Effect of using different levels of Dill seeds on performance, some blood biochemical and intestinal microbial population in Ross 308 broiler chicks

محورهای موضوعی : مجله گیاهان دارویی

یاسر رحیمیان ¹ , فرشید خیری ² , محمد علوی ³ , مهران ابوذر ⁴

1 - گروه علوم دامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، . کارشناس ترویج و آموزش کشاورزی، سازمان جهاد کشاورزی استان چهار محال و بختیاری، شهرکرد، ایران.
2 - گروه علوم دامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران.
3 - 3-گروه گیاهان دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران
4 - گروه علوم دامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، ابهر، ایران

تاریخ دریافت : 1393/05/03 تاریخ پذیرش : 1395/09/26 تاریخ انتشار : 1396/01/01

کلید واژه: Performance, broiler chicks, Dill seeds, Blood biochemical, Intestinal microbial population,

چکیده مقاله :

Background & Aim:Dill “Anethum graveolens” is an annual medical plantin the celery family “Apiaceae”. It is the sole species of the genus “Anethum”.The health advantages of dill seed include its ability to increasedigestive health, as well as providingrelief from insomnia, hiccups, diarrhea, dysentery, menstrual disorders, respiratory disorders, and cancer. This experiment aimed to determine the effects of using different levels of Dill seeds on performance, some blood biochemical parameters and intestinal microbial population in Ross 308 broiler chicks. Experimental: 300 one-day-old male broiler chickswere divided into the four treatments with six replicates and 15 birds each as randomized design. The treatments contained basal diet with no Dill seeds kept as control, and200,400 and 600 gof Dill seedsper each ton of diets respectively. The live bodyweightsgain, feed intake and feed conversion ratio of birdswere calculated weekly. At the end of the experimentfour male birdsform each replicates were slaughtered and dressing percentage were calculated. In addition, some carcass traits and chick’s visceral partwere weighed separately as percentage of carcass and some organs weight.Results: Data indicated that using Dill seeds increased feed intake (FI) in treatmentscompared to control.Alsobody weight (BW) (g/d) and Pre-slaughter weight (g) were higher in groups that werefed by dill seedscompared to the control. Additionally, therewere significant differences (p<0.05) for feed conversation ratio (FCR) among treatments. Recommended applications/industries: In conclusion, increasing levels of Dill seeds improved performance and some blood biochemical parametersof broilers chicks.

چکیده انگلیسی:

مقدمه و هدف: شوید با نام علمی Anethum graveolens گیاهی یک ساله از خانواده Apiaceae  و نام جنس آن Anethum می باشد از جمله مزایای مصرف شوید میتوان به افزایش سلامت دستگاه گوارش،جلوگیری از بیخوابی،سکسه، اسهال و اسهال خونی، کاهش دردهای قاعدگی، مشکلات تنفسی و سرطان اشاره نمود. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف دانه شوید بر عملکرد، برخی فراسنجه های خونی و جمعیت میکروبی روده در جوجه های گوشتی سویه رآس 308 انجام گرفت. روش تحقیق: تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی یکروزه در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 6 تکرار با تعداد 15 قطعه جوجه در هر جایگاه استفاده شد. تیمار های آزمایشی شامل گروه شاهد(کنترل) بدون هیچ نوع ماده افزودنی و به تربیت مقادیر 200 ، 400 و 600 گرم از دانه شوید در هر تن خوراک بود. در این تحقیق  افزایش وزن روزانه، میزان مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در هردوره محاسبه گردید. در انتهای آزمایش تعداد چهار پرنده نر از هر گروه کشتار شده و بازده لاشه محاسبه شد. همچنین برخی از صفات لاشه و وزن نسبی اندام های داخلی مورد ارزیابی واقع گردید. نتایج: نتایج نشان داد که استفاده از دانه شوید سبب افزایش مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه بدن و بهبود ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با گروه شاهد گردید. به علاوه اختلاف معنی داری(p<0.05) بین تیمارها از نظر FCR مشاهده شد. پیشنهادهای کاربردی و صنعتی: با توجه به نتایج، افزایش میزان شوید باعث بهبود عملکرد و فراسنجه های خونی در جوجه های گوشتی می شود.     

منابع و مأخذ:

AOAC. 2000. Official methods of analysis, Association of official analytical chemists. AOAC Press, Gaithersburg, USA.

Al-Ismail, K.M. and Aburjai, T. 2004. Antioxidant activity of water and alcohol extracts of chamomile flowers, anise seeds and dill seeds. Journal of Science Food and Agriculture. 84: 173-178.

Bahramikia, S. and Yazdanparast, R. 2009. Efficacy of different fractions of Anethum graveolens leaves on serum lipoproteins and serum and liver oxidative status in experimentally induced hyper cholesterolaemic rat models. Journal of Chinese Medicine. 37: 685-699.

Duncan, D.B. 1955. Multiple range test and F-test. Biometrics, 11:1- 42.

Bahadori, M.M., Irani, M., Ansari Pirsaraei, Z., Koochaksaraie, R. R. 2013. The Effects of dill powder in diet on some blood metabolites, carcass characteristics and broiler performance. Global Veterinaria., 10, 500-504

Burger A., Wachter, H. 1998. Hunnius, pharmaceutical dictionary.8^th Edition. Walter de Gruyter, Berlin.

Cyberhorse. 1999. International animal health products. The Australian Company ACN 003 185 699, Australia. http://www.cyberhorse.net.au/an/protexin.htm.

Faghani, M., Rafiee, A., Namjoo, A.R., Rahimian, Y. 2014. Performance, cholesterol profile
and intestinal microbial population in broilers fed turmeric extract. Research opinion in animal and veterinary sciences.,4(9): 500-503

Ghaedi, H., Nasr, J., Kheiri, F., Rahimian, Y., Miri, Y. 2014. The effect of virginiamycine and black pepper (Piper nigrum L.) extract on performance ofbroiler chicks. Research Opinion in Animal and Veterinary Science., 4: 91-95.

Jamroz, D., Orda, J., Kamel, C., Williczkiewicz, A., Wertelecki,  T., Skorupin’Ska, J. 2003. The influence of phytogenic extract on performance, nutrients  digestibility, carcass characteristic and  gut microbial Status in broiler Chickens. Journal of Animal Feed Science., 12(3),  583-596.

Jamroz, A.M. 1989. Antimicrobial activities of essential oils: A Pharmacognostical Study. Dissertation, Rijksuniversiteitte Leiden.

Kheiri, F., Rahimian,Y., Nasr, J. 2015. Application of sumac and dried whey in female broiler feed. Archive Animal Breeding. 58, 205–210.

NRC, National Research Council. 1994. Nutrient requirements of poultry.9^th Rev. Ed., Washington, DC. National Academy Press.

Panda, S. 2008. The effect of Anethum graveolens L. (Dill) on corticosteroid induced diabetes mellitus: involvement of thyroid hormones, Phytotherapy Researches., 22(12): 1695-1697.

Rafiei‐Tari.A, Karimi, K., Hosseini, S.A. Meimandipour, A. 2016.Growth performance, carcass characteristics and serum biochemical of Japanese quails fed with oat bran (Avena sativa) and Dill Seed (Anethumgraveolens). Iranian Journal of Applied Animal Science., 6(2), 423-428.

Rezaian, M. 2006. Modification of fixation process in avian histologic sections, Journal of Histotechnol, 29, 123–127.

Richter C. 2010. Celebrating dill, herb of the year 2010. Available at: http://www.richters.com/show.cgi

SAS Institute, SAS/STAT user’s guide for personal computer. 2001. Release 6.12 SAS Institute, Inc., Cary, N.C., USA.

Satyanarayana, S., K. Sushruta, G.S. Sarma N. Srinivas and R.G.V.N. Subba. 2004. Antioxidant activity of the aqueous extracts of spicy food additives evaluation and comparison with ascorbic acid in in vitro systems. Journal of Herbal Pharmacotherapy.4: 1-10.

Yazdanparast, R., Alavi, M. 2001. Anti hyperlipidaemic and anti hypercholesterolaemic effects of Anethum graveolens leaves after the removal of furocoumarins, Cytobios, 105: 85-91.

Zhang Y., Zhang H., Hua S., Ma L., Chen C., Liu X., Jiang L.,Yang Y., Zhang P., Yu D., Guo Y., Xue H., Tan X., Liu J. 2007. Identification of two herbal compounds with potential cholesterol-lowering activity. Biochemistry and Pharmacolgy.74, 940-947.