List of Articles وزن لاشه

• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  1 - ارزیابی اثر وزن لاشه، سن کشتار و جنسیت بر ترکیب شیمیایی گوشت بره: مطالعه موردی گوسفند نژاد بوتسیکو
  و. الکساندریدیس ب. اسکاپتاس د. کانتاس پ. گولاس م. کالایتزیدو
  اثر وزن لاشه، سن کشتار و جنسیت بر برخی از ترکیبات شیمیایی در 22 رأس بره بوتسیکو (12 ماده و 10 نر) ارزیابی شد. ترکیب شیمیایی گوشت به صورت درصد چربی، پروتئین، کلاژن و رطوبت بیان شد. اندازه­گیری این 4 ترکیب شیمیایی در قطعاتی از لاشه، شامل کتف، پا، پشت گردن، کلیه، تهیگا More

  اثر وزن لاشه، سن کشتار و جنسیت بر برخی از ترکیبات شیمیایی در 22 رأس بره بوتسیکو (12 ماده و 10 نر) ارزیابی شد. ترکیب شیمیایی گوشت به صورت درصد چربی، پروتئین، کلاژن و رطوبت بیان شد. اندازه­گیری این 4 ترکیب شیمیایی در قطعاتی از لاشه، شامل کتف، پا، پشت گردن، کلیه، تهیگاهی عقب، دنده­های سینه و استخوان گردن صورت گرفت. نتایج نشان داد که درصد چربی، پروتئین و کلاژن در سطح قابل مقایسه با سایر نژادهای گوسفند و شاخص­های اتحادیه اروپا است. آنالیز تابعیت نشان داد که بین سه متغیر مستقل، تنها وزن لاشه تأثیر معنی­داری بر میزان چربی، پروتئین و رطوبت داشته و سن کشتار تنها عاملی است که بر میزان کلاژن مؤثر است. رابطه مثبت معنی­دار وزن لاشه با میزان چربی و رابطه منفی آن با میزان رطوبت و پروتئین نشان دهنده آن است که کاهش اندک وزن نتایج مطلوبی در کیفیت شیمیایی گوشت، از طریق کاهش چربی و افزایش رطوبت و پروتئین خواهد داشت. کاهش اندک سن کشتار نیز سطح کلاژن را بهبود بخشیده و این عامل نیز به نوبه خود بر نرمی گوشت تأثیر خواهد گذاشت. کاهش وزن لاشه و سن کشتار به معنای کاهش عرضه گوشت در بازار و کاهش سطح درآمد تولیدکنندگان خواهد بود. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  2 - مطالعه چند شکلی ژن DGAT1 و ارتباط آن با صفات وزن لاشه و بازده لاشه در گوسفند نژاد مغانی
  ف. علاء نوشهر ع. رأفت
  ژن دی آسیل گلیسرول آسیل ترانسفراز (DGAT1) به عنوان ژن کاندیدا برای صفات کیفی گوشت گوسفند شناخته شده است. یک چند شکلی تک نوکلئوتیدی منجر به ایجاد جهش (C به T) در جایگاه AGCT آنزیم اندونوکلئاز AluI می‌شود. به منظور مطالعه چند شکلی ناحیه T487C در اگزون 17 ژن DGAT1 به طور ت More

  ژن دی آسیل گلیسرول آسیل ترانسفراز (DGAT1) به عنوان ژن کاندیدا برای صفات کیفی گوشت گوسفند شناخته شده است. یک چند شکلی تک نوکلئوتیدی منجر به ایجاد جهش (C به T) در جایگاه AGCT آنزیم اندونوکلئاز AluI می‌شود. به منظور مطالعه چند شکلی ناحیه T487C در اگزون 17 ژن DGAT1 به طور تصادفی از 150 گوسفند مغانی، خون­گیری و استخراج dna به عمل آمد. واکنش زنجیره­ای پلیمراز برای تکثیر قطعه 309 جفت بازی از اگزون 17 ژن DGAT1 با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی انجام گرفت. نتایج آنالیز PCR-RFLP نشان داد که SNP دارای سه ژنوتیپ TT (37 و 272bp ) ، TC (37، 272 و 309 bp) و CC (309bp ) می­باشد. همچنین فراوانی دو آلل T و C به ترتیب برابر با 829/0 و 171/0 مشاهده شد. آنالیز آماری ارتباط معنی­داری را بین صفات وزن دنبه و ضخامت چربی پشت با ژنوتیپ­ها نشان داد. به طوری‌که گوسفندان دارای ژنوتیپ CC به طور معنی­داری (05/0P<) دنبه سنگین­تر و ضخامت چربی بیشتری نسبت به گوسفندان با ژنوتیپTT ، داشتند. در نتیجه از چند شکلی نشان داده شده ممکن است بتوان در برنامه­های اصلاح نژادی گوسفند مغانی از طریق انتخاب ژنوتیپ­های برتر، برای بهبود صفات وزن لاشه و بازده لاشه بهره جست. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  3 - اثر مکمل جیره‌ای آسپرژیلوس زایلاناز روی عملکرد جوجه‌های گوشتی
  سی.ای. اُییگو وی. ملامبو وی. موچنج یو. ماروم
  اثر مکمل آسپرژیلوس زایلاناز (ASXYL) در جیره‌های غذایی ذرت سویا روی آسپارتات آمینوترانسفراز سرم، آلانین آمینوترانسفراز سرم، تست میکوبی، صفات رشد، خصوصیات لاشه و صفات کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی بررسی شد. 300 جوجه گوشتی یکروزه جنس مختلط Cobb 500 به 5 جیره‌ غذایی با 5 تکرار More

  اثر مکمل آسپرژیلوس زایلاناز (ASXYL) در جیره‌های غذایی ذرت سویا روی آسپارتات آمینوترانسفراز سرم، آلانین آمینوترانسفراز سرم، تست میکوبی، صفات رشد، خصوصیات لاشه و صفات کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی بررسی شد. 300 جوجه گوشتی یکروزه جنس مختلط Cobb 500 به 5 جیره‌ غذایی با 5 تکرار هرکدام 12 پرنده اختصاص یافت. تیمارها شامل، ASXYL0 (0 g/kg)، ASXYL10 (1 g/kg)، ASXYL15 (1.5g/kg)، ASXYL20 (2g/kg) و ASXYL25 (2.5 g/kg) بودند. پرنده‌های تغذیه شده با ASXYL20 بیشترین وزن بدن (05/0P<) با ضریب تبدیل بهبود یافته (FCR) و مقادیر بالاتری برای ران، سینه، بال و عملکرد لاشه داشتند. وزن گردن برای پرندگان تغذیه شده با ASXYL0، ASXYL15 و ASXYL20 بالا بود (05/0P<). مقدار ران مرغ رکورد برداری شده بالاتر (05/0P<) برای پرندگان تغذیه شده با ASXYL20 اگرچه، مشابه با ASXYL10، ASXYL15 و ASXYL25. از دست دادن آب میان بافتی و کیفیت پخت و پز با افزایش سطوح مکمل ASXY کاهش داشت (05/0P<) اگرچه نیروی برشی همراه با افزایش مکمل ASXYL افزایش داشت. اوره، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین ترانسفراز با افزایش سطوح مکمل ASXYL کاهش داشت اگرچه سطح گلوکز با افزایش سطوح مکمل ASXYL افزایش داشت. مکمل ASXYL تکثر شمار لاکتوباسیلوس‌ها در ایلئوم و سکوم را تحت تأثیر قرار داد اگرچه هیچ تفاوتی (05/0<P) روی جمعیت بیفیدوباکتریا و اشرشیاکلی هم در ایلئوم هم در سکوم جوجه‌های گوشتی در پایان آزمایش تغذیه‌ای مشاهده نشد. نتیجه گرفته شده که جیره ASXYL20 وزن بدن بهبود یافته بیشتر و مقادیر برشی جزئی تولید می‌کند. به‌علاوه، نشان‌گرهای زیستی نشان دادند که ASXYL وضعیت سلامتی جوجه‌های گوشتی را بهبود داده و آنزیم آزمون شده بر محیط روده تأثیر مثبت گذاشت. Manuscript profile