Evaluation of anti-leishmanial efficacy by extract of Artemisia auchery Boiss. on Leishmania major in Balb/c

محورهای موضوعی : مجله گیاهان دارویی

معصومه رستمی ¹ , حسین نهروانیان ² , مهین فرهمند ³ , هاجر ضیایی ⁴ , مهدی شریف ⁵ , فاطمه صغری مقصودلو راد ⁶

1 - گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
2 - بخش انگل شناسی، انستیتو پاستور ، تهران. ایران؛
3 - بخش انگل شناسی، انستیتو پاستور ، تهران. ایران؛
4 - گروه انگل شناسی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری. ایران
5 - گروه انگل شناسی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری. ایران
6 - گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران

تاریخ دریافت : 1390/06/08 تاریخ پذیرش : 1390/07/20 تاریخ انتشار : 1391/09/11

کلید واژه: Leishmania major, BALB/c mice, Glucantime, Herbal extract, Artemisia auchery Boiss,

چکیده مقاله :

Background & Aim: Cutaneous infection caused by protozoa the genus Leishmania are a major worldwide health problem, with high endemicity in developing countries including Middle East, Africa and Latin America. In the absence of a vaccine, there is an urgent need for effective drugs to replace and supplement those in current use. Experimental: In this study, the in vivo efficacy of Artemisia auchery extract on Leishmania major cutaneouse infection in murine model in susceptible Balb/c mice. To carry out this investigation, mice were assigned to five groups (each with 5 mice) as healthy negative control, non-treated control, glucantim-treated, treated-groups with herbal extract and normal salin group. Experimental Leishmaniasis was initiated by the subcutaneous (s.c.) application of the 2×106 promastigotes of L. major (MRHO/IR/75/ER) into the basal tail of all groups except the healthy negative control group. The development of lesions was determined weekly by measuring the diameters. At the end of treatment course, all mice were killed humanely by terminal anaestheisa and target tissues including lymph node, spleen and liver from each mouse were removed and weighted and their impression smears were also prepared. Results & Discussion: The results indicated that herbal extract was able to affect on lesion size, its performance and to prevent visceralization of the parasite. This is the first report indicating visceralization caused by the cutaneous form of L. major in the Balb/c mice. During this experiment, no side effects were observed due to the application of herbal extract in the treated-mice. The impression smears showed a reduction of parasite burdens in spleen, liver and lymph node. Industrial and Practical Recommendations: In comparison with glucantim; the present herbal combination was more effective on this murine Leishmaniasis. Therefore, it could be suggested as a substitute for glucantime in treatment of Leishmaniasis for human and animal purposes.

چکیده انگلیسی:

مقدمه و هدف: تحقیقات متعددی بر روی خواص‎ ‎ضد‎ ‎میکروبی گیاه درمنه ‏‎ Artemisia aucheri ‎‏ انجام شده است. با‎ ‎توجه‎ ‎به‎ ‎شیوع‎ ‎لیشمانیوز‎ ‎جلدی‎ ‎در‎ ‎مناطق‎ ‎مختلف‎ ‎جهان‎ ‎و‎ ‎ایران‎ ‎و‎ ‎نظر‎ ‎به‎ ‎این­که‎ ‎ترکیبات‎ ‎پنج ظرفیتی‎ ‎آنتی موان‎ ‎که‎ ‎برای‎ ‎درمان این‎ ‎بیماری‎ ‎به‎ ‎کار‎ ‎می‎ ‎رود‎ ‎دارای‎ ‎عوارض‎ ‎جانبی‎ ‎متعددی‎ ‎می‎ ‎باشد،‎ ‎استفاده‎ ‎از‎ ‎گیاهان‎ ‎دارو‎یی‎ ‎مورد‎ ‎تأکید‎ ‎قرار‎ ‎گرفته‎ ‎است. این‎ ‎تحقیق‎ ‎به‎ ‎منظور بررسی‎ ‎تأثیر عصاره متانولی گیاه‎ ‎دارویی‎ ‎درمنه کوهی‎بر‎ ‎روی‎ ‎زخم‎ ‎های‎ ‎حاصل‎ ‎از‎ ‎لیشمانیا‎ ‎ماژور‎ ‎در‎ ‎موش‎ ‎آزمایشگاهی‎ ‎نژاد ‏‎ Balb/c‎انجام‎ ‎گرفت‎.‎ روش تحقیق: در این بررسی موش‌ها به 5 دسته (در هر دسته 5 سر) شامل گروه شاهد سالم، گروه شاهد آلوده، گروه دریافت کننده ‏گلوکانتیم، گروه دریافت کننده عصاره گیاهی و گروه دریافت کننده سرم فیزیولوژی تقسیم شدند. به تمامی گروه ها ‏به جز گروه شاهد سالم، به میزان  ‏‎2×106‎‏  از پروماستیگوت های انگل گونه لیشمانیا ماژور ‏MRHO/IR/75/ER‏ به ‏صورت زیر جلدی در قسمت قاعده دم تزریق گردید. پس از ایجاد زخم، ابعاد زخم هر هفته در طی دوره درمان اندازه ‏گیری شد. در پایان دوره، تمامی موش­ها با در نظر گرفتن ملاحظات اخلاقی از بین رفتند و اندام­های داخلی آن­ها از ‏جمله کبد، طحال و غدد لنفاوی جدا گردید و گسترش­های تهیه شده از آن­ها از نظر میزان تأثیر عصاره گیاهی بر ‏میزان انگل مورد بررسی قرار گرفت. ‏ نتایج و بحث: عصاره گیاهی مورد نظر می تواند بر روی اندازه زخم، شدت عفونت در ضایعه و هم­چنین احشایی شدن انگل ‏تأثیر مطلوب بگذارد. این مطالعه برای اولین بار احشایی شدن انگل لیشمانیا ماژور را در موش ‏‎ Balb/c ‎گزارش می­‏کند. در طی این مطالعه عوارض جانبی در گروه تحت درمان با عصاره گیاهی مشاهده نشد. گسترش های به­دست آمده از ‏اندام­های طحال، کبد و غدد لنفاوی نشان دهنده کاهش بار انگل در این اندام­ها می باشد.‏ ‎عصاره متانولی گیاه درمنه کوهی در مقایسه با گلوکانتیم به عنوان داروی انتخابی درمان لیشمانیا، در مدل لیشمانیوز موشی بسیار موثرتر بود.  ‏بنابراین این ترکیب می­تواند به عنوان یک جانشین مناسب گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز در انسان و حیوان ‏معرفی گردد. توصیه کاربردی/ صنعتی: تأثیر ترکیب گیاهی مورد نظر جهت درمان زخم سالک بیشتر از داروی گلوکانتیم بود. لذا این تحقیق به عنوان یک گام در معرفی خواص این گیاه آن را  به عنوان یک ترکیب مناسب جایگزین داروی گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز پوستی مطرح می نماید

منابع و مأخذ:

ابرسجی، ق.ع. و اکبرپور، ح. 1387. بررسی ارزش علوفه ای و دارویی درمنه کوهی (Artemisia aucheri Boiss.)  در استان گلستان. مقالات گیاهان دارویی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان. گرگان. 

امین، غ.ر. 1387. متداولترین گیاهان دارویی سنتی ایران. دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده داروسازی. تهران. 300 صفحه.

آیت الهی،س.ع.، کمیلی زاده، ح. و روستاییان، ع. 1378. روغن­های اسانسی گونه هایی از آرتمیزیای بومی ایران. فصلنامه پژوهشی پژوهنده، 15: 315-.319

صائبی، ا. 1367. بیماری­های انگلی در ایران. چاپ چهارم. انتشارات روزبهان. 265 صفحه.

صائبی، ا. 1384. بیماری­های انگلی در ایران (تک یاختگان). چاپ چهارم. انتشارات آییژ. تهران. 325 صفحه.

 محب­علی، م. 1375. بیماری­های مشترک بین انسان و حیوان. چاپ اول. انتشارات نشر نادی. تهران. 128 صفحه.

میرحیدر، ح. 1380. معارف گیاهی (کاربرد گیاهان و پیشگیری و درمان بیماری­ها). چاپ سوم. انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامی. تهران. 162 صفحه.

 

Dinani, N.J., Asgary, A., Madani, H., Naderi, G. and Mahzoni, P. 2010. Hypocholesterolemic and antiatherosclerotic effect of Artemisia aucheri in hypercholesterolemic rabbits. Pakistan Journal of Pharmaceutical Sciences, 23: 321-325.

Farzaneh, M., Ahmadzadeh, M., Hadian, J. and Tehrani, A. S. 2006. Chemical composition and antifungal activity of the essential oils of three species of Artemisia on some soil-borne phytopathogens. Communications in Agricultural and Applied Biological Sciences, 71: 1327-1333.

Francis, E. G., Julius, P. and Kreier. D. W. 1999. Parasitology. Oxford University Press, Ninth Edition.

Giao, P., Binh, T., Kager, P., Long, H., Van Thang, N., Van Nam, N. et al. 2001. Artemisinin for treatment of uncomplicated falciparum malaria: is there a place for monotherapy? The American Journal of Tropical Medicine and Hygiene, 65: 690-695.

Han, J., Zhao, Y.L., Shan, L.M., Huang, F.J. and Xiao, X.H.  2005. An experiment on standardized cell culture assay in assessing the activities of composite Artemisia capillaris tablets against hepatitis B virus replication in vitro. Chinese Journal of Integrative Medicine, 11: 54-56.

Negahbana, M., Moharramipoura, S. and Sefidkon, F. 2006. Fumigant toxicity of essential oil from Artemisia sieberi Besser. against three stored-product insects. Journal of Stored Products Research, 11 (165): 1-10.

Sadeghi Fard, H.  and Zareian, P. 2008. Survey on analgesic effect of hydro-alcoholic extract of Artemisia aucheri in two models of acute and chronic pain. Journal Kurdistan University Medical Sciences, 13: 30-36.

Sharif, M. Zaei, H. Azadbakht, M. Daryani, A. Ebadattalab, A. and Rostami, M.  2006. Effect of methanolic extracts of Artemisia aucheri and Camellia sinensis on Leishmania major (In Vitro). Turkish Journal of Medical Sciences, 36: 365-369.

 Willcox, M., Rasoanaivo, P., Sharma, V.P. and Bodeker, G. 2004. Comment on: Randomized controlled trial of a traditional preparation of Artemisia annua L. (Annual Wormwood) in the treatment of malaria. Transactions of the Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene, 98: 755-756.