آسیب شناسی توسعه احزاب در ایران با تأکید بر فرایند اساسی سازی تحزب سیاسی
محورهای موضوعی : تحقیقات حقوقی بین المللی
مونا احمدی
1
(گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
رایانامه: ahmadi.monaa@gmail.com)
مهدی شعبان نیا منصور
2
(گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول). رایانامه: mehdi.shabannia@gmail.com)
اسدالله یاوری
3
(گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
رایانامه:yavariamir@hotmail.com)
ناصرعلی منصوریان
4
(گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران. رایانامه:Nasser.a.mansourian@gmail.com)
کلید واژه: سیاست, قانون اساسی, احزاب سیاسی, اساسی سازی,
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: فعالیت احزاب سیاسی در ایران، تاریخ قابل توجهی دارد و حداقل هم‌زمان با انقلاب مشروطه، اولین احزاب شروع به فعالیت کرده‌اند. با این حال، نگرشی به وضعیت احزاب سیاسی ایران نشان می‌دهد آنها در حیات سیاسی کشور نقش چندان زیادی ندارند و نتوانسته‌اند در نظام حکمرانی کشور، جایگاهی برای خود کسب نمایند. در این پژوهش تلاش شده با بررسی مفهوم اساسی‌سازی و نقش آن در حمایت و ارتقای تحزب سیاسی، به بررسی چالش‌هایی بپردازد که نظام حقوق اساسی ایران چه در دوره مشروطه و چه در دوره جمهوری اسلامی در عرصه تحزب سیاسی با آنها مواجه است.روش: روشی که در این مقاله به کار گرفته شده است، روش تحلیلی- تاریخی است و داده‌ها و اطلاعات خام از طریق مطالعه کتابخانه‌ای گردآوری شده است.یافته ها و نتایج: با آنکه در نوشته‌های مختلف، تحلیل‌های متفاوتی درباره علل ضعف احزاب سیاسی ایران ذکر شده است، اما آنچه در این میان مغفول می‌باشد، این واقعیت است که فرایند اساسی‌سازی احزاب سیاسی در کشور از همان دوره مشروطه دارای آسیب‌هایی بوده است. با آنکه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در مقایسه با قانون اساسی مشروطه عملکرد بهتری درباره احزاب سیاسی داشته و آزادی تحزب را پذیرفته است، اما سکوت قانون اساسی درباره برخی از مهم‌ترین مسائل مربوط به احزاب سیاسی به شرحی که گذشت، باعث شده تحزب سیاسی فاقد تضمینات لازم باشد.
The activity of political parties in Iran has a considerable history, and at least at the same time as the Constitutional Revolution, the first parties began to operate. However, an attitude towards the situation of Iranian political parties shows that they do not play a significant role in the political life of the country and have not been able to gain a place for themselves in the country's governing system. Although different writings have mentioned different analyzes about the causes of the weakness of Iranian political parties, what is overlooked is the fact that the process of establishing political parties in the country has suffered from the same constitutional period. Although the constitution of the Islamic Republic of Iran has performed better for political parties and accepted the freedom of party than the constitution of the party, it has not been able to function properly in guaranteeing their free activity.
_||_
