رابطه سبک دلبستگی و شیوه‌های والدگری ادراک شده با تجربیات معنوی و اعمال مذهبی
محورهای موضوعی : روان درمانگریحمیدرضا زرین‌کلک 1 , سعید طباطبایی برزوکی 2
1 - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
2 - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
کلید واژه: دلبستگی, سبک والدگری, تجربیات معنوی, اعمال مذهبی,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف شناخت رابطة سبکهای دلبستگی و والدگری با تجربیات معنوی و اعمال مذهبی اجرا شد. 333 دانشجوی پسر با (دامنة سنی 20 تا 30 سال) از دانشگاه علامه طباطبایی به روش نمونهبرداری خوشهای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد بررسی از پرسشنامة اقتدار والدگری (بوری، 1991)، سیاهة سبک دلبستگی (بشارت، 1379) و سنجش چندبُعدی معنویت و دینداری (مؤسسه ملی سلامت، 1999) استفاده شد. نتایج نشان دادند که بین سبک دلبستگی ایمن با تجربیات معنوی و اعمال مذهبی در بزرگسالی رابطة مثبت معنادار وجود دارد. همچنین، یافتهها مبین آن بود که بین سبک والدگری مقتدرانه و تجربیات معنوی و اعمال مذهبی رابطة مثبت معنادار وجود دارد. در مجموع، میتوان نتیجه گرفت که شیوة والدگری مقتدرانه و سبک دلبستگی ایمن پیشبینیکنندة مناسب تجربیات معنوی و اعمال مذهبی در بزرگسالی هستند.
the present study was conducted to examine the relationships of attachment and perceived parenting styles to spiritual experiences and religious practices. Three hundred and thirty three male students were selected from Allameh Tabatabaie university using cluster sampling. The participants completed the Parenting Authority Questionnaire (Buri, 1991), Attachment Style Inventory (Besharat, 2000) and the Multidimensional Assessment of Spirituality and Religiosity (National Institute of Health, 1999). The results indicated that there were positive significant relations between secure attachment style and spirituality experiences and religious practices in adulthood. Also, there were positive significant relations between authoritative parenting and spirituality experiences and religious practices. In all, it can be concluded that the authoritative parenting and secure attachment are good predictors of spiritual experiences and religious practices in adulthood.
