نقش راهبردهای نظم‌دهی شناختی هیجان و سلامت عمومی در ناگویی خلقی
محورهای موضوعی : روان درمانگری
علی عیسی‌زادگان
1
(
استادیار دانشگاه ارومیه
)
جلیل فتح‌آبادی
2
(
استادیار دانشگاه شهید بهشتی
)
کلید واژه: سلامت عمومی, ناگویی خلقی, راهبردهای نظم‌دهی شناختی هیجان,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر پیشبینی ناگویی خلقی بر پایة راهبردهای نظم‌دهی شناختی هیجان و سلامت عمومی بود. 431 دانشجوی دانشگاه ارومیه (193 مرد، 238 زن) به عنوان نمونه به شیوة نمونه¬برداری تصادفی طبقه¬ای انتخاب و با پرسشنامه¬های راهبردهای نظم‌دهی شناختی هیجان )گارنفسکی،کرایچ و اسپینهاون ،2002) پرسشنامة سلامت عمومی (گلد برگ و هیلر، 1979) و مقیاس فارسی ناگویی خلقی تورنتو (بگبی، پارکر و تیلور،1994) ارزیابی شدند. داده¬ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که ناگویی خلقی با تمام زیرمقیاسهای سلامت عمومی رابطة مثبت معنا¬دار دارد. همچنین، ناگویی خلقی با ابعاد سرزنش دیگران، سرزنش خود و فاجعهآمیزپنداری، رابطة مثبت معنا¬دار، و با ابعاد توجه مثبت مجدد و پذیرش رابطة منفی معنا¬دار داشت. از بین متغیرهای پژوهش، نارساکنشوری اجتماعی، اضطراب، پذیرش، سرزنش خود و فاجعه¬آمیز¬پنداری، و سرزنش دیگران 25 درصد از واریانس ناگویی خلقی را تبیین کردند. هر چقدر ناگویی خلقی بالاتر باشد، سلامت عمومی پایین¬تر و کاربرد راهبردهای نظم‌دهی شناختی ناکارآمدترخواهد بود. نتایج این پژوهش ضرورت بازشناسی نقش راهبردهای نظم‌دهی شناختی هیجانها و سلامت عمومی را در پیش¬بینی ناگویی خلقی دانشجویان مورد تأکید قرار می¬دهند.
The aim of the present study was to investigate the prediction of alexithymia based on cognitive emotion regulation strategies and general health. Forty hundred and thirty one students (193 males, 238 females) were selected by stratified random sampling method from Urmia university. The participants were assessed using the Cognitive Emotion Regulation Strategies Questionnaire (CERQ, Garnefski, Kraaij , & Spinhoven, 2002), the General Health Questionnaire (Goldberg & Hiller,1979) and Farsi version of the Toronto Alexithymia Scale (Bagby,Parker, & Taylor,1994). Data were analyzed by Pearson correlation coefficient and stepwise regression analysis. The findings indicated that there were significant positive relationships between alexithymia and all subscales of general health. There were also significant positive relationships between alexithymia and other-blame, self-blame and catastrophizing tendncies. Alexithymia had negative relationships with positive refocusing and acceptance. It was found that dysfunctional in social function, anxiety, acceptance, self-blame and catastrophizing tendencies, and other-blame accounted for 25% of the variance of alexithymia. The higher alexithymia, the lower will be the general health, and the more inefficient the cognitive emotion regulation strategies. The findings emphasize the need to recognize the role of cognitive emotion regulation strategies and general health in predicting students' alexitymia.
