باز تولید بحران در ساختار امنیتی خاورمیانه به سوی شناسایی یک اَبَر بحران
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
مهدی عابدی
1
(استادیار دانشگاه آزد اسلامی واحد اندیمشک)
کلید واژه: خاورمیانه بزرگ, رئالیسم ساختاری, مکتب انگلیسی روابط بین الملل, رژیم سازی, ساختار بحران, اَبَر بحران, تقلیل گرایی,
چکیده مقاله :
این نوشتار به الگویی اشاره دارد که مطابق آن، همیشگی بودن دغدغه امنیت در خاورمیانه براساس یک چرخه علی از باز تولید بحران در این منطقه قابل توضیح است. الگوی به کار رفته در این پژوهش بر وجود یک هسته مرکزی تاکید دارد که از آن به اَبر بحران تعبیر شده است. درک ماهیت این ابر بحران و شیوه بازتولید آن در صُور بحرانی دیگر در خاورمیانه منوط به تاکید بر رهیافت نظری نوشتار پیش رو است. این مقاله باور دارد برخلاف رویکرد موسوم به جا معه بین المللی یا مکتب انگلیسی روابط بین الملل که پیدایش همگرایی و نظم دسته جمعی را به رغم موانع ساختاری، قابل دسترسی می داند، با اتخاذ رویکردی نو واقع گرایانه (کنت والتز) در چارچوب مفهومی ساختار آنارشی در نظام بین الملل، نمی توان چنین پنداری را واقع بینانه دانست. از این رو به رغم دیدگاههایی که وجود یک سلسله از ارزشهای مشترک تاریخی ـ فرهنگی و منافع مشترک اقتصادی ـ ژئوپلتیکی در میان دولتهای خاورمیانه را برای تحقق همگرایی و نظم دسته جمعی خود به فال نیک گرفته اند، ساختار خاورمیانه به شکلی درون زا متعارض و آنارشیک است. رویکرد نظری این نوشتار نقطه عزیمت این ساختار آنارشیک را فرایند رژیم سازی ناقص رژیم صهیونیستی دانسته و منشاء اساسی تعارضات در این منطقه را پیرامون این واقعیت سیاسی صورت بندی می نماید. فرض ما بر آن است که ساختار بی نظمی ناشی از فرایند رژیم سازی ناقص، در سطوح دیگر بازیگران دولتی و غیردولتی در خاورمیانه باز تولید گردیده و موجب پیدایش ساختارهای متکثر بی نظمی شده است.
This article points to a permanent concern in ME's security which is called 'crisis recreation' and emphasizes on that as a central nucleus.The major focus of this study is to understand the nature of this super crisis and its recreation in other critical ME'S conditions. In Contrast to common approaches namely International Society the or British School of International Relations in which in spite of structural obstacles, convergence and public discipline are attainable, this article proposes a neorealistic approach within the conceptual framework of anarchy in international system. In this way, although, there are a series the common cultural-historical values and geopolitical-economic interests among ME states to materialize convergence and public discipline, the ME structure seems to be conflicting and anarchic. The theoretical approach of this study considers this anarchic structure as the consequence of the Zionist's incomplete forming regime, and categorizes the main origin of all these disputes on this political fact. It is supposed that this phenomenon in other levels of governmental and non-governmental performers is recreated and caused the genesis of disordered structures. The concept of super crisis implies realigod a central point which has a feature and can recreate other forms of challenges in the ME. The the Greater Middle East plan can not be reveals in the presence of this crisis. [Adopting a reductionist approach towards this critical structure in the region helps to understand the reasons of unfulfilled great ME project.]
