Analysis of Scientific–Executive Capability and Up-to-date of Iran's Parliament Approvals in Drought Crisis Management
محورهای موضوعی : Education and trainingجلال محمودزاده 1 , محمدصادق صبوری 2 , مهرداد نیکنامی 3 , الهام دانایی 4
1 - دانشجوی دکتری ترویج و آموزش کشاورزی
2 - دانشیار دانشگاه آزاد گرمسار
3 - Department of Agricultural Extension and Education, College of Agriculture, Garmsar Branch, Islamic Azad University, Garmsar, Iran
4 - استادیار گروه باعیانی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران
کلید واژه: Water resources, Laws and Regulations, Drought crisis, agricultural water wells,
چکیده مقاله :
Drought is one of the most complex and at the same time most underrated phenomena compared to other natural disasters, yet it has had drastic, and sometimes catastrophic, effects on essential human activities across the world since ancient times. Drought is a slow-moving hazard with negative social and environmental consequences. Crisis management is part of the drought management cycle. In Iran, crisis management is the primary strategy adopted against this crisis, and consists of a spectrum of related regulations that codify the responsibilities of every organization, institution, and people from all walks of life against drought. One of the main flaws in crisis management is the absence of suitable laws and regulations and their proper execution. This study aims to review drought crisis management focusing on parliament approvals. The study results showed that there are no comprehensive and exclusive regulations against drought in Iran. There were also certain challenges associated with the implementation of these laws. This study can help reduce vulnerabilities and improve coordination in the management of drought crisis.
خشکسالی به عنوان یکی از پیچیدهترین و در عین حال با کمترین میزان شناخت یا درک نسبت به سایر بلایای طبیعی از آغاز تمدن بشر تاثیراتی شدید و گاهی اوقات فاجعه آمیز بر فعالیتهای حیاتی انسان در سراسر جهان داشته است. در مقایسه با دیگر بلایای طبیعی، خشکسالی تعداد افراد بیشتر و مناطق گستردهتری را تحت تأثیر قرار میدهد. خشکسالی یک فاجعه آهسته است که عواقب زیست محیطی، اجتماعی و زیست محیطی دارد. مدیریت بحران بخشی از چرخه مدیریت خشکسالی است در ایران مدیریت بحران، استراتژی محوری در مقابله با این پدیده می باشد قوانین و مقررات مربوط به مدیریت بحران بخشی اساسی از مدیریت بحران است که نقش هر یک سازمانها ، نهاد ، و آحاد جامعه را در بر خورد با پدیده خشکسالی مشخص می کند. یکی از مهمترین ایرادات در مدیریت بحران، فقدان قوانین و مقررات مناسب و اجرای آنها است. این مطالعه با هدف مرور مدیریت بحران خشکسالی با تاکید بر قوانین مصوب پارلمانی انجام گردید. این مطالعه نشان داد که قانونی جامع و مانعی برای خشکسالی در کشور وجود ندارد. اجرای قوانین موجود نیز با چالش هایی همراه بوده است .این مطالعه ممکن است به کاهش آسیب پذیری ها و تقویت هماهنگی در مدیریت بحران خشکسالی کمک کند.
Baubion, Ch. (2012)."Strategic Crisis Management." Organization for Economic Cooperation and Development. Public Governmance and Territorial Development
Campbell, D., Barker, D. & McGregor, D. (2011). Dealing with Drought Small Farmers and Environmental Hazards in Southern St. Elizabeth Jamaica, Applied Geography, 31, PP. 146-158.
Coombs, W. T. (2011). "Crisis Management and Communications." Institute for Public Relations. N.P., Jan.-Feb Web.
Dilenschneider, R. L. (2000). The Corporate Communications Bible: Everything You Need to Know to Become a Public Relations Expert. Beverly Hills:New Millennium Press.Directorate,3 Dec. Web.
EPA. ( 2016) Climate change indicators in the United States, 2016. U.S. Environmental Protection Agency, 430-R-16-004. Fourth edition.www.epa.gov/climate-indicators.
FAO. (2016). Climate change and food security: risks and responses, Rome,ISBN 978-92-5-108998-
Habiba U., Shaw, R., Takeuchi, Y. (2012).Farmer’s Perception and Adaptation Practices to Cope with Drought: Perspectives from Northwestern.
Hale J, Dulek R, Hale D. Crisis Response Communication Challenges. Journal of Business Communication [serial online]. April2005; 42(2):112 -134. Available from: Business Source Complete, Ipswich, MA.
IDMP. (2017). Benefits of action and costs of in action: Drought mitigation and preparedness – a literature review.
Kozminska, A. Al Hassan, M. Wiszniewska, A. Hanus-Fajerska, E. Boscaiu, M. Vicente, O.(2019). Responses of succulents to drought: Comparative analysis of four Sedum (Crassulaceae) species. Scientia Horticulturae, 243, 235˚ 242.
Mahmoudzadeh, A. (2007 . Crisis and Crisis Management, Vol. 7., Golhayemohammadi, Publication, Isfahan. (In Farsi).
Masendeke, S. & Shoko, K. (2014). Drought Coping Strategies and Their Effectiveness: The Case of Ward 12 in Mberengwa District Zimbabwe, International Journal of Social Science Studies, Vol. 2, No. 1, PP. 2324-2345.
OECD. (2013) Strategic Crisis Management. Risk Management.https://www.oecd.org/
Sayers, P.B.; Yuanyuan, L.; Moncrieff, C.; Jianqiang, L.; Tickner, D.; Gang, L. & Speed, R. (2017) strategic drought risk management: eight‘golden rules’ to guide a sound approach, International Journal of River Basin Management.
Schwartz B. M. (2015) One to one interview: crisis management ,Risk & Compliance Magazine, https://riskandcompliancemagazine.com/
The National Drought Mitigation Center (2017). University of Nebraska-Lincoln, 3310 Holdrege Street, P.O. Box 830988 | Lincoln, NE68583–0988
The National Drought Mitigation Center. (2015) University of Nebraska-Lincoln.3310 Holdrege Street, P.O. Box 830988 | Lincoln, NE68583–0988
Wilhite, A.D., Sivakumar, M.V.K. and Pulwarty, R. (2014). Managing drought risk in a changing climate:The role of national drought policy, Weather and Climate Extremes, 3(2014) 4–13, National Oceanic and Atmospheric Administration, Climate Program Office and Earth Systems Research Laboratory ,325 Broadway R/ESRL, Boulder,CO80305, USA.
Wilhite, D.A. 1993. Planning for drought: A methodology, In: Wilhite, D.A. (Ed.) Drought Assessment, Management, and Planning: Theory and Case Study.vol. 6, pp.87-108.