روش شناسی سازه انگاری در حوزه روابط بین المل
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
جهانگیر معینی علمداری
1
((Moini1342iran@yahoo.com). استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران)
عبداله راسخی
2
((Rasekhi1352iran@gmail.com) . دانشجوی دکتری علوم سیاسی و عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان)
کلید واژه: فرهنگ, معرفت شناسی, سازه انگاری, هستی شناسی, روابط بین الملل, سیاست خارجی,
چکیده مقاله :
در این مقاله پس از بررسی بنیان های فر انظری ، دیدگاه های سازه انگاری در مورد روابط بین الملل ، سیاست خارجی و فرهنگ، مورد ارزیابی قرار می گیرد. اینکه چگونه یک رشته دعوای جدید معرفت شناختی و هستی شناختی سازه انگارانه مبنای ارائه ی رویکرد جدیدی در عرصه ی روابط بین المللی قرار گرفته است . در مقاله ی حاضر پیامدهای این امر برای نظم بین الملل ، نهادهای بین الملل ، فرهنگ جهانی و هویت ها مورد بحث قرار می گیرد . در این نوشته در پاسخ به این پرسش که روش شناسی سازه انگاری در در سازه انگاری روابط بین الملل بر چه مبنایی عمل می کند؟ این فرضیه را مطرح می کند که واقعیت به عنوان یک برساخته ی بیناذهنی اجتماعی و حاصل تعامل ساختار و کارگزار درپیامدهای این امر برای تحلیل روابط بین الملل و عملکرد دولت ها نظر گرفته شده است در سیاست جهانی ردیابی می شود و در نهایت کارکردهای فرهنگ در تکوین سازه انگارانه ی نظام بین الملل مورد بررسی قرار می گیرد .
In the present article after examining the supra theoretical foundations, the view point of constructivism on international relations, foreign policy and culture are evaluated. It seems that a new constructivist epistemology and ontological debate is coming up in international relations. The present article discusses the consequences of this debate for international order, international institutions, world culture and identities. The article raises the question that on what bases the constructive methodology operates? The underlying hypothesis is that in constructivism the reality is derived from subjective social foundation and it is the product of the interaction of the structure-agent and then the consequences of this interpretation of the analysis of international relations and the performance of the governments in international politics are examined and finally the function of culture in the constructivist formation of international system is studied.
