investigate the role of loneliness and psychological distress in predicting self-harm behaviors in runaway girls
Subject Areas : Social Health
1 - Islamic Azad University, Khorasgan Branch, Isfahan, Iran
Keywords: psychological distress, Runaway Girls, self-harm behaviors, loneliness,
Abstract :
The purpose of this study was to investigate the role of loneliness and psychological distress in predicting self-harm behaviors in adolescent girls with a history of running away from home. This research was a descriptive and correlational type of research. The statistical population of the current research was girls who referred to the social emergency of Isfahan city in the first half of 2023, and 92 people were selected by purposive sampling. The research tools include the self-harm questionnaire (Sanson, Yederman and Sanso, 1998), the emotional social loneliness questionnaire for adults (DiTomaso, Brannen and Best, 2004) which includes 3 subscales (family loneliness, romantic loneliness, social loneliness), psychological distress questionnaire. Psychological (Laviband and Laviband, 1995) which included 3 subscales (anxiety, depression, stress). In order to analyze the data, Pearson's correlation test and simultaneous regression were used. In this study, the average age of the participants was 15.95 and the standard deviation was 1.4. The findings showed that the feeling of loneliness and psychological distress has a positive and significant relationship with self-harm behaviors (P<0.05). The results showed that Mental disorders such as anxiety, depression, and stress, which are now very common, cause self-harm and self-harm behaviors in teenagers, and on the other hand, feelings of loneliness, especially family and social loneliness, can lead to self-harming behaviors in teenagers. So that teenagers feel calm after self-injury.
نقش احساس تنهایی و درماندگی روان شناختی در پیش بینی رفتارهای آسیب به خود دردختران نوجوان فراری
چکیده
زمینه و هدف : دوره نوجوانی از حساس ترین و سرنوشت سازترین مراحل زندگی فرد و دوره ی گذر از کودکی به بلوغ وبزرگسالی است. نوجوانی دوره ای سرشار از تغییرات و چالش ها است، که با آگاهی افراد در این دوره می توان زمینه پیشرفت را ایجاد کرد و چالش ها را به فرصت بهینه برای پیشرفت تبدیل کرد. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش احساس تنهایی و درماندگی روان شناختی در پیش بینی رفتارهای آسیب به خود در دختران نوجوان با سابقه ی فرار از منزل بود.روش: این پژوهش به لحاظ روش توصیفی و از نوع همبستگی بود.جامعه آماری پژوهش دختران مراجعه کننده به اورژانس اجتماعی شهر اصفهان در نیمه نخست سال 1402بودندو تعداد92نفر به روش نمونه گیری هدفمندانتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه آسیب به خود (سانسون، و یدرمن و سانسو، 1998)، پرسشنامه احساس تنهایی اجتماعی عاطفی بزرگسالان (دیتوماسو، برانن و بست ،2004)که شامل 3زیر مقیاس (تنهایی خانوادگی،تنهایی رمانتیک ،تنهایی اجتماعی )،پرسشنامه درماندگی روانشناختی(لاويباند و لاويباند، 1995) که شامل 3زیر مقیاس (اضطراب ،افسردگی ،استرس ) بود. یافته ها : به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده شد. در این مطالعه میانگین سن شرکت کنند گان 95/15 و انحراف معیار 4/1 بود .یافته ها نشان دادکه احساس تنهایی و درماندگی روانشناختی با رفتارهای آسیب به خود رابطه مثبت و معنادار دارد( .(P<0/05نتیجه گیری : نتایج نشان داد که اختلالاتی روانی از جمله اضطراب ،افسردگی و استرس که در حال حاضر بسیار شایع شده است در نوجوان باعث رفتارهای خودجرحی و آسیب به خود شود از طرفی احساس تنهایی و مخصوصا تنهایی خانوادگی و اجتماعی می تواند باعث اقدام به رفتارهای خود آسیب رسان در نوجوانان باشد به طوری که نوجوانان پس از خودجرحی احساس آرامش می کنند .
کلمات کلیدی :احساس تنهایی، درماندگی روان شناختی، رفتارهای آسیب به خود ،فرار از منزل
مقدمه
دوره نوجوانی از حساس ترین و سرنوشت سازترین مراحل زندگی فرد و دوره ی گذر از کودکی به بلوغ وبزرگسالی است. نوجوانی دوره ای سرشار از تغییرات و چالش ها است، که با آگاهی افراد در این دوره می توان زمینه پیشرفت را ایجاد کرد و چالش ها را به فرصت بهینه برای پیشرفت تبدیل کرد (ایزپیتارت، آدرتون، زنگ، آلونسو اربیول و روبینز، 2019 1به نقل از رشیدی اصل، کوکی،میرخانی و شاهانی، 1399). فرار از خانه ، اقدام به دوری و بازنگشتن به خانه و ترک اعضای خانواده، بدون اجازه از هریک از والدین یا وصی قانونی فرد است. این عمل واکنش به اوضاعی است که از منظر فرد تحمل نشدنی یا تغییرناپذیر است. فرار از خانه به عنوان مکانیزمی دفاعی برای کاهش رفتارهای ناخوشایند و رهاشدن از محرک های آزارگر و دست یافتن به خواسته های مدنظر است که معمولا آرزوهای دور و دراز است یا به علت شرایط نامطلوب خانه و محیط خانواده و نبود امنیت صورت می گیرد (بابازاده،موسی زاده و تکلوی، 1400). پدیده فرار از خانه به ظاهر اقدامي فردی است، اماپیامدهای آن در سطح گسترده ای نمایان مي شود. این افراد درجستجوی هویت یا در اثر مواجه شدن با مشكلات خانوادگي، محیطي و شخصي برای مدتي کوتاه، مقطعي یا دائمي از خانه مي گریزند و در اندک مدتي در معرض دزدی، اختلالات رفتاری؛ روسپیگری، رفتارهای جنایي، ایدز، و سایر عفونت های مقاربتي مسری، استفاده از مواد مخدر و خرید و فروش این مواد قرار مي گیرند و مطابق آمارها 74 % کودکان و نوجوانان فراری را دختران تشكیل مي دهند زیرا بسیاری از دختران در ساعات وروزهای اولیه پس از فرار از خانه مورد سوء استفاده جسمي وجنسي قرار مي گیرند و همین امر موجب ميشود که آخرین امیدها برای بازگشت به خانه را از دست بدهند(حمیدی و علی پور، 1399).
یکی از آسیب هایی که این گروه از نوجوانان با آن مواجه هستند، رفتارها ی پرخطر خودجرحی یا خودآسیبی عمدی غیرخودکشی گرا 2است، که شیوع آنها در دوره نوجوانی از سایر دوره های سنی بالاتر است (دلی 3و همکاران، 2020). خود آسيب رساني شامل انواع مختلفي از رفتارهايي است كه با هدف هاي مختلف روانشناختي و بين فردي به شكل هاي مستقيم (آسيب عمدي به بافتهاي بدن مانند خودزني، كوبيدن سر به ديوار) و غير مستقيم (مانند رفتارهاي خطرجويانه، سومصرف مواد و الكل، عادت هاي ناسازگار خوردن) انجام مي شوند و اين رفتارها ممكن است با يا بدون نيت خودكشي باشند و به لحاظ اجتماعي و فرهنگي مورد قبول اكثريت نيستند(والش ، 42008 به نقل از ایزکیان ، میرزاییان و حسینی، 1398). این رفتارهااحتمالا برای رهایی از حاالت روانی و هیجانی غیرقابل تحمل انجام می شود و در ابتدا باعث کاهش تنش و احساس آرامش می شود، اما فرد پس از آن با احساس گناه، شرمندگی و بازگشت احساسات منفی روبه رو می گرد (کرتلی ، هاسی و مارزانو،5 2021).
احساس تنهایی 6در سالهای اخیر توجه متخصصان و پژوهشگران را به خود جلب کرده است. تنها بودن به معنای "منزوی بودن" نیست زیرا تا حدودی مبتنی بر ادراک فردی است (پرلمن، پپالو و گلدستون، 1984). بنابرین احساس تنهایی نوعی هیجان منفی است که از تفاوت بین سطح تعاملات اجتماعی موجود و مورد انتظار ایجاد می شود. احساس تنهایی صرف نبودن در جمع یا تنها بودن فیزیکی نیست، بلکه روابط اجتماعی تجربه شده و سطح پایین رضایت در مقابل انتظار رضایت مطلوب از این روابط می تواند پایه ایجاد احساس تنهایی باشد (تمل و آتاالی، 2018 به نقل ازکلاه کج ، خلعتبری ،صلاحیان و نصراللهی، 1402). (. احساس تنهایی به هیچوجه در انحصار افراد سالخورده، ناتوان یا افراد تنها نیست (اودی، موریسون، گوادین، گراس و هایمبرگ، 2019) و شیوع بالای آن در افراد نوجوان و جوان تأیید شده است (دییل، جانسن، ایشچانوا و هیلگرـ کولب، 2018).
درماندگي يكي از احساس هايي است که انسان ها گاهي در زندگي خود تجربه مي کنند. درماندگي زماني اتفاق مي افتد که مردم تسلیم مي شوند و به شرايط بیروني اجازه مي دهند که به زندگي آنان مسلط شود . درماندگي روانشناختي 7از هزاران سال پیش مورد توجه قرار گرفته است. طبق ديدگاه کنترل اجتماعي، درماندگي روانشناختي به مقوله ای اطلاق ميشود که مشاهده گران برای طبقه بندی برخي رفتارهای افراد مورد مشاهده به کار مي برند. از اين رو، بیش از اينكه بر نشانگان فرد مورد مشاهده مبتني باشد، بر دسته های مورد طبقه بندی مشاهده گر مبتني است(بانسی، بلوچ ،گامپر و کسلرینگ ،2013) درماندگی روانشناختی را به عنوان وضعيتی هيجانی تعریف می کنند که فرد هنگام روبرو شدن با موقعيت های نگران کننده، ناکام ساز و آسيب زا تجربه می کند و متشکل از احساس های منفی بي قراری، افسردگی، خشم، اضطراب، تنهایی، انزوا و روابط مشکل ساز بين فردی است( مابيتسال8 ، 2003).
روش
روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش دختران نوجوان با سابقه فرار از منزل مراجعه کننده به اورژانس اجتماعی شهر اصفهان در 6ماه نخست سال 1402 بودند که از میان آنها تعداد 95 نفربه شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند..ملاک های ورود به پژوهش عبارت بودند از: عدم ابتلا به اختلالات روانپریشی، سن 13 تا 18 سال، مجرد بودن، داشتن حداقل یک بار سابقه فرار از منزل، علاقه و رضایت برای شرکت در پژوهش بود وملاک خروج از پژوهش نیز عدم تمایل به ادامه همکاری در روند پژوهش بود.جهت محرمانه بودن اطلاعات به هر نفر یک کد اختصاص داده شد، فرآیند پژوهش برای شرکت کنندگان توضیح داده شد و موافقت آنان برای شرکت در پژوهش جلب گردید. همچنین به آنان اطمینان داده شد که تمامی اطلاعات مربوط به پژوهش محرمانه می باشد. سپس پرسشنامه آسیب به خود، احساس تنهایی و درماندگی روانشناختی در اختیار انها قرار گرفت.
ابزار
پرسشنامه آسیب به خود 9(SHI): پرسشنامه آسیب به خود توسط سانسون، و یدرمن و سانسو 10(1998) باهدف بررسی سابقه ی آسیب رساندن به خود طراحی شده است. این پرسشنامه دار ای 22 گویه است. در این پرسشنامه رفتارهایی که به صورت عمدی برای آسیب به خود انجام شدند، مورد برر سی قرار می گیرند، مانند سو ءمصرف دارو یا مواد و الکل، خودزنی، آسیب بدنی به خود و از دست دادن شغل به صورت عمدی. شیوه پاسخدهی به پرسشنامه به صورت پاسخ بله و خیر است. به گزینه خیر نمره صفر و به گزینه بله نمره 1 تعلق می گیرد. برای بدست آوردن نمره کلی این پرسشنامه پاسخ های بله با یکدیگر جمع می شوند. تحقیقات ا عتبار همگرای ا ین ابزار را با ا بزارها ی خودگزارشی شخصیت مرزی، افسردگی و سابقه آزاردیدگی در کودکی بررسی کرده اند (سانسون و همکاران، 1996). در پژوهش سانسون و همکاران (1998) اعتبار پرسشنامه 84/0به دست آمده است . است. آلفای کرونباخ در مطالعه طاهباز حسین زاده و همکاران(1390) 74/0ودرمطالعه میکائیلی و همکاران(1398) 74/0به دست آمده است .در پژوهش حاضر نیز آلفای کرونباخ 76/0 به دست آمده است.
مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان11:. ین پرسشنامه به وسیله دیتوماسو، برانن و بست12(2004) به منظور ســنجش ابعاد مختلف احســاس تنهایی ســاخته شــده اســت و دارای 14 ســوال و ســه خرده مقیاس تنهایی رمانتیک، تنهایی خانوادگی و تنهایی اجتماعی است. گویه ها در طیف 5 گزینه ای لیکرت (از 1 کاملا مخالفم تا 5 کاملا موافقم) قرار دارد .نمرات پایین تر در هر خرده مقیاس و در مقیاس کلی، نشان دهنده احساس تنهایی بیشتر فرد پا سخ دهنده ا ست. ضریب آلفای کرونباخ این پرسشنامه توسط مولفان بین 87/0تا90/0 گزارش شده است (دی توماس و همکاران ،2004). در پژوهش جوکار و سلیمی (1390) ضرایب آلفا برای ابعاد رمانتیک، اجتماعی و خانوادگی به ترتیب 92/0،84/0، 87/0 گزارش شده است .
مقیاس درماندگي روانشناختي 13: اين مقیاس اولین بار توسط لاويباند و لاويباند ( 1995) ارائه شد و شامل 21 گويه با مقیاس لیكرت سه نقطه ای است به طوری که گزينه »اصلا درمورد من صدق نمي کند« نمره 1 تا »کامال درمورد من صدق ميکند« نمره 3 دريافت مي کند. 7 سوال اين مقیاس مربوط به استرس(1-6-8-11-12-14-18)، 7 سوال مربوط به اضطراب(2-4-7-9-15-19-20) و 7 سوال مربوط به افسردگي (3-5-10-13-16-17-21) است. خرده مقیاس افسردگي شامل عباراتي است که خلق ناشاد، فقدان اعتمادبه نفس، ناامیدی، بي ارزش بودن زندگي، فقدان علاقه برای درگیری در امور، عدم لذت بردن از زندگي و فقدان انرژی و قدرت را مي سنجد. خرده مقیاس اضطراب دارای عباراتي است که مي کوشد تا بیش انگیختگي فیزيولوژيک، ترس ها و اضطراب موقعیتي را مورد ارزيابي قرار دهد و خرده مقیاس استرس عباراتي چون دشواری در دستیابي به آرامش، تنش عصبي، تحريک پذيری و بي قراری را دربر مي گیرد. در پژوهش نیک آذين و نايینیان ضرايب آلفای کرونباخ برای ابعاد افسردگي، اضطراب و استرس به ترتیب 70/0، 84/0و82/0 به دست آمد و ضرايب باز آزمايي برای ابعاد مذکور به ترتیب ،79/0، 67/0و64/0 به دست آمد.
روش اجرای پژوهش
در این پژوهش پس از مراجعه به مرکز اورژانس اجتماعی شهر اصفهان از میان مراجعه کنندگان92 نفر از دخترانی که از خانه فرار کرده اند و به این مراکز مراجعه کرده و یا توسط نیروی انتظامی ویا سایر مراجع ارجاع داده شده بودند، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند . پس از توجیه شرکت کنندگان در پژوهش در خصوص مراحل انجام تحقیق به منظور حفظ گمنامی شرکت کنندگان به هر شرکت کننده یک کد اختصاص داده شد همچنین از پرسیدن و کسب اطلاعات شخصی که خارج از روند پژوهش خودداری شده است . به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS، نسخه 24 و روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد.
یافته ها
میانگین سنی شرکت کنندگان95/15و انحراف معیار سنی آنها 4/1بود. در جدول 1، نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل همبستگی پیرسون برای متغیرهای پیش بین احساس تنهایی و درماندگی روانشناختی و متغییر ملاک رفتارهای اسیب به خود ارایه شده است.
جدول 1. نتایج ماتریس همبستگی پیرسون متغیرهای پژوهش
متغییر 1 2 3 4 5 6 7
رفتارهای آسیب به خود 1
تنهایی رمانتیک 34/0 1
تنهایی خانوادگی 498/0 328/0 1
تنهایی اجتماعی 401/0 39/0 23/0 1
افسردگی 339/0 298/0 35/0 289/0 1
اضطراب 43/0 21/0 213/0 34/0 378/0 1
استرس 459/0 21/0 219/0 24/0 36/0 34/0 1
با توجه به نتایج حاصل از جدول 1 بین درماندگی روانشناختی واحساس تنهایی با رفتارهای آسیب به خود رابطه مثبت و معنا داری دارد(05/0P<).
جدول 2.نتایج رگرسیون برا یپیش بینی رفتارهای آسیب به خود احساس تنهایی و درماندگی روانشناختی
متغییرهای پیش بین ضرایب استاندارد نشده ضرایب استاندارد شده آماره T معناداری
مقدار ثابت56/389 88/3 001/0
تنهایی رمانتیک 07/0 116/0 64/5 001/0
تنهایی خانوادگی 326/0 301/0 61/5 001/0
تنهایی اجتماعی 221/0 201/0 32/2 004/0
افسردگی 3/2 31/0 98/2 001/0
اضطراب 38/3 191/0 21/3 001/0
استرس 25/1 285/0 274/2 001/0
طبق جدول 2 برای تعیین سهم تفکیکی هر یک از متغییرهای پیش بین یعنی احساس تنهایی (تنهایی رمانتیک ، تنهایی خانوادگی ،تنهایی اجتماعی ) و درماندگی روانشناختی (اضطراب ،افسردگی،استرس) در پیش بینی پراکندگی متغییر ملاک (رفتارهای آسیب به خود) از ضریب بتا استفاده شد نتایج حاکی از آن بود که تنهایی رمانتیک 11/0، تنهایی خانوادگی 30/0، تنهایی اجتماعی 2/0،افسردگی 3/0، اضطراب 19/0واسترس 28/0 می تواند رفتارهای آسیب به خود را پیش بینی کند .
بحث و نتیجه گیری
مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش احساس تنهایی و درماندگی روان شناختی در پیش بینی رفتارهای آسیب به خود دردختران نوجوان با سابقه ی فرار از منزل انجام شد.نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین احساس تنهایی و درماندگی روانشناختی با رفتارهای آسیب به خود رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. یافته های این پژوهش با پژوهش میرقباد خدارحمی و همکاران (1398)،علیرضا فلاح و همکاران (1402) ،گوتیرز-پورتاس 14و همکاران )۲۰۱۵) ، لی15 و همکاران (2021)همسو بود. نوجوانان به دلیل دوره خاص رشد خود با رويدادهای انتقالی بسیاری از نظر بیولوژيکی، تحصیلی و اجتماعی روبه رو می شوند. تغییرات عمیق و تحولات سريع دوران نوجوانی از يک طرف و بحران اجتماعی از سوی ديگر، زمینله ساز بروز تنیدگی زيادی در نوجوانان می شود. . در اين میان، مشکلات خانوادگی، ارتبا با همسالان، انتقاد از معلمان و مشکلات تحصیلی برای دختران بیشتر از پسران استرس ايجاد می کند . فرار از خانه، از جمله واکنش های نوجوانان در برابر بروز مشکلات نوجوانی و درگیری با والدين است .( امیر پور و همکاران، 1394).
یکی از مهم ترین عوامل بروز رفتارهای خودجرحی هیجانات منفی است که فرد درا ثر برخی استرس با آنها مواجه می شود. روایت های افراد ی که رفتارهای خودجرحی دارند، پر از هیجانات منفی ناشی از تجربه های غم، شکست، اعتمادبه نفس پایین و شک است(تقی پور و همکاران، 1401). بیشتر افرا د با تجربۀ آسیب به خود اظهار داشته اند اقدامات خودجرحی سبب احساس آسودگی خاطر و از بین رفته حالت خلقی ناخوشایند شده است. بیشتر آنها قبل از آسیب به خود ، افزایش تنش، اضطراب، احساس طرد ادراک شده، ناراحتی روانی ناشی از طردشدگی از سوی دیگران و احساس خشم به خود یا دیگران را داشتند؛ بنابراین خودآسیبی در خدمت ابراز و برون ریزی عواطف تحمل ناپذیر و توانایی مهاراین هیجان ها است(مظفری وهمکاران 1400به نقل از بابا احمدی میلانی و همکاران ، 1402). نتایج پژوهش مهراندیش و همکاران (1398) نشان داد که متغییر روابط خانوادگی بیشترین تاثیر مستقیم را بر احساس تنهایی بر جا می گذارد که این مساله اهمیت خانواده و تاثیرگذاری آنان را در زندگی نوجوان نشان می دهد. سیلوراج (2015)ا معتقد است احترامی که پدر و مادر به ویژه مادر به عقاید نوجوان خود می گذارند نقش مهی در به ارمغان آوردن شادی خانواده دارد .اگررابطه ی والد نوجوان مطلوب نباشد نوجوانان مشکلات بزرگی هنگام انتقال به دوره های بعدی زندگی خواهند داشت .نتایج پژوهش سلیمی بجستانی (1394) نشان داد که در دوره نوجوانی و بزرگسالی احساس تنهایی ایجاد شده به طور پیشرونده با نگرانی اجتماعی ، افسردگی و دیگر مسایل سلامت روانی همراه می شود که می تواند به صورت رفتارهای مخرب مثل اخراج از مدرسه، فرار، اعتیاد به الکل و مواد ، پرخاشگری ،رفتارهای خود آسیب رسان و خودکشی نمود پیدا می کند و الگوهای ارتباطی موثر مبتنی برگفت و شنود وهمنوایی می تواند پیشگیری کننده خوبی از احساس تنهایی وتبعات منفی آن باشد . در تبیین نقش درماندگی روانشناختی بر خود جرحی نوجوانان می توان گفت با توجه به این که سالهای نوجوانی، دوره شکل گیری ساختار شخصیت فردی و اجتماعی انسان است، بروز نابسامانی ها و از جمله آسیب پذیری به اختلالات روانی همانند افسردگی، اضطراب و استرس میتواند قابلیت ها و در نهایت آینده و سرنوشت فرد را تحت تأثیر جدی قرار دهد. امروزه، علیرغم پیشرفتهای تکنولوژیک، اختلالاتی نظیر افسردگی، اضطراب و استرس به عنوان بیماریهای شایع قرن مطرح هستندکه در اثر اختلات ذکرشده نوجوان اقدام به خودجرحی و آسیب به خود می کند (نظریه و مروجی ، 1402). این مطالعه محدود به دختران نوجوان مراجعه کننده به مرکز اورژانس اجتماعی شهر اصفهان بود وپیشنهاد می شود در پژوهش های پیشرو بر روی دختران و نوجوانان عادی نیز صورت گیرد.پژوهش حاضر دارای برخی محدودیت ها است که باید هنگام تفسیر و تعمیم دهی به گروه های دیگر در نظر داشت. در پژوهش حاضر با استفاده از پرسشنامه داده های پژوهش جمع آوری شدند و امکان کنترل سایر عوامل همچون سابقه رفتارهای پرخطر و غیرقانونی در سایر اعضای خانواده، هوش و سابقه مشکلات سایکوتیک در میان نزدیکان وجود نداشت و پیشنهاد می شود در پژوهشهای بعدی بررسی این عوامل مورد توجه قرار گیرد.
منابع
ایزکیان, ساره, میرزائیان, بهرام, & حسینی, سید حمزه. (1398). اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بدتنظیمی هیجانی و شفقت بر خود دانش‌آموزان خودآسیب رسان. اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی, 14(53), 17-26.:
بابااحمد ی میلانی، مومنی، ک.، ف.، دهقانی آرانی، ف.، بیرموند، ی.، ستوده مرام، ش.، و صفار ی فرد، ر. ( 1402 ). بررسی نقش واسطه ا ی نشخوار فکر ی در رابطه به نشانگان اختلال شخصیت مرز ی و رفتارها ی خودجرحی در دانش آموزان دوره متوسطه. فصلنامه پژوهش ها ی کاربرد ی روانشناختی، 14 ( 1 ،) 98 -85.
امیرپور, برزو, امینی, کیانوش, فتحی احمدسرائی, نرگس و کلهرنیاگلکار, مریم. (1394). نقش پیش‌بینی‌کنندگی سبک‌های فرزندپروری و اعتماد اجتماعی در فرار دختران از خانه. پژوهش های راهبردی مسائل اجتماعی ایران, 4(3), 39-50.
بابازاده، احد، موسی زاده، توکل، و تکلوی، سمیه. (1400). مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و معنادرمانی در شادکامی دختران فرار و بدسرپرست سازمان بهزیستی. مطالعات ناتوانی، 11(1 (پیاپی 19) )
جوکار ،ب و سلیمی، ع. (1390). ویژگی های روانسنجی فرم کوتاه مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان. مجله علوم رفتاری. (4)5 .311-317
طاهباز حسین زاده، سحر؛ قربانی، نیما؛ نبوی، سید مسعود (1390 )، مقایسه گرایش شخصیتی خودتخریبی و خودشناسی انسجامی در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز و افراد سالم. روانشناسی معاصر، 6(2)، 35-44.
فلاح, علیرضا, حیدری, شعبان, & عمادیان, سیده علیا. (1402). بررسی اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر تحمل پریشانی، رفتارهای پرخطر، و احساس تنهایی در دانش‌آموزان دارای رفتارهای خودجرحی. فصلنامه علمی پژوهش های یاددهی و یادگیری دانشگاه آزاد واحد بجنورد, 18(76),
کلاه کج, بنت الهدی, خلعتبری, جواد, صلاحیان, افشین, & نصرالهی, بیتا. (1402). پیش بینی نوموفوبیا بر اساس سبک های دلبستگی با نقش واسطه ای احساس تنهایی در نوجوانان. خانواده درمانی کاربردی, 4(شماره 3), 125-144.
میرقبادخدارحمی، سحر، آقایی جشوقانی، اصغر، و گل پرور، محسن. (1398). اثربخشی آموزش مهارت های روانی-اجتماعی ویژه دختران فراری بر صمیمیت اجتماعی و احساس تنهایی آنان. آموزش و ارزشیابی (علوم تربیتی)، 12(45 )، 71-84.
میکائیلی، نیلوفر؛ نریمانی،محمد؛ قریب بلوک، معصومه؛ بلندی، آذردخت (1398 ). نقش هیجانات منفی، ناگویی خلقی و روابط بین فردی در پیش بینی ، رفتار آسیب به خود در نوجوانان: یک مطالعه همبستگی. مطالعات علوم پزشکی، 30(5)، 393-404.
. Driessen, E., Cuijpers, P., de Maat, S. C., Abbass, A. A., de Jonghe, F., & Dekker, J. J. (2010). The efficacy of short-term psychodynamic psychotherapy for depression: a meta-analysis. Clinical psychology review, 30(1), 25-36.
. Kirtley OJ, Hussey I, Marzano L. Exposure to and experience of self-harm and self-harm related content: An exploratory network analysis. J Psychiatr. Res. 2021; 295: 572-583 .
Aizpitarte, A., Atherton, O. E., Zheng, L. R., Alonso‐Arbiol, I., & Robins, R. W. (2019). Developmental precursors of relational aggression from late childhood through adolescence. Child development, 90(1), 117-126.
Bansi, J., Bloch, W., Gamper, U., & Kesselring, J. (2013). Training in MS: influence of two different endurance training protocols (aquatic versus overland) on cytokine and neurotrophin concentrations during three week randomized controlled trial. Multiple Sclerosis Journal, 19(5), 613-621.
Daly, C., Griffin, E., Corcoran, P., Webb, R. T., Ashcroft, D. M., Perry, I. J., & Arensman, E. (2020). A national case fatality study of drugs taken in intentional overdose. International Journal of Drug Policy, 76, 102609.
Diehl, K., Jansen, C., Ishchanova, K., & Hilger-Kolb, J. (2018). Loneliness at universities: determinants of emotional and social loneliness among students. International Journal of Environmental Research and Public Health, 15(9), 1865.
Gutiérrez-Puertas, L., Márquez-Hernández, V. V., SãoRomão-Preto, L., Granados-Gámez, G., GutiérrezPuertas, V., & Aguilera-Manrique, G. (2019). Comparative study of nomophobia among Spanish and Portuguese nursing students. Nurse Education in Practice. 34, 79-84.
Li, X., Feng, X., Xiao, W., & Zhou, H. (2021). Loneliness and Mobile Phone Addiction Among Chinese College Students: The Mediating Roles of Boredom Proneness and Self-Control. Psychol. Res. Behav. Manag.,14, 687-694.
Mabitsela, L.( 2003). Exploratory study of psychological distress as understood by Pentecostal pastors, MA(Clinical thesis, University of Pretoria
O’Day, E. B., Morrison, A. S., Goldin, P. R., Gross, J. J., & Heimberg, R. G. (2019). Social anxiety, loneliness, and the moderating role of emotion regulation. Journal of Social and Clinical Psychology, 38(9), 751-773.
Sansone, R. A., Wiederman, M. W., & Sansone, L. A. (1998). The self‐harm inventory (SHI): Development of a scale for identifying self‐destructive behaviors and borderline personality disorder. Journal of clinical psychology, 54(7), 973-983.
Sansone, R.A., Wiederman, M., & Sansone, L.A. (1996). The relationship between borderline personality symptomatology and healthcare utilization among women in an HMO setting. Am J Manag Care ,2, 515-8.
Walsh, B. (2008). Treating self-injury: a practical Guide. New York: Guilford press
investigate the role of loneliness and psychological distress in predicting self-harm behaviors in runaway girls
[1] Aizpitarte, Atherton, Zheng, Alonso-ArbiolI & Robins
[2] Non Suicidal Self-Injury
[3] Daly
[4] Walsh
[5] Kirtley , Hussey , Marzano
[6] loneliness
[7] Psychological Distress
[8] Mabitsela
[9] Self-harm questionnaire
[10] Sansone & Wiederman
[11] Social and emotional loneliness scale of adults
[12] DiTommasso, Brannen & Best
[13] Psychological helplessness scale
[14] Gutiérrez-Puertas
[15] Li