نقش شهرهای میانی در توسعه فضایی استان همدان با نگرش بر شهر ملایر
محورهای موضوعی : مطالعات برنامه ریزی شهری و منطقه ای
مجید شمس
1
(
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی و احد تویسرکان
)
کلید واژه: توسعه فضایی – شبکه شهری – سلسله مراتب شهری – تعادل بخشی فضایی – پراکنش جمعیت,
چکیده مقاله :
رشد سریع جمعیت و افزایش درصد شهر نشینی از پدیده هایی است که در چند دهه اخیر در کشور ایران مانند بسیاری از کشورهای جهان پدیدار گشته ، گرچه افزایش جمعیت شهر نشینی فی النفسه پدیده نامطلوبی نمی باشد و بعضاً آنرا نمادی از توسعه یافتگی می دانند ، لذا آنچه که به عنوان یک موضوع مهم مورد بحث و بررسی قرار می گیرد ، نه افزایش درصد شهر نشینی بلکه توزیع نامتوازن و نامتناسب جمعیت در کانونهای شهری است . استان همدان علیرغم قابلیت های طبیعی و موقعیت مناسب جغرافیایی و پیشینه تاریخی از نظر توسعه اقتصادی و اجتماعی از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست و همچنین از جهت نظام سکونتگاهی و سلسله مراتبی و سطح بندی خدمات تعادلی در شهرهای بزرگ ، میانه و کوچک نواحی روستائی آن به چشم نمی خورد . بطوریکه عمده جمعیت و فعالیت های اقتصادی در شهر همدان (مرکز استان ) متمرکز گردیده و الگوی نخست شهری بر آن حاکمیت دارد . که در این تحقیق سعی شده است با نگرش سیستمی و جامع نگر به تحلیل و بررسی وضع موجود و جایگاه و نقش شهرهای میانه اندام در توسعه فضایی استان به شکلی منطقی و متعادل پرداخته شود .
The rapid population growth and urbanistion increase are among the phenomena which have appeared in a lot of countries in the world including Iran in recent decades; although the urban population increase is not an undesirble phenomenon per se and some think of it as a symbol of development . Thus, what is going to be discussed and analyzed here is the unbalanced distribution of population in urban centers rather than the percentage of urbanity . However Hamedan province possesses some natural capabilities and suitable strategic situation as well as a good history , it dose not have a suitable social and economical development; there is no hierarchy regardung dwelling system and ranking rational services in its cities, towns, and even rural areas . As a result ,a large number of its population is concentrated in the center of the province (i.e. Hamedan itself ) and a first-rank model governs the city . In this research, through a sstematic and comprehensive method , the present status of the province and the role of middle cities in the spatial development of the province has been studied in a logical and rational way .
