاه به سود رژیم صهیونیستی پایان ابد، به بزرگترین شکست این رژیم تبدیل شد و ارکان دکترین امنیتی و استراتژی جنگ برق آسای آن را متزلزل کرد.
Abstract After hostage-taking of two Israeli soldiers by Hezbollah forces, military of Zionist regime started an expanding attack on Lebanon from July 12, 2006. By this invasion, Israel ridiculed the human rights specially; conventions of Geneva, 1949 and its’ two affixed protocols and security councils’ treaty of united nation’s organization and didn’t notice them. Israel called this invasion as a kind of defense in order to justify it. The slaughter of hundreds of women and Childs who has no interferes in war and ruination of areas far from incident field and quarrel and other war crimes which Israel committed during one month, is an example of this regims’50 years’ patent defect of international law and human right which shows invalidity of international documents and forums. The 33days war which started with Israel invasion to Lebanon ,and ended with 1701 treaty confirmation of security council and accepting cease fire between Hezbollah and Israel, is able to be considered and analyzed. The defense operations and brilliant victory of Islamic resistance of Lebanon with Hezbollah leading against expanded and cruel invasion of Zionist regime, is an outstanding sample and rhetoric dispute in current age from the aspect of postmodernism innovation revolt of people against a regime which is armed and equipped with most advanced armament technology. A war which was supposed to be ended in a short time by victory of Zionist regime, became a great defeat of this regime and destabilized and shook the pillar of security doctrine and its’ war strategy of fast war. The 33 days war of Israel against Hezbollah was an important lesson which will be more effective on future wars.
منابع
1. اسدالهی، مسعود (1382)، جنبش حزب الله لبنان، گذشته و حال، نشر پژوهشکده مطالعات راهبردی.
2. اشقر، حلبیر و وارشوفسکی، میخائیل (1388)، جنگ سی و سه روزه و پیامدهای آن، نشر صمدیه.
3. پاشا قاسمی، علی و رضوی، سلمان (1385)، بزرگترین شکست رژیم صهیونیستی، تهران، انتشارات مطالعات اندیشه سازان.
4. حجازی، حامد (1385)، یک لبنان مقاومت، یک اسرائیل ادعا، تهران، انتشارات بصیرت.
5. دلخوش، علیرضا (زمستان 1387)، حقوق بشردوستانه در مخاصمات بین المللی و غیربین المللی، فصلنامه سیاست خارجی، شماره چهارم.
6. رسو، شارل (1369)، حقوق مخاصمات مسلحانه، ترجمه سید علی هنجنی، تهران، دفتر خدمات حقوقی بین المللی.
7. سلطانی فر، محمد (1382)، افکار عمومی و جنگ سی و سه روزه، تهران، انتشارات سیمای شرق.
8. شاو، ملکو (1372)، حقوق بین الملل، ترجمه محمد حسین وقار، تهران، انتشارات اطلاعات.
9. شریف، محمد (1373)، بررسی دکترین نامحدود بودن صلاحیت شورای امنیت، تهران، نشر اطلاعات.
10. فلسفی، هدایت الله (بهار 1371)، روش های شناخت حقوق بین الملل، فصلنامه تحقیقات حقوقی، شماره10.
11. کاسه سه، آنتونیو (1375)، نقش زور در روابط بین الملل، ترجمه مرتضی کلانتریان، تهران، انتشارات آگاه.
12. کرگیس، فردریک (2006)، حمله اسرائیل به لبنان، نکاتی در باره اصل تناسب در حقوق بین الملل، ترجمه حسن مهدویان، تهران، اطلاعات سیاسی – اقتصادی، سال بیستم، شماره نهم و دهم، 1385.
13. کنعانی، محمد و حسین نژاد، کتایون (1383)، حقوق بین الملل بشردوستانه ناظر بر حمایت از افراد در درگیری مسلحانه، تهران، نشر سرسیم.
14. مسائلی، محمود و ارفعی، عالیه (1373)، جنگ و صلح از دیدگاه حقوق و روابط بین الملل، انتشارات وزارت امور خارجه.
15. ممتاز، جمشید و رنجبریان، امیرحسین (1387)، حقوق بین الملل بشردوستانه و مخاصمات مسلحانه داخلی، تهران، نشر میزان.
16.Le Conseil de Securite des Nations Unies, La Resolution 1701, le 11 aout 2006, (S/Res/1701/2006).
17. Rapport D,Amnesty international, le Mond diplomatique, Aout 2006.
18. http://www.bbc.com
19. http://www.blogspot.com
20. http://www.14march.org
21. http://www.pajoohe.com
22. http://www.hpcr.org
23. http://www.vatandar.com
24. http://www.jurnaladian.com
25. http://www.rcs.ir
