رابطه کمال گرایی و فرسودگی در ورزشکاران نخبه دارای معلولیت‌های جسمانی-حرکتی

محورهای موضوعی : روان درمانگری

سارا عزیزی ¹ , رضا نیک‌بخش ²

1 - کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی
2 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

تاریخ دریافت : 1394/03/12 تاریخ پذیرش : 1394/03/12 تاریخ انتشار : 1391/10/01

کلید واژه: کمال‌گرایی منفی, کمال‌گرایی مثبت, فرسودگی, ورزشکار معلول جسمانی‎ـ‎حرکتی,

چکیده مقاله :

هدف این تحقیق تعیین رابطة کمال¬گرایی و فرسودگی در ورزشکاران نخبة معلول جسمانی‎ـ حرکتی بود. 118 نفر (با میانگین سنی 74/5±83/24 سال، سابقة ورزشی 53/6±43/12 سال و سابقه رقابتی 40/4±39/8 سال) از ورزشکاران حاضر در بازی¬های آسیایی گوانجو در سال 2010، به‎صورت داوطلبانه مقیاس کمال¬گرایی مثبت و منفی (هاس و پراپاوسیس، 2004) و پرسشنامة فرسودگی ورزشکار (رادک و اسمیت، 2001) را تکمیل کردند. ضرایب همبستگی پیرسون نشان دادند که (1) کمال¬گرایی مثبت، روابط منفی معنا¬دار با کاهش احساس پیشرفت، خستگی جسمانی/ هیجانی، احساس بی¬ارزشی و سطح کلی فرسودگی دارد، و (2) رابطة کمال¬گرایی منفی فقط با بُعد کاهش احساس پیشرفت، معنا¬دار بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادند که تنها کمال-گرایی مثبت پیش‎بینی‎کنندة معنا¬دار سطح کلی فرسودگی است. بر اساس یافته¬ها، وجود گرایش¬های کمال¬گرایی مثبت در پیشگیری از اثرات مخرب فرسودگی در ورزشکاران معلول جسمانی‎ـ‎حرکتی مؤثر است.

چکیده انگلیسی:

The purpose of this study was to examine the relationship between perfectionism and burnout among physically-motionally disabled elite athletes. The sample consisted of 118 athletes (mean age 24.83±5.74 yrs, athletic experiences 12.43±6.53 yrs, and competitive experiences 8.39±4.40 yrs) who attended in Guangzhou Asian Games in 2010. The participants voluntarily completed the Positive and Negative Perfectionism Scale (Haase & Prapavessis, 2004) and the Athlete Burnout Questionnaire (Raedeke & Smith, 2001). The results of Pearson correlation coefficients indicated that (1) positive perfectionism had significant and negative relationships with the reduced sense of accomplishment, emotional/physical exhaustion, devaluation, and total level of burnout, and (2) negative perfectionism had significant relationship with only the reduced sense of accomplishment. The results of regression analysis indicated that positive perfectionism was the only determinant of total level of burnout. The findings indicate that the positive perfectionism tendencies are effective in preventing ruining effects of burnout in physically disabled elite athletes.