Assessing the level of citizen participation in local management: case study Sanglaj neighborhood
Subject Areas : Urban Management Studieskeramatollah Sayyari 1 , Majid Saeidirad 2 , Saman Heydari 3
1 -
2 -
3 -
Keywords: citizen, city management, challenges of management, participation, Region 1 of Tehran Municipalit,
Abstract :
Introduction and Aim: International experiences show that planning can no longer meet the stakeholders' demands as omniscient. So, over the past decade focusing on bottom-up planning has been more successful in many different areas of the city in developing countries. Nevertheless, the consequences of this approach should be more investigated in developing countries. Todays, centralized top-down planning is used in the most cities of developing countries which stakeholders' partnership has been limited in urban management. The main aim of this study is to assess citizen participation in local management in the Sanglaj neighborhood. Research method: This research is of descriptive and analytical method. Using non-probability sampling method, we chose 96 residents of the Sanglaj neighborhood as a model. Also we designed a Questionnaire and distributed among them. The obtained data were analyzed using SPSS software. Tests used in this software, Single-sample t test and Pearson's correlation tests. The findings: The findings and statistical tests showed desire to participate among the citizens of the Sanglaj neighborhood is high and the average 57/3 confirms it. Finally, it was shown, there is a significant relationship among participation and performance of local councils. Correlation Test value is 0/837 and based on standard interpretation, this value is acceptable. Conclusion: The results showed that the level of citizen participation is not desirable, which explains the low level of citizen participation in urban governance is based and it can be concluded that enough context for citizen participation in local management is not provided. However, the willing to participate at community affairs among the citizens of Sanglaj neighborhood is in good standing. So this is a valuable capital and a potential that must be treated. Finally, it is suggested that councils could still regard as a public institution to provide public participation in urban governance.
اجلالی، پرویز و دیگران.(1391)، نظریه برنامهریزی: دیدگاههای سنتی و جدید، تهران: انتشارات آگه.
بایزیدی، ابراهیم و همکاران(1391)، تحلیل دادههای پرسشنامهای به کمک نرمافزار SPSS، تهران: انتشارات عابد.
برک پور، ناصر و ایرج اسدی. ( 1388)، مدیریت و حکمروایی شهر، تهران: دانشگاه هنر.
برک پور، ناصر.(1382)، واژگان شهری، ماهنامه شهرداریها، شماره 72.
پاپلی یزدی، محمدحسین و حسین رجبی سناجردی.(1382)، نظریههای شهر و پیرامون، تهران: انتشارات سمت.
تقوایی، مسعود و اعظم صفرآبادی .(1390) نقش مدیریت شهری در دستیابی به توسعه پایدار گردشگری: مطالعه موردی-شهر کرمانشاه، مجله مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، شماره 4.
حبیب پور، کرم و رضا صفری(1391)، راهنمای جامع کاربرد SPSS در تحقیقات پیمایشی، تهران: انتشارات متفکران.
حسنزاده، رمضان(1392)، روشهای تحقیق در علوم رفتاری، چاپ چهاردهم، تهران: نشر ساوالان.
حسینی، علی و همکاران.( 1390)، نقش نهادهای مدیریت شهری در مدیریت پایدار شهر با تأکید بر جایگاه کمیسیون ماده پنج شهر تهران، مجله مدیریت شهری، شماره 28.
خاکپور، براتعلی و همکاران. (1389)، بررسی گسترش مدیریت شهری در فضاهای سبز عمومی(پارکها) با استفاده از روش تاپسیس (مطالعه موردی: شهر مشهد)، مجلهی جغرافیا و توسعه ناحیهای، شماره 14.
زیاری، کرامت الله و همکاران. (1388)، بررسی مشارکت شهروندی و نقش آن در مدیریت شهری شهرهای کوچک(نمونه موردی: شهرهای گله دار، ورزنه و هیدج)، مجلهی جغرافیا و توسعه ناحیهای، شماره 13.
صرافی، مظفر و مجید عبدالهی.(1387)، تحلیل مفهوم شهروندی و ارزیابی جایگاه آن در قوانین، مقررات و مدیریت شهری کشور، فصلنامه پژوهشهای جغرافیایی، شماره63.
صرافی، مظفر. (1379)، شهر پایدار چیست؟، فصلنامه مدیریت شهری، شماره .4
عباس زاده، محمد. ( 1387 )، بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت شهروندان در امور شهر (مطالعه موردی : شهر اصفهان)، استادان راهنما: دکتر رسول ربانی و دکتر وحید قاسمی، پایاننامه دکتری جامعهشناسی، دانشگاه اصفهان.
علوی تبار، علیرضا.(1379)، بررسی الگوی مشارکت شهروندان در اداره امور شهرها، جلد اول(تجارب جهانی و ایران)، تهران: انتشارات سازمان شهرداریهای کشور.
علوی تبار، علیرضا.(1379)، بررسی الگوی مشارکت شهروندان در اداره امور شهرها، جلد دوم(یافتههای تجربی و راهبردها)، تهران: انتشارات سازمان شهرداریهای کشور.
فرجی راد، خدر و غلامرضا کاظمیان .(1391) توسعه محلی و منطقهای از منظر رویکرد نهادی، تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
قربانی زاده، وجهالله، غلامحسین دلجو و آرین امیری.(1387). عوامل مؤثر بر پذیرش سامانه مدیریت شهری تهران(137) توسط شهروندان، مجلهی مدیریت شهری، شماره 22.
قوام، احمد.(1381)، توسعه سیاسی و تحول اداری، تهران: انتشارات قومس.
کردی، عبدالرضا.(1385)، اصول و مبانی خلاقیت در مدیریت شهری، مجله شهرداریها، شماره 75 .
کاظمیان، غلامرضا، فریده حقشناس کاشانی و رضا شادمان فر. (1389) بررسی تأثیر الگوی شورایاری محلات در مشارکت شهروندان با مدیریت شهری، فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، شمار 3.
لاله پور، منیژه.(1386)، حکمروایی شهری و مدیریت شهری در کشورهای درحالتوسعه، مجله جستارهای شهرسازی، شماره 19 و 20.
مزینی، منوچهر.(1379)، شهرداری، شوراها و مدیریت شهری در ایران، فصلنامه مدیریت شهری، شماره 2.
Diaz orueta, F (2007), Madrid: Urban regeneration projects and social mobilization, cities journal, Vol24, Issue 3.
Hurwitz, J. G. (1975) “Participatory Planning in an Urban Neighborhood ", DMG journal, Vol. 9, No. 4, pp. 357- 384.
IULA- EMME, (1993), Urban Management Development, IULA- EMMEMED -URBS, Istanbul
Rusmarsidik, T.( 2000). Models of Urban Governance for Bandung Metropolitan Area in Indonesia. center for developing cities. WWW.Cities.Canbera.Edu.Au.
Politigues Urbanites Et Strategies Corporative. Sociology Dutravail (1970) Thooening j.g.Fried Berge Dolitague Urban.Nou, Seuil, Paris
Ubels, Jan, Acquaye-Baddoo, Naa-Aku, and Fowler, Alan (2010) Capacity Development in
Practice, Earth scan.
World Bank (2000).World Bank Report 2000. Washington DC