سیمای امام علی(ع) در مثنوی معنوی

محورهای موضوعی : اسطوره

رقیه نیساری تبریزی ¹ ( عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد ابهر )

تاریخ دریافت : 1394/03/05 تاریخ پذیرش : 1394/03/05 تاریخ انتشار : 1385/04/01

کلید واژه: مثنوی معنوی, امیر مؤمنان علی(ع), نهج‌البلاغه, تعظیم و تمجید, تولی,

چکیده مقاله :

در عمق افکار و عقاید مولوی و گفته‌های او در مثنوی، نوعی ارادت و محبت به امیرمؤمنان علی(ع) و خاندان پیغمبر اکرم(ص) وجود دارد. آراستن سخن به گوهرهای گنجینة کلام مولا و نقل و اخذ تعداد قابل‌ملاحظه‌ای از اقوال آن امام، صرفاً برای استناد و استشهاد و یا به قصد نشان دادن علم و فضل نیست، بلکه این همه تعظیم و تمجید، در قالب حکایات و ذکر اقوال، بیانگر تولی و محبت بسیار این شاعر به مولا و حاکی از افق گستردة اندیشه تابناک و عمق و گسترة نظر و وسعت دید و رشد و کمال روحی مولاناست.این نوشته تبیین دیدگاه مولانا در مورد امیر مؤمنان و بازنمایی جلوه‌هایی از کلام آن امام است که آشکارا و یا به تلمیح و اشاره در مثنوی آمده و سبب جاودانگی اندیشه‌های بلند این شاعر گردیده است.

چکیده انگلیسی:

    There is a kind benevolence as well as affection concerning Imam Ali in Molavi’s Masnavi. The present article displays the portrait of Imam Ali through quotations from him. In his poems, especially in Masnavi, Molavi quotes from Imam Ali’s hadiths and excerpts of his life story. This is not for reference purpose, but rather it is suggestive of an expression of reverence and admiration towards him. Moreover, in these poems, Molavi’s point of view and his mystical ideas can be traced.