ارزیابی عملکرد اجرای طرح اصلاح ساختار چای از نگاه چایکاران

محورهای موضوعی : مطالعات برنامه ریزی شهری و منطقه ای

سید حسن مطیعی لنگرودی ¹ (استاد دانشکده جغرافیا- دانشگاه تهران)
عیسی پوررمضان‌ ² (عضو هیئت علمی گروه جغرافیای انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت)
ابوطالب قاسمی وسمه‌جانی ³ (کارشناسی‌ارشد‌جغرافیا‌و برنامه‌ریزی‌روستایی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران)

تاریخ دریافت : 1388/06/10 تاریخ پذیرش : 1389/03/16 تاریخ انتشار : 1389/03/25

کلید واژه: شهرستان لنگرود, کشت و صنعت چای, چایکاری, طرح اصلاح ساختار چای,

چکیده مقاله :

چایکاری از جمله مشاغل اقتصادی در بخش کشاورزی است که در مناطق شمالی کشور تعداد زیادی از ساکنین منطقه را به خود مشغول نموده است، و نقش مهمی در برآورد نیازهای معیشتی خانوارهای منطقه دارد. به‌رغم این مهم در پی مشکلاتی که در کشت و صنعت چای کشور وجود داشت، جهت بهبود اوضاع و سروسامان دادن به وضعیت کشت و صنعت چای ایران، در سال 1379 طرح اصلاح ساختار چای به اجرا درآمد. اکنون پس از گذشت حدود یک دهه از زمان اجرای طرح، ارزیابی تحقق اهداف طرح و میزان رضایتمندی بهره‌برداران با مشارکت مردم محلی و گروه‌های ذینفع، ضروری می‌باشد. در همین راستا پژوهش حاضر در دهستان دیوشل شهرستان لنگرود انجام پذیرفت. جامعه‌ی آماری، چایکاران دهستان مورد نظر می‌باشند که 235 بهره‌بردار با استفاده از فرمول کوکران انتخاب گردیدند. روش پژوهش از نوع مطالعات توصیفی-تحلیلی است که برای جمع آوری داده‌ها و اطلاعات مورد نیاز از مطالعه کتابخانه‌ای و پیمایش میدانی و همچنین ابزار پرسشنامه استفاده شده است و برای داده پردازی و تحلیل اطلاعات نیز نرم افزار spss مورد بهره‌برداری قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که طرح مورد چندان موفق نبوده و اهداف پیش‌بینی شده در طرح تحقق نیافته، و اجرای طرح اصلاح ساختار چای، منجر به نارضایتی چایکاران از وضعیت کشت و صنعت چای گردیده است. با توجه به اشتغال گروه زیادی از روستاییان نواحی شمال کشور و منطقه مورد مطالعه، در این فعالیت اقتصادی، جهت پایداری این کشت و صنعت تجدید نظر در این طرح ضرورتی اجتناب‌ناپذیر می‌باشد.

چکیده انگلیسی:

Tea planting is one the economic jobs in agricultural section which has created jobs for many inhabitants in the northern regions of the country. It has a very important role in meeting the economic needs of the families in the region. Despite this important fact, there were some problems in tea planting and industry. To change the situation for the better, and settle the problems in tea planting and industry, the reform program of tea structure was implemented in 1379. One decade has nearly passed since the implementation of the program. Therefore, assessing the achievement of the program and the degree of users’ satisfaction seem necessary with the participation of local people and stakeholders. To do so, the present research is conducted in the village of Divshal in Langaroud. The subjects are 235 tea planters of the village that are selected according to Cochran Formula. The research is descriptive-analytic done in library study and field survey. To collect information and analyze the data