بهینه سازی عوامل محیطی موثر بر فروشویی میکروبی فلز طلا در سنگ معدن زرشوران با استفاده از باکتری های بومی
محورهای موضوعی : میکروب شناسی صنعتی
1 - کارشناس ارشد، دانشگاه رازی، دانشکده علوم پایه، گروه زیست شناسی
2 - دانشیار، دانشگاه رازی، دانشکده علوم پایه، گروه زیست شناسی
کلید واژه: فروشویی زیستی, فلز طلا مقاوم, باکتری های بومی,
چکیده مقاله :
سابقه و هدف: معدن طلای زرشوران به عنوان بزرگترین معدن طلای ایران، در شهرستان تکاب آذربایجان غربی واقع شده است. در این پژوهش برای اولین بار با فراهم کردن شرایط بهینه برای رشد میکروارگانیسم های طبیعی موجود در سنگ معدن طلای زرشوران وبررسی تاثیر عوامل مختلف مانند pH، زمان جداسازی و نسبت حجم سنگ معدن به محلول فروشویی، توانایی جداسازی عنصر طلا بررسی گردید. مواد و روش ها: طراحی آزمون با استفاده از روش تاگوچی در 3 سطح، به منظور ارزیابی تاثیر هر یک از عوامل pH، زمان و نسبت حجم سنگ معدن به محلول فروشویی کننده انجام شد. سهم هریک از عوامل و سطوح مناسب برای بیولیچینگ طلای مقاوم نیز با استفاده از نرم افزار Qulitek-4 مورد ارزیابی قرارگرفت. یافته ها: بیشترین سهم مربوط به عامل حجم سنگ معدن به محلول لیچ کننده با مقدار 17.20 درصد بود. کمترین سهم مربوط به عامل زمان با میزان 7.84 درصد به دست آمد. مناسب ترین سطح برای pH سطح 3 بود که مقدار آن 59.46 درصد با 3 pH محاسبه شد. همچنین مناسب ترین سطح برای حجم سنگ معدن به محلول لیچ کننده سطح 1 با مقدار 66.14 درصد با نسبت 1/1 و برای زمان سطح 1 با مقدار 56.78 درصد با مدت زمان 30 روز بود. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن 3 عامل محیطی کاربردی، امکان جداسازی فلز طلا از سنگ معدن در مقیاس صنعتی بدون صرف هزینه زیاد وجود دارد.
Background & Objectives: Zarshuran gold mine as the largest gold mine in Iran is located in Takab, West Azarbayjan. In this study, for the first time, the ability to isolate the gold element was examined by providing optimal conditions for the growth of natural microorganisms in Zarshuran gold ores and investigating the effect of different factors including pH, leaching time and the ratio of the ore volume to leachate. Materials & Methods: The study was designed using the Taguchi method in three levels to evaluate the effect of each of the pH, leaching time and the ratio of the ore volume to leachate. The effect of each factor and the appropriate level for bioleaching refractory gold was investigated using the Qulitek-4 software. Results: The most effective factor was the ratio of the ore volume to leachate which was 17.20% and the least effective factor was the leaching time which was 7.84%. The level 3 was the most appropriate pH level which was assessed as 59.46%. The most appropriate level for the ratio of the ore volume to leachate was level 1, with the amount of 66.14% and a ratio of 1/1. The most appropriate level for the time was level 1, as well, with the amount of 56.78% and duration of 30 days. Conclusion: Considering the three functional environmental factors, much gold can be separated from ore at an industrial scale without spending too much money.
_||_