شیوه‌های خواباندن و مشکلات خواب در کودکان 1 الی 2 ساله

محورهای موضوعی : روان درمانگری

الهامه محسنیان ¹ (کارشناس ارشد روانشناسی عمومی)
زهرا طبیبی ² (استادیار دانشگاه فردوسی مشهد)
علی مشهدی ³ (استادیار دانشگاه فردوسی مشهد)

تاریخ دریافت : 1394/03/10 تاریخ پذیرش : 1394/03/10 تاریخ انتشار : 1393/01/01

کلید واژه: خواب, کودک, مشکلات خواب کودک, شیوه‌های خواباندن,

چکیده مقاله :

پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین مشکلات خواب و پنج نوع شیوه خواباندن کودکان انجام شد. بر اساس نمونه‌برداری در دسترس، 180 مادر دارای کودک یک الی دو ساله، از سه مرکز بهداشتی درمانی واقع در منطقه 9 شهر مشهد انتخاب شدند و به پرسشنامه خواب کودک (مورل، 1999) و پرسشنامه رفتار تعاملی والد‌ـ‌کودک هنگام خواباندن (مورل و کورتینا‌ـ‌بورجا، 2002) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند مشکلات خواب در کودکان یک الی دو ساله، با شیوه‌های خواباندن کودک به طورکلی و دو نوع از شیوه‌های خواباندن (تسکین جسمانی فعال و تسکین جسمانی غیرفعال) ارتباط معنادار دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان دادند بر اساس شیوه‌های تسکین جسمانی فعال و غیرفعال،‌ مشکلات خواب کودکان قابل پیش‌بینی است. شیوه تسکین جسمانی فعال برخلاف شیوه تسکین جسمانی غیرفعال، به تنهایی پیش‌بینی‌کننده معنادار مشکلات خواب کودک بود. نتایج پژوهش، بر اهمیت شناسایی و اجتناب از شیوه‌های خواباندن نامناسب کودک تأکید می‌کند.

چکیده انگلیسی:

the present study aimed to examine the relationship between sleeping problems and five type of settling to sleep strategies in 1-2 year old infants. One hundred eighty mothers with infants ages between one and two years from three health-centers located in district 9 of city of Mashhad, Iran participated in the study. The participants completed the Infant Sleep Questionnaire (Morrell, 1999) and the Parental Interactive Bedtime Behavior Questionnaire (Morrell & Cortina-Borja, 2002). The results indicated that 1-2 year old infants’ sleeping problems significantly correlated with total score of settling to sleep strategies and two types of settling to sleep strategies (active and passive physical comforting). The results of multiple regression analysis indicated that active and passive physical comforting strategies were significant predictors of infants'sleep problems. Active physical comforting unlike passive physical comforting strategy was significant predictor for infants'sleep problems by itself. The findings emphasized identifying unsuitable settling to sleep strategies and prevention of using them in infants.