رد ادعای حقوقی بریتانیا در قضیه جزایر سه گانه در مجامع بین المللی

محورهای موضوعی : روابط بین الملل

مهدی قربانی ¹ , احمد بخشایشی اردستانی ² , نقی طبرسا ³

1 - دانشجوی دکترای علوم سیاسی، گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
2 - عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
3 - عضو هیئت علمی، گروه روابط بین‌الملل، دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1397/03/21 تاریخ پذیرش : 1397/03/21 تاریخ انتشار : 1397/03/01

کلید واژه: بریتانیا, مرور زمان, جزایر سه‌گانه, سرزمین بلاصاحب, مالکیت مشاع,

چکیده مقاله :

چکیده کشور ایران به دلیل شرایط و موقعیت ممتاز استراتژیک در طول تاریخ مورد توجه بسیاری از کشورهای فرامنطقه‌ای و حتی منطقه‌ای بوده است که در این بین بریتانیا با سابقه‌ای طولانی و با هدف حفظ مهمترین مستعمره خود (هندوستان) و رقابت با سایر قدرت‌های استعماری از جمله روسیه؛ همچنین با انگیزه غارت سرمایه ملی و زیرزمینی ایران منطقه خلیج فارس و جزایر سه‌گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک را با استناد به سه اصل حقوقی مالکیت مشاع، سرزمین بلاصاحب و قاعده مرور زمان اشغال نمود که همواره برای توجیه و سرپوش گذاشتن بر اهداف استعماری خود بر اصول مذکور ﺗﺄکید می‌نمود. این در‌حالی بود که جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک همواره تحت حاکمیت دولت ایران بوده و هیچگاه بی‌صاحب و متروکه نبوده‌اند. امروزه طرح ادعای مالکیت جزایر سه‌گانه از سوی امارات متحده عربی به عنوان یک کشور تازه ﺗﺄسیس و تلاش بی‌وقفه و بی‌بدیل جهت مصادره نمودن مواضع و حمایت کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای در این امر نشانه حرکت امارات در مسیر دیپلماسی تهاجمی است. ایران می‌تواند با رویکرد دیپلماسی تدافعی و با رد استناد حقوقی بریتانیا در اشغال جزایر مذکور که امارات متحده عربی به عنوان کارگزار آن اقدام می‌نمود، جهت اقناع کشورهای منطقه‌ای و فرا‌منطقه‌ای در مجامع بین‌المللی در راستای ﺗﺄکید بر حاکمیت خود بر جزایر سه‌گانه عمل نماید.

چکیده انگلیسی:

Abstract: Iran has been considered by many countries in the transatlantic Due to its privileged status and even regional region, with a long history of Britain with the aim of preserving its most important colony [India] and competing with other colonial powers Including Russia and also with the motive of looting of the national and underground capital of Iran, the Persian Gulf region and the Abu Musa Triple Isles, the Great Tunb and the Small Tunb on the basis of the three legal principles of "joint ownership", " No Man’s Land " and the rule of " Prescription " Occupied that he always emphasized the principles of justifying and covering his colonial goals. Meanwhile, the Abu Musa Islands, the Great Tunb and the Little Tunb, have always been under the rule of the Iranian government and have never been idle and abandoned. The UAE's claim of ownership of the three islands as a newly established state and an unceasing and unceasing effort to confiscate the positions and support of regional and trans-regional countries is indicative of the UAE's move towards aggressive diplomacy. Iran can, with a defensive diplomacy approach, reject Britain's legal right to occupy the islands of which the United Arab Emirates has been acting as its agents, to persuade regional and sub-regional states in international fora to emphasize their sovereignty over the islands triple action.

منابع و مأخذ:

منابع

-      افشارسیستانی، ایرج. (1376). جغرافیای تاریخی دریای پارس. تهران: پژوهشگاه فرهنگ وهنر اسلامی. 

-      افشارسیستانی، ایرج. (1387). جزیره بوموسی وجزایر تنب بزرگ و کوچک. تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.

-      الهی، همایون. (1387). خلیج فارس ومسائل آن. تهران: نشر قومس.

-      باوند، داود هرمیداس. (1377). مبانی تاریخی سیاسی وحقوقی حاکمیت ایران بر جزایر تنب و ابوموسی. ترجمه‌ی بهمن آقایی؛ تهران: انتشارات گنج دانش. 

-      -بهمنی قاجار، محمدعلی. (1392). تمامیت ارضی ایران در دوران پهلوی. تهران: ﻣﺆسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی.

-      جعفری ولدانی، اصغر. (1376). نگاهی تاریخی به جزایر ایرانی تنب و ابوموسی. تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.

-      روسو، شارل. (1347). حقوق بین‌الملل عمومی، ترجمه‌ی علیرضا حکمت/جلد اول. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

-      زرگری، هادی. (1393). سیاست خارجی آمریکا و چین در سودان. تهران: انتشارات ﻣﺆسسه مطالعات اندیشه‌سازان نور.

-      سدیدالسلطنه کبابی، محمدعلی‌خان. (1371). سرزمین‌های شمالی پیرامون خلیج فارس و دریای عمان در صد سال پیش. ترجمه‌ی احمد اقتداری، تهران: شرکت انتشارات جهان معاصر. 

-      ضیایی بیگدلی، محمدرضا. (1385). حقوق بین‌الملل عمومی. تهران: انتشارات گنج دانش.  

-      طبرسا، نقی. (1387). حاکمیت ایران بر جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک در روند سیاست خارجی ایران تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه. 

-      طبرسا ،نقی. (1390). جزایر سه‌گانه ایران در خلیج فارس. پژوهشی تاریخی-حقوقی. تهران: انتشارات ابرار معاصر.

-      فن گلان، گرهارد. (1386). درآمدی بر حقوق بین‌الملل عمومی. ترجمه‌ی محمدحسین حافظ‌نیا، جلد اول. تهران: انتشارات میزان.  

-      گلوردی، عیسی. (1381). جغرافیای جزایر ایرانی خلیج فارس ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک. تهران: انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح.

-      موسی‌زاده، رضا. (1389). بایسته‌های حقوق بین‌الملل عمومی. تهران: انتشارات میزان.

-      ادعای تکراری اماراتی‌ها درباره جزایر سه‌گانه ایرانی. (بیستم فروردین 1391). جام جم. شماره 913. صفحه 3.

-      یادداشتی به مناسبت سالروز بازپس‌گیری جزایر سه‌گانه ایرانی. (دهم آذر ماه 1388) . همشهری آنلاین .شماره 153 .صفحه 11.

-      Oppenheim, Lassa. (1955). International Low, A Treatise. ed. by. Lauter pacht. Longmans, London.

-      Coplin, William. (1966). The function of international law: An introduction to the Role of international law in yhe contemporary world. Chicago.

-      Starke, J.G. (1967). Introduction to international law. London: Butter Worth.