A Study of Genetic Diversity of Common Buzzard (Buteo buteo) from Iran Using Microsatellite Markers
محورهای موضوعی : Camelا. لواف 1 , ط. فرهوش 2 , م. طرح ساز 3
1 - Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran
2 - Department of Animal Science, Faculty of Animal Science and Veterinary, Shabestar Branch, Islamic Azad University, Shabestar, Iran
3 - Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran
کلید واژه: genetic diversity, Microsatellite, common buzzard from Iran, <, i>, Buteo buteo<, /i>, ,
چکیده مقاله :
The common buzzard (Buteo buteo) is a bird of prey with Eurasia distribution. Buteo buteo from Iran, has an important role in the ecological cycle of the north and the northwest parts of Iran, now is suffering from illegal hunting. Blood samples from 50 Buteo buteo birds from rehabilitation center of Pardisan Park, Tehran, Iran were taken to evaluate and study the genetic diversity of these birds using 10 microsatellite markers. The population was a random population involved birds from different habitats of Buteo buteo from Iran. The results of this study showed that the population had a high genetic diversity and the highest and lowest heterozygosity was observed at Bbu30 and Bbu33 markers (0.860 and 0.514), respectively. Expected heterozigosity (He) was ranged from 0.638 in Bbu22 to 0.832 in Bbu30. The lowest number of alleles (Na) and effective number of alleles (Ne) were observed at Bbu22 and Bbu30, respectively. The Bbu17 had the highest and Bbu22 had the lowest F-statistics value (0.313 and 0.104). This population did not show significant deviation from Hardy-Weinberg equilibrium. Results indicated that the Buteo buteo from Iran population from rehabilitation center of Pardisan Park harbors, showed adequate amount of genetic variation and the microsatellite information effectively evaluate the genetic diversity of this species needed for conservation genetic management.
سارگپه معمولی (Buteo buteo) پرندهای شکارچی است که در اروپا و آسیا پراکندگی فراوانی دارد. B. buteo ایرانی که نقش مهمی را در چرخه اکولوژیکی نواحی شمالی و شمال شرقی ایران ایفا می نماید، در سال های اخیر با مشکل شکار بی رویه و غیرقانونی مواجه شده است. به منظور بررسی و برآورد تنوع ژنتیکی این پرنده به کمک 10 مارکر میکروستلایت، نمونه های خون از 50 بهله B. buteo که در مرکز حفاظت حیات وحش پارک پردیسان تهران، ایران نگهداری میشدند، جمع آوری گردید. جمعیت مورد بررسی جمعیتی تصادفی شامل پرندگانی از مناطق زیست مختلف B. buteo در ایران بود. نتایج این مطالعه نشان دهنده تنوع ژنتیکی بالا در جمعیت مورد مطالعه بود و به ترتیب بالاترین و پایین ترین مقدار هتروزیگوسیتی در جایگاه های Bbu30 و Bbu33 (0.860 و 0.514) به ترتیب مشاهده شد. مقدار هتروزیگوسیتی مورد انتظار (He) در محدوده 0.638 در جایگاه Bbu22 تا 0.832 در جایگاه Bbu30 متغیر بود. کمترین تعداد الل (Na) و تعداد موثر الل (Ne) به ترتیب در جایگاه های Bbu22 و Bbu30 مشاهده شد. در جایگاه Bbu17 و Bbu22 به ترتیب بیشترین و کمترین مقادیر آمارههای F محاسبه شد. در جمعیت مورد بررسی انحراف معنی داری از تعادل هاردی واینبرگ مشاهده نشد. مطالب بیانگر این مطلب بود که جمعیت B. buteo ایرانی ساکن در پارک پردیسان دارای تنوع ژنتیکی مناسبی بوده و اطلاعات حاصل از مارکرهای میکروستلایت برای ارزیابی مقدار تنوع ژنتیکی و همچنین تکنیکهای مدیریت ژنتیکی این گونه بسیار مفید میباشند.
Anonymous. (2017). Handbook of the Birds of the World and Bird Life. International digital checklist of the birds of the world. Available at: http://datazone.birdlife.org/species/taxonomy.
Bollmer J.L., Kimball R.T., Whiteman N.K., Sarasola J.H. and Parker P.G. (2006). Phylogeography of the Galápagos hawk (Buteo galapagoensis): A recent arrival to the Galápagos Islands. Mol. Phylogen. Evol. 39, 237-247.
Diz P.A. and Presa P. (2009). The genetic diversity pattern of Mytilusallo provincialis in Galician Rías (NW Iberian estuaries). Aquaculture. 287, 278-285.
Honnen A.C., Hailer F., Kenntner N., Literak I., Dubska I. and Zachos F.E. (2010). Mitochondrial DNA and nuclear microsatellites reveal high diversity and genetic structure in an avian top predator, the white-tailed sea eagle, in central Europe. Biol. J. Linn. Soc. 99, 727-737.
Hull J.M., Strobel B.N., Boal C.W., Hull A.C., Dykstra C.R., Irish A.M., Fish A.M. and Ernest H.B. (2008). Comparative phylogeography and population genetics within Buteo lineatus reveals evidence of distinct evolutionary lineages. Mol. Phylogen. Evol. 49, 988-996.
Hull J.M., Anderson R., Bradbury M., Estep J.A. and Ernest H.B. (2008b). Population structure and genetic diversity in Swainson'showks (Buteo swainsoni): Implications for conservation. Conserv. Genet. 9, 305-316.
Hull J.M., Savage W.K., Bollmer J.L., Kimball R.T., Papker P.G., Whiteman N.K. and Ernest H.B. (2008c). On the origin of the Galápagos hawk: an examination of phenotypic differentiation and mitochondrial paraphyly. Biol. J. Linn. Soc. 95, 779-789.
Hull J.M., Hull A.C., Sacks B.N., Smith J.P. and Ernest H.B. (2008d). Landscape characteristics influence morphological and genetic differentiation in a widespread raptor (Buteojamaicensis). Mol. Ecol. 17, 810-824.
Hull J.M., Tufts D., Topinka J.R., May B. and Ernest H.B. (2007). Development of 19 microsatellite loci for Swainson'showks (Buteo swainsoni) and other buteos. Mol. Ecol. Notes. 7, 346-349.
Johanson P.C.D., Fowlie M.K. and Amos W. (2005). Isolation of microsatellite loci from the common buzzard, Aves: Accipitridae (Buteo buteo). Mol. Ecol. Notes. 5, 208-211.
Liu F., Xia J.H., Bai Z.H., Fu J.J., Li J.L. and Yue G.H. (2009). High genetic diversity and substantial population differentiation in grass carp (Ctenopharyn godonidella) revealed by microsatellite analysis. Aquaculture. 297, 51-56.
Liu Z. and Cordes J.F. (2004). DNA marker technologies and their applications in aquaculture genetics. Aquaculture. 238, 1-37.
Mahmut H., Gnnzoring S., Onima M., Masuda R., Suzuki M. and Ohtaishi N. (2001). A preliminary study of the genetic diversity of Xinjiang Tarim red deer (Cervus elaphus yarkandensis) using the microsatellite DNA method. Japanese J. Vet. Res. 49(3), 231-237.
Mansoori J. (2013). Handbook of Iranian Birds. Farzane Ppress, Tehran, Iran.
Norris A.T., Bradley D.G. and Cunningham E.P. (1999). Microsatellite genetic variation between and within farmed and wild Atlantic salmon (Salmo salar) populations. Aquaculture. 180, 247-264.
Peakall R. and Smouse P.E. (2006). GENEALEX6: Genetic analysis in excel. Population genetic software for teaching and research. Mol. Ecol. Notes. 6(1), 288-295.
Raposo do Amaral F.S., Miller M.J., Silveria L.F., Bermingham E. and Wajntal A. (2006). Polyphyly of the hawk genera Leucopternis and Buteogallus (Aves: Accipitridae): Multiple habitat shifts during the Neotropical buteonine diversification. BMC Evol. Biol. 6, 10-17.
Van Oosterhount C., Hutchinson W.F., Wills D.P.M. and Shipley P. (2004). Micro-checker: Software for identifying and correcting genotyping errors in microsatellite data. Mol. Ecol. Notes. 4, 535-538.