سهم امید و انتظار درمان در احساس بهبود مراجعان
محورهای موضوعی : روانشناسی بالینی
فرح لطفی کاشانی
1
,
شهرام وزیری
2
,
شکوهسادات محمدی
3
1 - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی
واحد رودهن، رودهن، ایران
2 - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی
واحد رودهن، رودهن، ایران
3 - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
کلید واژه: امید و انتظار درمان, احساس بهبود,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش تعیین سهم امید و انتظار درمان در احساس بهبود مراجعان بود. برای این منظور در پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی، از بین مراجعهکنندگان به مراکز خدمات مشاوره و روانشناسی شهر تهران، 160 نفر را، که حداقل دو جلسه از رواندرمانی آنها گذشته بود، به صورت نمونهبرداری هدفمند انتخاب و با استفاده از پرسشنامة واحدهای ذهنی امید و انتظار درمان و احساس بهبود ارزیابی کردیم. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که امید و انتظار درمان 5/93 درصد واریانس احساس بهبود، 3/87 درصد واریانس آشفتگی نشانه، 1/93 درصد واریانس روابط بین فردی و 9/90 درصد واریانس کنشوری نقش اجتماعی را تبیین میکند. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که امید و انتظار درمان سهم معنادار در احساس بهبودی مراجعان دارد.
The aim of this study was to determine the contribution of hope and expectancy of treatment on clients’ improvement feeling. For this purpose, in a descriptive study, 160 clients who had completed at least two sessions of psychotherapy were selected by purposive sampling method from psychotherapy and counseling centers in Tehran. They were then tested by Subjective Units of Hope and Expectancy of Treatment and Improvement Questionnaire. The results of multivariate regression analysis showed that hope and expectancy explained 93.5, 87.3, 93.1, and 90.9 percent of the variance respectively in improvement feeling, symptom distress, interpersonal relationships and social-role functioning. This study confirmed the significant contribution of hope and expectancy of treatment on clients’ improvement feeling
