آزمایشی به منظور بررسی اثر جنس و دو نوع جیره غذایی حاوی یونیفرم بر عملکرد رشد و خصوصیات لاشه در گوسفندان مغانی انجام گرفت. 30 رأس بره مغانی (15 نر و 15 ماده) به طور تصادفی در 30 قفس انفرادی توزیع شدند. گروه جنسی شامل 5 رأس حیوان و با سه جیره غذایی شامل جیره پایه بدون مک More
آزمایشی به منظور بررسی اثر جنس و دو نوع جیره غذایی حاوی یونیفرم بر عملکرد رشد و خصوصیات لاشه در گوسفندان مغانی انجام گرفت. 30 رأس بره مغانی (15 نر و 15 ماده) به طور تصادفی در 30 قفس انفرادی توزیع شدند. گروه جنسی شامل 5 رأس حیوان و با سه جیره غذایی شامل جیره پایه بدون مکمل، جیره پایه بعلاوه 25 میلی­گرم در کیلوگرم موننسین و جیره پایه بعلاوه 25 گرم در کیلوگرم لاسالوسید تغذیه شدند. برهها بعد از یک دوره پروار 134 روزه توزین و برای تعیین خصوصیات لاشه مورد کشتار قرار گرفتند. میانگین وزن لاشه به طور معنیداری متأثر از جنس بود (01/0>P)، اما تحت تأثیر نوع جیره غذایی قرار نگرفت. جنس حیوان و نوع جیره غذایی اثر معنیداری بر میانگین وزن روزانه حیوان نداشت(05/0<P). بره­های تغذیه شده با جیره حاوی موننسین دارای کمترین مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی بوده و تفاوت معنیداری با بره­های تغذیه شده با سایر گروه­های غذایی داشتند. میانگین چربی داخلی در بره­های ماده به طور معنیداری بیشتر از بره­های نر بود (01/0>P). وزن دنبه کاهش معنیداری در گروه­های مصرف کننده­ یونیفرها نسبت به گروه شاهد داشت (05/0>P). نرها نسبت به مادهها عملکرد رشد بالاتری به علت وجود احشاء داخلی سنگین­تر و قطعات لاشه با ارزش بالا داشتند. جیره حاوی موننسین می­تواند به عنوان یک افزودنی غذایی مفید برای بهبود بازده غذایی و کاهش چربی داخلی و اجزای زاید لاشه مورد استفاده قرار گیرد.
Manuscript profile
ژن دی آسیل گلیسرول آسیل ترانسفراز (DGAT1) به عنوان ژن کاندیدا برای صفات کیفی گوشت گوسفند شناخته شده است. یک چند شکلی تک نوکلئوتیدی منجر به ایجاد جهش (C به T) در جایگاه AGCT آنزیم اندونوکلئاز AluI میشود. به منظور مطالعه چند شکلی ناحیه T487C در اگزون 17 ژن DGAT1 به طور ت More
ژن دی آسیل گلیسرول آسیل ترانسفراز (DGAT1) به عنوان ژن کاندیدا برای صفات کیفی گوشت گوسفند شناخته شده است. یک چند شکلی تک نوکلئوتیدی منجر به ایجاد جهش (C به T) در جایگاه AGCT آنزیم اندونوکلئاز AluI میشود. به منظور مطالعه چند شکلی ناحیه T487C در اگزون 17 ژن DGAT1 به طور تصادفی از 150 گوسفند مغانی، خون­گیری و استخراج dna به عمل آمد. واکنش زنجیره­ای پلیمراز برای تکثیر قطعه 309 جفت بازی از اگزون 17 ژن DGAT1 با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی انجام گرفت. نتایج آنالیز PCR-RFLP نشان داد که SNP دارای سه ژنوتیپ TT (37 و 272bp ) ، TC (37، 272 و 309 bp) و CC (309bp ) می­باشد. همچنین فراوانی دو آلل T و C به ترتیب برابر با 829/0 و 171/0 مشاهده شد. آنالیز آماری ارتباط معنی­داری را بین صفات وزن دنبه و ضخامت چربی پشت با ژنوتیپ­ها نشان داد. به طوری‌که گوسفندان دارای ژنوتیپ CC به طور معنی­داری (05/0P<) دنبه سنگین­تر و ضخامت چربی بیشتری نسبت به گوسفندان با ژنوتیپTT ، داشتند. در نتیجه از چند شکلی نشان داده شده ممکن است بتوان در برنامه­های اصلاح نژادی گوسفند مغانی از طریق انتخاب ژنوتیپ­های برتر، برای بهبود صفات وزن لاشه و بازده لاشه بهره جست.
Manuscript profile
اثر شاخص انتخاب معمولی و محدود شده بر اساس وزن بدن در سنین محتلف بر تغییرات وزن تولد در گوسفند مغانی مورد بررسی قرار گرفت. صفات در تابع هدف شامل: وزن تولد (BW)، وزن بدن در سه ماهگی (BW3) و وزن بدن در 12 ماهگی (BW12) بود. دو شاخص انتخاب معمولی (I1 و I2) و دو شاخص انتخاب More
اثر شاخص انتخاب معمولی و محدود شده بر اساس وزن بدن در سنین محتلف بر تغییرات وزن تولد در گوسفند مغانی مورد بررسی قرار گرفت. صفات در تابع هدف شامل: وزن تولد (BW)، وزن بدن در سه ماهگی (BW3) و وزن بدن در 12 ماهگی (BW12) بود. دو شاخص انتخاب معمولی (I1 و I2) و دو شاخص انتخاب محدود شده (R1 و R2) تشکیل شد. BW و BW3 در شاخص I1 و R1 وBW ، BW3 و BW6 (وزن بدن در 6 ماهگی) در شاخص I2 و R2 لحاظ شدند. پاسخ ژنتیکی مورد انتظار در هرنسل در شاخص I1 و I2 برای صفاتBW ، BW3 و BW12 به ترتیب برابر 08/0 تا 068/0، 210/0 تا 177/0 و 546/0 تا 662/0 کیلوگرم بود. افزایش BW ممکن است سبب افزایش مشکلاتی مانند سخت زایی گردد. شاخصهای انتخاب محدود شده به منظور افزایشBW3 و BW12 در حالی که تغییرات در BW در حد صفر باقی بماند، تشکیل شدند. در اثر انتخاب بر اساس R1 و R2 پاسخ ژنتیکی مورد انتظار برای BW3 (094/0 تا 062/0) و BW12 (39/0 تا 06/0 کیلوگرم) بود در حالیکه پاسخ ژنتیکی برای BW برابر صفر بود. شاخصهای انتخاب معمولی ومحدود شده سپس در جمعیت شبیهسازی شده مورد بررسی قرار گرفتند. پاسخهای ژنتیکی مشاهده شده و مورد انتظار برای هر دو شاخص محدود شده و معمولی مشابه بود. در شاخصهای R1 و R2 پاسخ ژنتیکی مشاهده شده برای BW تا حدی در طول نسل کاهش یافت.
Manuscript profile
تحقیق حاضرآمار توصیفی صفات بیومتریک و عوامل غیر ژنتیکی مؤثر در تغییرات این صفات در گوسفندان مغانی را مورد مطالعه قرار داده است. مجموعه داده مورد استفاده از رکوردهای بیومتریک ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند مغانی در یک دوره 15 ساله (1375 تا 1390) استخراج شد. سال تولد، More
تحقیق حاضرآمار توصیفی صفات بیومتریک و عوامل غیر ژنتیکی مؤثر در تغییرات این صفات در گوسفندان مغانی را مورد مطالعه قرار داده است. مجموعه داده مورد استفاده از رکوردهای بیومتریک ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند مغانی در یک دوره 15 ساله (1375 تا 1390) استخراج شد. سال تولد، ماه تولد، نوع تولد و جنس بره و محیط دائمی مادری به عنوان پارامترهای غیر ژنتیکی در نظر گرفته شدند. صفات بیومتریک مورد مطالعه عبارت بودند از: ارتفاع از جدوگاه (HW)، ارتفاع از کپل (HR)، طول بدن (BL)، دور سینه (HG) و دور ران (LC). میانگین حداقل مربعات (سانتیمتر) ± خطای اشتباه برای صفات ارتفاع از جدوگاه، ارتفاع از کپل، طول بدن، دور سینه و دور ران به ترتیب 1/4 ± 8/69، 2/4 ± 7/69، 6/4 ± 2/50، 2/8 ± 9/85 و 4/5 ± 0/29 بود. تمامی صفات به طور معنیداری تحت تأثیر اثرات ثابت سال تولد قرار گرفتند (05/0P<). جنس بره اثرات معنیداری بروی تمام صفات مورد مطالعه به جزء دور سینه داشت (001/0P<). تمامی صفات مورد مطالعه بطور معنی داری (001/0P<) تحت تأثیر نوع تولد و ماه تولد قرار گرفتند. محیط دائمی مادری به عنوان عامل غیر ژنتیکی اثر معنیداری بر روی صفات مورد مطالعه نداشت. نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که عوامل غیر ژنتیکی می‌توانند به عنوان یک منبع تغییر قابل توجه بر روی صفات بیومتریک در نظر گرفته شوند. بنابراین بهبود شرایط محیطی میتواند به عنوان عاملی در جهت بهبود صفات بیومتریک در گوسفند مغانی پیشنهاد شود.
Manuscript profile
خانواده پروتئین­های TGF-B از فاکتورهای مهم رشد و تفرق فولیکول­های تخمدانی می­باشند. سه ژن مهم از فوق خانواده B شامل فاکتور 9 (GDF9)، BMP15 و BMPR-IB در رشد و تخمک­زایی ضروری می­باشند. جهش­های مختلفی در ژن GDF9 سبب افزایش تخمک­گذاری و تولید مث More
خانواده پروتئین­های TGF-B از فاکتورهای مهم رشد و تفرق فولیکول­های تخمدانی می­باشند. سه ژن مهم از فوق خانواده B شامل فاکتور 9 (GDF9)، BMP15 و BMPR-IB در رشد و تخمک­زایی ضروری می­باشند. جهش­های مختلفی در ژن GDF9 سبب افزایش تخمک­گذاری و تولید مثل در گوسفند می­شود. در این مطالعه نمونه­های خونی از 150 گوسفند نژاد مغانی جمع­آوری و با افزودن EDTA نگهداری و به آزمایشگاه انتقال یافت. سپس DNA آنها به کمک روش نمکی استخراج گردید. کمیت و کیفیت DNA حاصله به ترتیب توسط روش­های اسپکتوفتومتری و ژل الکتروفورز بررسی شد. توسط یک جفت پرایمر قطعه­ای از DNA ( bp462) از اگزون ژن GDF9 استحصال گردید. محصولات حاصل از هضم PCR توسط آنزیم HhaI جانشینی باز G به A را در لوکاس GDF9 نشان داد. آلل وحشی این ژن (+/G) با دو جایگاه محدود کننده منجر به تولید سه قطعه DNA 156، 52 و bp 254 و آلل جهش یافته (-/G) با یک جایگاه برش سبب تولید دو قطعه 52 و bp 410 شد. فراوانی ژنوتیپی برای ژنوتیپ­های (+/+)G، (-/+)G و (-/-)G به ترتیب 66/0، 24/0 و 1/0 به دست آمد. با توجه به مطالعه صورت گرفته چند شکلی ژن GDF9 در گوسفند نژاد مغانی معنی­دار به دست آمد.
Manuscript profile
Sanad
Sanad is a platform for managing Azad University publications
