The Role of Context-oriented Management in the Formation of the Historical Landscape of Takht Suleiman
Subject Areas : Urban Management StudiesseyedMansour Rashidi 1 , Sahar Toofan 2 , Ahad Nejadabrahimi 3
1 - PhD student in Architecture, Faculty of Art and Architecture, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
2 - Department of Architecture , Islamic Azad University, Tabriz, Iran
3 - Full Professor, Faculty of Architecture and Urban Planning, Tabriz University of Islamic Arts, Tabriz, Iran
Keywords: Takht Suleiman, contextualism, West Azerbaijan,
Abstract :
Abstract Introduction and Purpose: historical urban landscape as a type of cultural landscape suggests a new approach to the city in which the sustainable interaction of man and nature in the context of the historical city is of interest. Takab city as one of the cities of West Azarbaijan province, despite having a variety of scenic roads such as historical attractions, including the Takht Suleiman ancient complex, which is registered as the fourth historical monument of the country in the UNESCO World Heritage List, and natural roads such as Takht Suleiman Lake, Prison Mountain, Chamli Moving China and Having a number of hot and cold mineral water springs is not quite suitable in the field of biology and tourism. Method: This research was conducted based on the overall descriptive-analytical method. The method of data analysis using analytical software such as spss and the method of descriptive statistics of skewness and kurtosis and histogram chart to examine the components and variables using statistical analysis and correlation and index tests to analyze the obtained data. And the SWOT table has been used for the final analysis of information and data, the strengths and weaknesses of the collection. Findings: The numerical value of Cronbach's alpha coefficient, which includes 25 questions of the questionnaire, is equal to 0.947, which shows that the questionnaire has acceptable and excellent reliability. Conclusion: It is not impossible to achieve context-oriented design and coordination with the substrate, and even with the local model and the use of local materials, environmental factors can be considered in the designs. Historical values and their relationship with management methods in the face of restoration and architectural heritage, especially in historical periods, physical and spatial elements and its materials and materials were considered with regard to contextualism.
آفرین, ر. م. (1393)، شهرهای ساسانی. تهران: سمت, چاپ : اول.
ایمانی، الناز. (1394)، بررسی رویکردهای مختلف سازگاری با زمینه جهت تقویت جایگاه زمینهگرایی در فرآیند برنامهدهی معماری، نشریه علمی پژوهشی انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، شماره 10، ص 29-44.
اکبری، علی اکبر؛ بذرافکن، کاوه؛ تهرانی، فرهاد و سلطانزاده، حسین. (1395)، تبیین روشهای طراحی زمینهگرایی و منطقهگرایی در معماری ایران (نمونه مطالعاتی: اثرهایی شاخص با دورههای زمانی متفاوت از معماری شهر تهران)، فصلنامه مدیریت شهری، شماره 48، ص 327-342.
احمدی، زهرا. (1388) زمینهگرایی و معماری پایدار، مجموعه مقالات اولین همایش ملی معماری پایدار.
اسپیرن، آن ویستون. (1395)، زبان منظر. ترجمۀ سید حسین بحرینی. تهران: دانشگاه تهران.
برولین، برنتسی. (1386)، معماری زمینه گرا، ترجمه: راضیه رضازاده، نشر خاک، تهران.
بهبهانی, ه. ا.,بهرامی, ب. (1385). شناسایی نقش ساختارهای طبیعی در شکلگیری منظر فرهنگی سکونتگاه باستانی تخت سلیمان با استفاده از فناوری نوین دورسنجی.
باهامون, آ. (1391)، معماری همگون با ساختارهای جانوری، ترجمه خسرو باهامون و ویراستاری مهدی آتشی. تهران: کتابکده کسری.
بابایی، سعید، و مهدی خاک زند. (1397)، زمینه گرایی در آثار معماران غیرایرانی در دوره پهلوی اول (مدرسه البرز و ایرانشهر) دو فصلنامه علمی مطالعات معماری ایران، 8 (14)، 171-190.
بهمنی، المیرا؛ گودرزی سروش، محمدمهدی و زارعی، محمدابراهیم. (1395)، بررسی شناخت عوامل زمینه گرا در کالبد خانهها و بافت کهن سنندج با نگاهی به ویژگیهای عمارت وکیل الملک، فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، سال هفتم، شماره بیست و ششم، ص 55-69.
بلندیان، محمدمهدی؛ ناصری، سارا. (1393)، گفتمانی تحلیلی در ارزیابی رویکردها و رویههای معماری زمینه گرای شهری در عصر جهانی شدن، فصلنامه مدیریت شهری، شماره 37، زمستان.
بحریه، پروشا؛ طوفان، سحر و اکبری نامدار، شبنم. (1399)، بازخوانی سیر تحول معماری در ساختار بازار تبریز با تأکید بر زمینهگرایی، فصلنامه شهر ایرانی اسلامی، سال دهم، شماره سی و نهم.
پیرنیا, ح. (1392). ایران باستان از آغاز تا صدر اسلام. تهران: نشر دبیر.
تولایی، نوین. (1380)، شهرسازی زمینه گرا، هنرهای زیبا، شماره 10.
تولایی، نوین. (1380)، زمینهگرایی درشهرسازی نشریه علمی هنرهای زیبا معماری وشهرسازی،10: 34-43.
حیدری, ش. (1393). درآمدی بر پژوهش معماری. تهران: کتاب فکر نو.
توسلی، محمود. (1376)، قواعد و معیارهای طراحی فضای شهری. مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
زارع زاده، معصومه، سارا دانشمند، و محمد علی آبادی. (1394)، چگونگی مداخله زمینهگرا در پایداری و باززنده سازی بافتهای تاریخی با بهرهگیری از روش چیدمان فضا (نمونه موردی: پیشنهاد طراحی مجموعه گردشگری ابرکوه) دوفصلنامه علمی معماری و شهرسازی پایدار، 3 (1)، 75-90.
سلیمی، نیر؛ باصفا، حسین؛ بیننده، علی و رضایی، محمدحسین. (1394)، بازنگری در کاربری فضاهای معماری ساسانی تخت سلیمان با رویکرد باستان‌شناسانه؛ وزارت علوم، تحقیقات، و فناوری، دانشگاه نیشابور.
شیرازی، محمدرضا، زمینهگرایی و منظقهگرایی در معماری. (1388)، سال اول، شماره 8، ماهنامه مهندسی زیر ساختها.
عزیزی زلانی، فرهاد؛ عینینژاد، حمزه و عارفی، پرستو. (1394)، طرح ساماندهی محوطه تاریخی میراث جهانی تخت سلیمان با رویکرد طراحی مسیرگردشگری، همایش ملی معماری و شهرسازی بومی ایران.
فیضی، محسن و اسماعیل دخت، مریم. (1393)، تبارشناسی تحلیلی تکنولوژیهای نوین ساخت جهت هویت بخشی به بناهای معماری با رویکرد زمینهگرایی، مدیریت شهری، شماره 38، ص 173-195.
قدیری، بهرام. (1385)، ساختارهای جدید در محیطهای تاریخی. تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
گلپرورفرد, ن. (1388)، انسان طبیعت معماری. تهران: طحان.
محمدپور, ب، باستانی, ک. ح. ز. (1400)، تخت سلیمان در گذر زمان (بررسی تحولات تاریخی تخت سلیمان در دوره اسلامی با اتکا به منابع تاریخی). پژوهشهای علوم تاریخی, 13 (2), 27-48.
ماجدی، حمید و زرآبادی، زهرا. (1380)، زمینهگرایی در شهرسازی، هنرهای زیبا، شماره 10.
میر مقتدایی، مهتا. (1383)، معیارهای شناخت و ارزیابی هویت کالبدی شهرها، هنرهای زیبا، شماره 19.
معماریان، غلامحسین، سیری در مبانی نظری معماری، 1386، چاپ نهم، انتشارات سیمای دانش، تهران.
نقوی، پویان و مظاهریان، حامد. (1398)، تحلیل نظریات معاصر در مواجهه با زمینه در طراحی معماری، ماهنامه علمی باغ نظر16 (74): 69-80.
هاشم پور، پریسا؛ نژاد ابراهیمی، احد و یزدانی، ثنا. (1397)، کاربست رویکرد زمینهگرایی در بازآفرینی بافتهای تاریخی، فصلنامه معماری و شهرسازی، سال ششم، شماره اول، ص 105- 126.
_||_
Abedi, S.; Iravani, H. (2015), “Analysis of the Contextual Architecture and its Effect on the Structure of the Residential Places in Dardasht Neighborhood of Isfahan”, European Online Journal of Natural and Social Sciences, Vol.3, No.3.
Gharedaghi Tirabadi , Mostafa. (2013), Field-Orientation, Analysis of Space Dimension and Its Relation with Constructing New Structures in the Historical Fabrics. Journal of Basic and Applied Scientific Research. TextRoad Publication. Published on the Vol. 3, No. 6, in June, 2013.
Rapoport A. (1977), Human Aspects of Urban Form, Pergamon Press, New York.
-Stokols, D.; Altman, I. (1987), Handbook of Environmental Psychology, Wiley- Inter science publication, New York.
Tugnutt, Anthony, (1987), Making Townscape: A Contextual Approach to Building in an Urban Setting, London, Mitchell.
Waterhouse, Alan. (1978), Boundaries of the City: The Architecture of Western Urbanism, Toronto, Toronto University Press.