مقایسه مقاومت آنتی بیوتیکی و فاکتورهای ویرولانس در جدایه‌های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از منابع دامی و انسانی در سال 1397

محورهای موضوعی : مطالعات تجربی

محمود شهوه ¹ , الهه تاج بخش ² , حسن ممتاز ³ , رضا رنجبر ⁴

1 - گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران.
2 - گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران.
3 - استاد میکروبیولوژی، گروه میکروبیولوژی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
4 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران.

تاریخ دریافت : 778/03/01 تاریخ پذیرش : 778/06/31 تاریخ انتشار : 779/03/11

کلید واژه: گوشت, بیوفیلم, عفونت ادراری, انتروکوکوس فکالیس,

چکیده مقاله :

انتروکوک‌ها گروه مهم و متنوعی از باکتری‌ها هستند که به‌عنوان باکتری مقاوم به بیشتر آنتی‌بیوتیک‌های مصرفی در درمان بیماری‌ها شناخته شده‌اند. در این مطالعه مقطعی- توصیفی 104 نمونه گوشت قرمز و 1000 نمونه ادرار مشکوک به عفونت دستگاه ادراری در شهرستان کرمانشاه جهت بررسی انتروکوکوس فکالیس مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تایید نمونه‌ها با روش‌های بیوشیمیایی و مولکولی به‌منظور بررسی توانایی تولید بیوفیلم از روش میکروتیتر پلیت و برای تعیین حساسیت آن‌-ها نسبت به آنتی ‌بیوتیک‌ها، از روش کربی- بایر استفاده گردید. در نمونه‌های انسانی آلودگی به انتروکوکوس فکالیس 5 درصد و در نمونه گوشت مورد بررسی 38/40 درصد گزارش گردید. در جدایه‌های جدا شده از گوشت قرمز بیشترین مقاومت نسبت به استرپتومایسین و کمترین مقاومت نسبت به ونکومایسین گزارش شد. در جدایه‌های انسانی بیشترین مقاومت نسبت به کوتریموکسازول و کمترین مقاومت نسبت به نیتروفورانتئین گزارش گردید. در جدایه‌های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از گوشت قرمز، ژن ebp A (43/71 درصد)، ebp B (52/59 درصد) و ebp C (28/64 درصد) گزارش گردید که ارتباط آماری معنادار بین ژن‌های ebp وتولید بیوفیلم در این جدایه‌ها مشاهده نگردید. در صورتی‌که در جدایه‌های جدا شده از ادرار بین ژن‌هایebp و تولید بیوفیلم ارتباط معنی‌دار مشاهده شد. هم‌چنین در تجزیه و تحلیل آماری بین نوع گوشت و نوع ژن ویرولانس رابطه معنی دار آماری مشاهده نگردید. در صورتی‌که بین فراوانی ژن‌های efa A، gel E، ace و esp در جدایه‌های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از ادرار و تولید بیوفیلم ارتباط معنی‌دار مشاهده شد.

چکیده انگلیسی:

Enterococci are an important and diverse group of bacteria that are known to be resistant to most antibiotics used to treat diseases. In this cross-sectional study, 104 samples of red meat and 1000 urine samples suspected of urinary tract infection in the border city of Kermanshah were examined for Enterococcus faecalis. First, the samples were approved by biochemical and molecular methods, then in order to evaluate their ability to produce biofilm, Microtiter Plate method was used and their sensitivity to antibiotics was also determined by Kirby-Bayer method. Enterococcus faecalis infection in human samples and red meat samples was reported to be 5% and 40.38% respectively. In the strains isolated from red meat samples, the highest resistance was reported to be to Streptomycin while the lowest resistance was to Vancomycin. In the human isolate samples, the highest resistance was reported to be to Co-trimoxazole ,while the lowest resistance was to Nitrofurantoin . In strains isolated from red meat, ebp A, ebp B and ebp C were reported to be 71.43%, 59.52% and 64.28% respectively. No statistically significant relationship was observed between biofilm production and ebp genes in these isolates. However, in strains isolated from urine, a significant relationship was detected between ebp genes and biofilm production. Similarly, it was reported that there was no statistically significant relationship between the meat type and the virulence gene type. But, the findings of the study showed a significant relationship between the frequency of efa A, gel E, ace and esp genes.

منابع و مأخذ:

Aarestrup F.M., Bager F., Jensen N.E., Madsen M., Meyling A., Wegener H.C. 2009. Surveillance of antimicrobial resistance in bacteria isolated from food animals to antimicrobial growth promoters and related therapeutic agents in Denmark. APMIS 106: 606–622.

Barbosa J., Gibbs P. A., Teixeira P. 2010. Virulence factors among enterococci isolated from traditional fermented meat products produced in the North of Portugal. Food Control. 21(5): 651-656.

Billington E,. Phang S., Gregson D., et al. 2014. Incidence, risk factors, and outcomes for Enterococcus spp. blood stream infections: a population-based study. Int J Infect Dis. 26:76–82.

Bittencourt M.E, and Suzart S. 2004. Occurrence of virulence-associated genes in clinical Enterococcus faecalis strains isolated in Londrina, Brazil. J Med Microbiol. 53(11):1069-73.

CLSI. Performance standards for antimicrobial susceptibility testing; twenty-fifth informational supplement. CLSI document M100-S25. Wayne: Clinical and Laboratory Standards Institute. 2017.

Giraffa G. 2002. Enterococci from foods. FEMS Microbiol. 26: 163– 171.

Gozalan A., Coskun-Ari F.F., Ozdem B., Unaldi O., Celikbilek N., Kirca F. Aydogan S. Muderris T., Guven T., Acikgoz1 A., Durmaz R. 2015. Molecular characterization of vancomycin-resistant 39. Enterococcus faecium strains isolated from carriage and clinical samples in a tertiary hospital, Turkey. J Med Microb. 64: 759–766.

Heikens E., Leendertse M., Wijnands L.M., van Luit-Asbroek M., Bonten M.J., van der Poll T., Willems R.J. 2009. Enterococcal surface protein Esp is not essential for cell adhesion and intestinal colonization of Enterococcus faecium in mice. BMC Microbiology. 9(1): 19.

Ispirli H., Demirbaş F., Dertli E. 2017. Characterization of Functional Properties of Enterococcus Spp. Isolated from Turkish White Cheese. LWT-Food Science and Technology. 75: 358–365.

Kuhn I., Iversen I., Finn M., Greko C., Burman L.G., Blanch A.R. et al. 2005. Occurrence and relatedness of Vancomycin-Resistant Enterococci in Animals, Humans, and the Environment in Different European regions. Appl Environ Microbiol. 71(9): 5383-5390.

Kristich C.J., Li Y.H., Cvitkovitch D.G., Dunny G.M., 2004. Esp-independent biofilm formation by Enterococcus faecalis. J Bacteriol. 186: 154-163.

Kayaoglu G., and Orstavik D. 2004. Virulence factors of Enterococcus faecalis: relationship to endodontic disease. Crit Rev Oral Biol Med.15 (5): 308–320.

Manero A., and Blanch A.R. 1999. Identification of Enterococcus spp. with a biochemical key Appl Environ Microbiol. 65(10): 4425-30.

Medeiros A.W., Pereira R.I., Oliveira D.V., Martins P.D., Azevedo P.A.D, Van der Sand S. Frazzon J., Frazzon A.P.G. 2014. Molecular detection of virulence factors among food and clinical Enterococcus faecalis strains in South Brazil. Braz J Microb. 45(1): 327-332.

Momeni, H., Raissy, M., Bashiri, M., Barzegar, M. 2020. Fish-borne parasites: A review on the reports from Iran. J Food Microbiol. 6 (4): 88-102.

Nallapareddy S.R., Singh K.V., Sillanpaa J., Danielle A., Magnus Höök G., Stanley L., Erlandsen Murray B.E. 2006. Endocarditis and biofilm-associated pili of Enterococcus faecalis. J Clin Invest. 116 (10): 2799–2807.

Nielsen H.V., Flores-Mireles A.L., Kaua A.L., Kline K.A., Pinkner J.S., Neiers F., Normark S., Normark B.H., Caparon M.G., Hultgrena S.J. 2013. Pilin and Sortase Residues Critical for Endocarditis- and Biofilm-Associated Pilus Biogenesis in Enterococcus faecalis. J Bacteriol. 195(19): 4484-4495.

 Park S.Y., Kim K.M., Lee J.H., Seo S.J., Lee I.H. 2007. Extracellular gelatinase

 

of Enterococcus faecalis destroys a defense system in insect hemolymph and human serum. Infect Immun. 75: 1861–186.

 Paganelli F.L. Willems R.J., Leavis H.L. 2012. Optimizing future treatment of enterococcal infections: attacking the biofilm? Trends in Microbiology. 20 (1):40–49.

Pereira RI., Prichula J., Santestevan NA., Dzevedo P.A., Motta A., Frazzon A.P.G. 2017.  Virulence profiles in Enterococcus spp. isolated from raw buffalo’s milk in south Brazil. Res J Microbiol Dubai.12 (4):248-54.

 Rahimi F. Talebi M. Saifi M. Pourshafie M.R. 2008. Genetic and biochemical study of Enterococci species isolated from Sewage Tehran with an emphasis on strains has gene vanA and vanB. J Infec Dis.13(42): 31-37.

Raafat S. A., Abo-Elmagd E.K., Awad., R.A. Hassan., E.M.2016. Prevalence of Vancomycin Resistant Enterococci in Different Food Samples. Egyptian Journal of Med Microbiol. 25(4): 47–55

 Sambrook J., and Russell D.W. 2001. Molecular cloning: A Laboratory Manual. New York: Cold Spring Harbor Laboratory Press. 58-152.

Semedo T., Santos M.A., Lopes M.F.S., Marques J.F.M., Crespo M.T.B., Tenreiro R. 2003. Virulence factors in food, clinical and reference enterococci: a common trait in the genus? System and Applied Microb. 26(1): 13-22.

 Servais P., and Passerat J. 2009. Antimicrobial resistance of fecal bacteria in waters of the Seine river watershed (France). Sci Total Environ. 408 (2): 372-365.

Shokoohizadeh L., Ekrami A., Labibzadeh M., Liaqat A., Alavi S.M., 2018. Antimicrobial resistance patterns and virulence factors of enterococci isolates in hospitalized burn patients. BMC Res Notes. 11(1): 1.

Samadi Kafil H and Mobarez A. 2015. Assessment of biofilm formation by enterococci isolates from urinary tract infections with different virulence profiles. J King Saud Univ Sci. 27: 312–317.

Seno Y., Kariyama R., Mitsuhata R., Monden K., Kumon H. 2005. Clinical implications of biofilm formation by Entrococcus faecalis in the urinary tract. Acta Med Okayama. 59 (3): 79 -87.

Talebi M., Asghari N., Moghadam Z.M., Enayati M., Saifi M., Pourshafie M.R. 2015. Antibiotic resistance and biofilm formation of Enterococcus faecalis in patient and environmental samples. Jundishapur j Microb. 8(10): e23349.

Tiwari K., Banerjee T., Filgona J., S. Anupurba S. 2015. Study of virulence factors in association with antimicrobial resistance amongst urinary isolates of enterococci, Indian Journal of Medical Microbiology. 33 (3) 455–456

Zhengv J.x., Bai B., Lin Z.W., Pu Z.Y., Yao W.M., Chen Z., Li D.Y., Deng X.B., Deng Q.W., Yu Z.J. 2018. Characterization of biofilm formation by Enterococcus faecalis isolates derived from urinary tract infections in China. J Med Microbiol. 67 (3): 60–67.