اثربخشی مداخله آموزشی روان‌شناختی در ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان سینه

محورهای موضوعی : روان درمانگری

مهدیه شفیعی‌تبار ¹ , محمدکریم خداپناهی ² , محمود حیدری ³

1 - دانشجوی دکترا دانشگاه شهید بهشتی
2 - استاد دانشگاه شهید بهشتی
3 - استادیار دانشگاه شهید بهشتی

تاریخ دریافت : 1394/03/11 تاریخ پذیرش : 1394/03/11 تاریخ انتشار : 1392/04/01

کلید واژه: کیفیت زندگی, مداخله آموزشی ـ روان‏شناختی, سرطان سینه,

چکیده مقاله :

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله آموزشی- روان شناختی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان سینه انجام شد. این پژوهش از نوع شبه‎تجربی با طرح پیش آزمون‎ـ‎پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به سرطان سینه بود که در سال 1390 در مراکز درمانی شهر اراک تحت درمان قرار داشتند. از این افراد 24 بیمار به صورت دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس به تصادف 12 بیمار در گروه آزمایشی و 12 بیمار به گروه کنترل اختصاص داده شد. گروه آزمایش 10 جلسه مداخله آموزشی روان شناختی دریافت کرد در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. برای سنجش کیفیت زندگی و مؤلفه های آن از پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران سرطانی (آرنسون و دیگران،1993) استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان دادند که مداخله آموزشی- روان شناختی، به افزایش کیفیت زندگی و زیرمقیاس‎های عملکردی آن در بیماران مبتلا به سرطان سینه منجر می شود. آموزش ها پس از پیگیری با فاصله زمانی 30 روز نیز پایدار بود. می توان نتیجه گرفت مداخله آموزشی روان‎شناختی در ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان سینه نقش مؤثری دارد.

چکیده انگلیسی:

his study was conducted to investigate the effectiveness of psycho-educational intervention on the quality of life of patients suffering from breast cancer. This research was pretest-posttest with control group. From patients referring to Arak medical centers in 2012, 24 patients diagnosed with breast cancer were selected and randomly assigned to two experimental and control (n=12) groups. The experimental group received 10 psycho-educational sessions and the control group did not. In order to measure the quality of life and its components, the Quality of Life Questionnaire for patients with cancer (Aronson & et al., 1993) was administered. The results obtained from covariance analysis indicated that psycho-educational intervention improved the patients' quality of life measures and its performance subscales. The results also showed reliability after 30 days follow up for the experimental group. Therefore, it could be concluded that psycho-educational intervention effectively improves the quality of life of patients suffering from breast cancer.