Allegrical methods examination in holy Quran

Subject Areas : Quarterly Sabzevaran Fadak

Majid reza Kamali baniani ¹ , Mohammad reza Kamali baniani ² , Mehdi reza Kamali baniani ³ , Majid Khazaee ⁴

1 - * PhD student tends Privacy Policy.
2 - Islamic Azad University faculty members, Izeh
3 - ** PhD student of Persian language and literature.
4 - PhD graduates

Received: 2015-07-21 Accepted : 2015-07-21 Published : 2014-07-01

Keywords: قرآن, Holy Quran, methods, allegory, تمثیل, کارکردها, شاخه‌ها و شاخصه‌ها, examination,

Abstract :

Allegory is a sort of prose or poetical narration in which the writer invent the characters , events and sometimes its settings to create a unified meaning the narration primary or apparent level and that state implies a related seconfary syntactical system. its vagueness is intentional and the speaker his thoughe or message hids in the story sometimes for rarious reasons and sometimes to create the meaning effect and persistence state it iv indirect manner and anecdote form. One of the methods to transfer the concepts in quran is story-telling as well . The quran stories while are real . are aleegorical stories and each carries a message or points indirectly. Based on the subject that most and the research on all kinds of the allegory in the quran stories and allegories in stracture and content point of view is very small. In this article the allegory function in the holy quran has been examined.

References:

قرآن کریم.

اسماعیلى، اسماعیل. 1381 ش، تفسیر امثال القرآن، چ چهارم، تهران: اسوه.

بهشتى، الهه. 1375ش، عوامل داستان، تهران: برگ.

پروینى، خلیل. 1379ش، تحلیل عناصر ادبى و هنرى داستان‌هاى قرآن، تهران: فرهنگ گستر.

ثواقب، جهانبخش. 1376ش، تشبیهات و تمثیلات قرآن، شیراز: قو.

حکمت، على اصغر. 1387ش، امثال قرآن، چ سوم، آبادان: پرسش.

دادبه، اصغر. 1383ش، دائره المعارف دانشنامه جهان اسلام، زیر نظر غلامعلى حداد عادل، تهران: مؤسسه کتاب مرجع.

دهخدا، على اکبر. 1365ش، لغتنامه دهخدا، تهران: دانشگاه تهران.

سبحانى، جعفر. 1382ش، مثل‌هاى آموزنده، قم: مؤسسه امام صادق(ع).

سرشار رهگذر، محمدرضا. 1388ش، الفباى قصه‌نویسى، چ دوم، تهران: پیام آزادى.

سعادت، اسماعیل و دیگران. 1386ش، دانشنامه زبان و ادب فارسى، تهران: فرهنگستان.

شکراللهى، احسان اللّه. 1383ش، مَثَل آباد: تلخیص و بازنویسى کتاب هاى مجمع الامثال و جامع التمثیل اثر محمدعلى حبله رودى، تهران: مؤسسه فرهنگى اهل قلم.

فروردین، عزیزه. 1387ش، زیبایى‌شناسى هنرى در داستان‌هاى قرآن، چ دوم، قم: دفتر عقل.

قاسمى، حمیدمحمد. 1382ش، تمثیلات قرآن ویژگى‌ها، اهداف و آثار تربیتى آن، تهران: اسوه.

کوّاز، محمدکریم. 1386ش، سبک‌شناسى بلاغى قرآن، ترجمه سیدحسین سیدى، تهران: سخن.

مکارم شیرازى، ناصر. 1378ش، مثال‌هاى زیباى قرآن (امثال القرآن)، جلد اول، قم: نسل جوان.

ملبوبى، محمدتقى. 1376ش، تحلیلى نو از قصص قرآن، تهران: امیرکبیر.

میرصادقى، جمال. 1376ش، ادبیات داستانى، چ سوم، تهران: علمى و فرهنگى.

 

مقالات

اکبری دستک، فیض الله. 1391ش،«تمثیل ابزار مشترک قران و اناجیل»،فصلنامه مطالعات قرآنی، سال سوم، شماره 12، صص:21-43 .

خلعتبری، غلامرضا. زمستان 1392، «مطالعه تطبیقی اژدهاکشی و باران خواهی در ادبیات کهن ایران و هند»، فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی، ‌دانشگاه‌ آزاد جیرفت،دوره 6، شماره 24، صص 113-129.