Analytical Study of Habermas’s Ethical Principals and its Critics from Quranic View Point

Subject Areas : Quarterly Sabzevaran Fadak

Adel Ramezani ¹ , Mostafa Qaderi ² , Mohsen Imani Naeini ³

1 - PhD Candidate, Education Philosophy, Islamic Azad University, Science & Research Branch, Tehran
2 - Associate Professor, Faculty Member, Education Planning & Programming, Allameh Tabatabaei University
3 - Associate Professor, Faculty Member, Education Philosophy, Tarbiyat Modarres University

Received: 2019-04-14 Accepted : 2019-04-14 Published : 2019-02-20

Keywords: هابرماس, Habermas, تربیت اخلاقی, عقلانیت ارتباطی, اخلاق قرآنی, ethical education, relational rationality, Quranic behavior,

Abstract :

Habermas – philosopher second generation of Frankfurt critical school – believes that modern wisdom is able to unwrap all of his aspects which is the only dominant tool on modern society. He tries to renovate modernity project by explaining relational actions which remains powerless. He attempts to offer a model and pattern of ethical education based on relational rationality which counts as his most important viewpoint. The present article which is done by descriptive – analytical approach, initially reviews Habermas’s relational action theory and then concludes ethical education viewpoint and finally criticizes it. The result of the research shows that Habermas’s emphasis on relational rationality makes the individuals mature and in social levels makes him to achieve understanding based on ethical actions as the main goals of educations.

References:

بشیریه، حسین. 1382ش، سیری در نظریه‌های جدید در علوم سیاسی، تهران: مؤسسه نشر علوم نوین.

بهمن پور، محمد سعید. 1379ش، فراز و نشیب عقلانیت، تهران: انتشارات نوادر.

پیوزی، مایکل. 1379ش، یورگن هابرماس، ترجمه احمد تدین، چاپ اول، تهران: نشر هرمس.

ماهروزاده، طیبه. 1389ش، فلسفه تربیتی کانت، چاپ دوم، تهران: نشر سروش.

میلر، پیتر. 1384ش، سوژه استیلا و قدرت، ترجمه نیکو سرخوش، چاپ دوم، تهران: نشر نی.

نوذری، حسین علی. 1389ش، بازخوانی هابرماس، چاپ دوم، تهران: نشر چشمه.

هابرماس، یورگن. 1384ش، نظریه کنش ارتباطی، جلدهای اول و دوم، ترجمه کمال پولادی، تهران: انتشارات مؤسسه ایران.

هولاب، رابرت. ۱۳۷۸ش، یورگن هابرماس: نقد در حوزه عمومی، ترجمه حسین بشیریه، تهران: نشر نی.

کتب انگلیسی

Bolton.Roger(2005).”Habermas s theory of communicative action and the theory of social capital”.Department of  Economics and Center for Enviromental Studies Williams College.

Habermas, J (1979a)"What is universal pragmatics?". In Communication and the evolution of society. London: Heinemann.

Habermas,J(1979b)Communicacation and Evolution of Society,Translated and with an Introduction by Thomas McCarthy,London:Heinemann.

Habermas,J.(1984)The theory of communicative Action.Vol .1 Boston:Beacon press.

Habermas,J.(1987)The theory of Communicative Action.Vol.2 Boston:Beacon press.

Habermas.J.(1990)Moral Consciousness and Communicative Action .Cambridge. MIT Press.

Habermas.J.(1993).Justification And Application :remark on Discoure ethics ,tr.& ed.C .The MIT Press.

Salter, Lee.(2005).”The communicative structrrs of journalism and public relations” .University of the west of England ,SAGE Publication ,Vol .6.

Turner,Jonathan H.(1998)”The Structure of Sociological Theory”.Sixth Edition,Wadsworth publishing company ,The US.

Anderson.soel(2000).The Third Generation of the Frankfurt School.Washigton:Washington university Press.

Outhwaite,W (2000)the Habermas reader,London:polity Press.

Stric peter(2000) critical theory .politics and socity .london british library cataloguing.

 

مقالات

بهره مند، مهدی وتوکلی، احمدرضا. 1396ش، «مبانی قرآنی و روایی مسئولیت مدنی قاضی و جریان آن در قوانین موضوعه»، فصلنامه مطالعات قرآنی، سال هشتم، شماره 32، صص229-247.

جاویدی، علیرضا. 1384ش، «آخرین عقل‌گرای بزرگ»، روزنامه شرق، شماره 613.

موسوی، سیده فاطمه. 1396ش، «تحلیل و بررسی پیامدهای اومانیسم از دیدگاه علامه طباطبایی با تکیه بر تفسیر المیزان»، سال هشتم، شماره 32، صص 59-94.