جنگ رسانه‌ها: چالش الگوی اسلام سیاسی مبتنی بر تشیع ایران و الگوی مبتنی بر وهّابیت عربستان در بحرین
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللیکرمرضا کرمیان هابیلی 1 , هنگامه البرزی 2
1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه رازی کرمانشاه
2 - دانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه اصفهان
کلید واژه: بیداری اسلامی, سیاست خارجی, دیپلماسی رسانه‌ای, عرصه سیاست بازنمایی, واژگان کلیدی: بحران بحرین,
چکیده مقاله :
چکیده امروزه یکی از بحث‌های مهم بین‌المللی، تحولاتی است که در منطقه خاورمیانه رخ داده است. تحرکاتی موسوم به بهار عربی که از بیداری ملت‌ها برای دستیابی به حق و حقوق خود و انجام اصلاحات در برابر حکومت‌های بعضاً دیکتاتور مآب نشأت گرفته است. یکی از این تحولات، بحرانی است که کشور بحرین را درگیر خود کرده است. موج بیداری اسلامی و کشیده‌شدن دامنه آن به کشور بحرین، اوج رقابت دو الگوی شیعی(ایران) و وهابی(عربستان) را موجب شده است. نرسیدن این دو کشور در بحران بحرین به دیدگاهی مشترک، آنها را تا لبه جنگی نیابتی در قالب رسانه کشانده است. مقاله حاضر با به‌کارگیری رهیافت عرصه سیاست بازنمایی، به بررسی دیپلماسی رسانه‌ای دو کشور در قبال بحران بحرین می‌پردازد و به دنبال پاسخگویی به این سؤال‌هاست که: بحران بحرین در سیاست خارجی دو کشور چه نقشی دارد؟ و بر این اساس، چه سیاست رسانه‌ای را در قبال این بحران دنبال می‌کنند؟ در همین راستا، این فرضیه را مطرح می‌کند که: تلقی و بازنمایی جمهوری اسلامی ایران از تحولات بحرین به عنوان بیداری اسلامی و تأثیرپذیری از انقلاب اسلامی و تلقی و بازنمایی عربستان از تحولات بحرین در قالب یک مسأله کاملاً عربی، تقابل دیدگاه این دو کشور در بحران بحرین را نشان می‌دهد.
Abstract Nowadays one of the important international discussions is the developments that have occurred in the Middle East region. Movements that are called Arab Spring which have emerged from the awakening of the nations for achieving their due rights and demand for implementing reforms in dictatorial regimes of the Middle East region. One of these developments that has affected Bahrain, is the wave of Islamic awakening and extension of its reach to Kingdom of Bahrain. This development in Bahrain has led to a competition between two models of Shia Iran and Wahhabi Saudi Arabia. The lack of agreement between the two countries on question of Bahrain uprising has brought the two on the threshold of a proxy war in the field of Media. The present article by making use of politics of representation approach wants to examine the media diplomacy of the two countries vis-à-vis Bahrain crisis. The article also wants to answer a question that what role Bahrain crisis plays in the foreign policy of the two countries? What media diplomacy the two countries pursue vis-à-vis Bahrain? The underlying hypothesis is that the assumption of the Islamic Republic of Iran is that Bahrain developments is an Islamic awakening movement influenced and inspired by Islamic revolution of Iran and the assumption and representation of Saudi Arabia is that Bahrain uprising is merely an Arabic problem. These two conflicting outlook of the two countries had led to the confrontation of their viewpoints
