ارائه یک رابطه محاسباتی جدید جهت ارزیابی ظرفیت باربری پی نواری واقع بر زمین دو لایه ی چسبنده ی- اصطکاکی
محورهای موضوعی : آنالیز سازه - زلزلهلقمان رحیمی 1 , نوید گنجیان 2 , مکائیل یوسف زاده فرد 3 , مهدی درخشندی 4
1 - گروه مهندسی عمران، واحد علوم و تحقیقات تهران ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه مهندسی عمران، واحد علوم و تحقیقات تهران ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - گروه مهندسی عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
4 - گروه مهندسی عمران، واحد علوم و تحقیقات تهران ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: مدل فیزیکی, روش المان محدود, مکانیسم شکست و ظرفیت باربری پی نواری, زمین دولایه چسبنده ی اصطکاکی, رابطه تحلیلی,
چکیده مقاله :
در این تحقیق به منظور ارائه ی یک رابطه تحلیلی جدید جهت ارزیابی ظرفیت باربری پی نواری واقع بر توده خاک دو لایه چسبنده ی اصطکاکی، 12 سری آزمون بار گذاری مدل فیزیکی برای سه تیپ لایه خاک فوقانی با تراکم و ضخامت های مختلف انجام شده است. در ادامه یک سری مطالعات پارامتریکی جهت ارزیابی دقت رابطه پیشنهادی با استفاده از نرم افزار المان محدود PLAXIS 2D انجام گردید. جهت بررسی نتایج مدلسازی های عددی و کنترل صحت این مدلسازی ها، نتایج این تحلیل ها با نتایج آزمایش مدل های فیزیکی متناظر با در نظر گرفتن تاثیر پارامترهای مختلف(ضخامت نسبی، نسبت تراکم و پارامترهای مقاومت برشی لایه های خاک) بر مکانیسم خرابی و ظرفیت باربری خاک مقایسه شدند. با توجه به انطباق مناسب منحنی های بار-جابجایی، الگوی خرابی و متوسط اختلاف ظرفیت باربری در حدود 3/3 درصد بین مدل های فیزیکی و عددی، نشان می دهد مدل های اجزای محدود دارای دقت مناسبی در پیش بینی رفتار واقعی نمونه های آزمایشگاهی هستند و می توان به نتایج حاصل از شبیه سازی عددی اعتماد نمود. بعداز اطمینان ازصحت نتایج آنالیز عددی، مقادیر ظرفیت باربری بدست آمده از هر دو روش عددی و تحلیلی برای 88 حالت مختلف از پی نواری به ابعاد 1 و 2 متر و توده ی خاک با لایه بندی، عمق و پارامترهای مقاومت برشی متفاوت، با هم مقایسه گردید و اختلافی در حدود 7 و 5/12 درصد به ترتیب برای پی به ابعاد 1 و 2 متر مشاهده شد. این نتایج نشان دادند که توافق نسبتا خوبی بین هر سه روش تجربی، عددی و تحلیلی در ارزیابی ظرفیت باربری نهایی وجود دارد و رابطه تحلیلی می تواند با دقت نسبتا خوبی روند تغییرات فشار حدی برحسب ضخامت نسبی لایه ها و ارزیابی ظرفیت باربری نهایی برای حالات مختلفی از پی نواری واقع بر زمین دولایه را پیش بینی بکند.
In this study, in order to provide a new analytical relationship for evaluating the bearing capacity of a two layered cohesive- frictional soil mass, 12 sets loading tests of physical model for three types of upper layers with different thicknesses and compactions. In continuation, a series of parametric studies were performed to evaluate the accuracy of the proposed relationship using PLAXIS 2D finite element software. In order to study the results of numerical modeling and control of the accuracy of the modeling, results of these analyzes were compared with the experimental results of corresponding physical models by considering the effect of different parameters)relative thickness, compaction ratio and different shear strength parameters of soil layers) on the failure mechanism and the ultimate bearing capacity of the soil. Considering the appropriate fit of the load-displacement curves, the failure pattern and the average difference of the bearing capacity about 3.3% between the physical and numerical models, show that finite element models have good accuracy in predicting the actual behavior of laboratory samples and the results of numerical simulations can be trusted. After the verifying of the numerical analysis results, the values of the bearing capacity obtained from both numerical and analytical methods for 88 different modes of the strip foundation with dimensions B = 1 and 2 meter and soil mass with different layering, depth and shear strength parameters were compared and a difference of about 7 and 12.5% were observed for foundations with dimensions of 1 and 2 meters, respectively. The results showed that there is a relatively good agreement between all three experimental, numerical and analytical methods in the evaluation of the ultimate bearing capacity and the analytical relationship can predict the process of limit pressure changes in terms of the relative thickness of the layers and the evaluation of the ultimate bearing capacity for various states of the strip footing resting on two layeres ground with relatively good accuracy.
_||_
