دسته‌بندی صناعات ادبی
محورهای موضوعی : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی
امین یعقوبی
1
(دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان.)
کلید واژه: دسته‌بندی, المعجم, صناعات ادبی, ترجمان‌البلاغه, حدائق‌السحر,
چکیده مقاله :
بلاغت در ادبیات فارسی همواره مرهون سه دانش بیان، بدیع و معانی بوده است. بر همه آشکار است که بهره بردن از این صناعات ادبی است که زبان را تبدیل به ادبیات می‌کند. با این حال نمی‌توان از این دقیقه غافل بود که تمامی صناعات ادبی مسطور در متون بلاغی کهن، کیفیت یکسانی ندارند. بسیاری از این صناعات، از ارزش ادبی به دور هستند و نمی‌توان بر همان مبنای نگرش بلاغیون کهن، آن‌ها را دارای ادبیت خواند. این پژوهش بر آن است تا مشخص کند که کدام‌یک از صناعات ادبی می‌توانند از نظر کیفی ارزش ادبی داشته باشند و کدام فاقد ارزش هستند. روش این پژوهش به صورت تحلیلی توصیفی است و جامعه آماری آن، به طور کلی سه کتاب: ترجمان‌البلاغه، حدائق‌السحر فی‌دقایق‌الشعر و المعجم فی معاییر اشعار العجم است. بر اساس این پژوهش عناصر ادبی به چهار دسته: درجه یک، درجه دو، عناصر بینابین و صناعات عاطل تقسیم‌بندی شده‌اند.
Rhetoric in Persian literature has always been dependent on the three skills of expression, originality and meaning. It is obvious to everyone that it is the use of these literary Arts that transforms language into literature. However, we cannot ignore this fact that all literary works mentioned in ancient rhetorical texts do not have the same quality. Many of these works are far from literary value, and they cannot be considered literary based on the same attitude of ancient rhetoricians. This research aims to determine which literary Arts can have literary value in terms of quality and which ones lack value. The method of this research is analytical and descriptive, and its statistical collection is generally three books: Turman al-Balagha, Hadaiq al-Sahr fi Daqayq al-Shaar, Al-Mu'ajm fi Ma'ayir al-Ajm poems. Based on this research, literary elements are divided into four categories: first grade, second grade, intermediate elements and inactive Arts.
_||_
