ارزیابی کارایی بانکها با استفاده از تحلیل پوششی داده و بررسی ارتباط آن با نسبتهای مالی
محورهای موضوعی : پژوهشنامه اقتصاد و کسب و کار
فاطمه مسگرپور امیری
1
(
کارشناس ارشد مدیریت مالی ،گرایش مدیریت مالی واحد بابل
)
ناصر علی یدالله زاده طبری
2
(
استادیار و عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
)
کلید واژه: کارایی, تحلیل پوششی داده ها, نسبتهای مالی,
چکیده مقاله :
ارزیابی عملکرد بانکها به دلیل نقش بسیار مهم و اساسی انها در اکثر فعالیتهای اقتصادی و نیز حفظ سلامت بازارهای پولی و شرایط اقتصادی،همواره مورد توجه بوده است.در همین رابطه،توان مدلهای تحلیل پوششی داده ها به منظور شناسایی و تعیین وضعیت بانکها از نظر کارایی سبب شده است استفاده وسیعی از این مدلها صورت گیرد.هدف از این مطالعه،استفاده از این روش تحلیل پوششی داده ها(DEA) برای ارزیابی عملکرد بانکهای دولتی و خصوصی است که طی آن،بانکهای کارا و ناکارا مشخص و در نهایت برای واحدهای ناکارا بانکی به عنوان الگوی مرجع معرفی شده است.علاوه بر ان،رابطه برخی نسبتهای مالی با کارایی بررسی شده است.نتایج یافته ها نشان میدهد تعداد9 واحد از 20 واحد کارا و مابقی ناکارا شناخته شده اند.از بین 8 نسبت مالی مطرح شده،نسبت کفایت سرمایه،نسبت سودآوری،نسبت مدیریت و نسبت کیفیت دارایی رابطه مستقیمی با کارایی دارند.
The evaluation of performance of banks due to its crucial role in most economic activitiesand health maintenance of financial markets and economic conditions has always been considered On the other hand, because of the responsibility of DEA models - especially in detecting and determining the efficiency of banks has led to the use of the above-mentioned models is extensive. The goal of this article is to offer DEA for evaluating the performance of banks. Efficient and inefficient banks have been identified and finally, for the inefficient banking units the reference model has been introduced. In addition, the relationship between financial ratios and efficiency has been studied. The results show that 9 of the 20 units were efficient and the rest were inefficient. 8 financial ratios are presented: capital adequacy ratio, profitability ratios, management ratio and the asset quality ratio had the most direct relationship with performance.
