پایش مقایسه‌ای مقاومت نسبت به گلیکوپپتیدها در جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیمارستان شهدای تبریز در مدت سه سال
محورهای موضوعی : میکروب شناسی پزشکیشهرزاد قاسمی صابری 1 , هایده مبین 2 , ژینوس بیات ماکو 3 , صنم صادقی محمدی 4
1 - پزشک عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانشکده پزشکی، گروه میکروب شناسی
2 - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانشکده پزشکی، گروه میکروب شناسی
3 - دانشیار، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی، گروه بیماری های عفونی
4 - کارشناس‌ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی،
واحد تبریز، دانشکده پزشکی، گروه میکروب شناسی
کلید واژه: گلیکوپپتید, استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به ونکومایسین, غربالگری ونکومایسین در پلیت, دیسک آگار دیفیوژن,
چکیده مقاله :
سابقه و هدف: گلیکوپپتیدهایی مانند ونکومایسین و تیکوپلانین، معمولاً به عنوان آنتی‌بیوتیک‌های انتخابی در درمان عفونت‌های ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین مورد استفاده قرار می گیرند. با گزارش اولین سویه مقاوم به ونکومایسین، کنترل دایمی در مراکز مصرف کننده این داروها از نظر مقاومت دارویی در اولویت‌های مطالعات بالینی قرار گرفته است. این مطالعه با هدف مقایسه مقاومت نسبت به گلیکوپپتیدها در جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیمارستان شهدای تبریز در مدت سه سال انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی توصیفی بر روی 182 باکتری استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از محل زخم‌های بیماران مبتلا به مشکلات استخوانی در طول سه سال انجام شد. با روش دیسک آگار دیفیوژن، مقاومت نسبت به گلیکوپپتیدها، لینزولید و سیپروفلوکساسین مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین مقاومت نسبت به ونکومایسین از روش غربالگری در پلیت (حاوی µg/ml ونکومایسین) استفاده شد. یافته ها: از مجموع 182 جدایه مورد بررسی تنها 2 مورد (1.09 درصد) به عنوان سویه VISA (استافیلوکوکوس اورئوس با مقاومت حدواسط نسبت ونکومایسین) شناخته شدند. در بین جدایه های سال آخر نمونه برداری از بیمارستان مورد مطالعه، این مقاومت تحت کنترل در آمده بود. در مجموع 31 جدایه (17 درصد) نسبت به تیکوپلانین واکنش نیمه حساس نشان دادند. نتیجه‌گیری: با وجود گزارش دو سویه VISA در مطالعه حاضر، مقاومت نسبت به گلیکوپپتیدها اختلاف معنی داری در بین سویه های جدا شده از سال های مختلف را نشان داد. این امر نشان‌دهنده کنترل مقاومت توسط مسئولین امر می‌باشد.
Background & Objectives: Glycopeptides such as vancomycin and ticoplanin are commonly used as antibiotic of choice for treatment of infections caused by methicillin-resistant Staphylococcus aureus. Following first reports of vancomycin resistant strains, the presence and distribution of these bacteria have been continuously investigated in the clinic centers. This study was aimed to investigate the distribution of glycopeptide resistant S. aureus isolated from Shohada hospital during a period of three years. Materials & Methods: This cross-sectional study was carried out on 182 S. aureus strains isolated from wound orthopedic patients in three years. Resistance against glycopeptides, linezolid and ciprofloxacin were examined by disk agar diffusion method. Screening plate method containing 6µg / ml of vancomycin was used for resistance against vancomycin. Results: Among the 182 isolates, only 2 cases (1.09%) were confirmed as vancomycin-resistant S. aureus, VISA strains. In isolates from the last year of sampling, the resistance was controlled. Among total isolates, in 31 isolates (17%) demonstrated intermediate reaction against ticoplanin. Conclusion: Significant differences are indicated between glycopeptide resistances isolated from different years, despite a report of two VISA isolates in our center, which showed that the resistance controlled by the authorities.
