.An analysis of thoughts and advices of Asadi toosi’s Garshasb Nameh on civil policy
Subject Areas : شاهنامهAli Reza Shabanlu 1 , khadijeh moradi 2 , Abd ol-Hossaein Farzad 3 , ghafar borjsaz 4
1 - Assistant professor of Persian language and literature, Institute for Humanities and Cultural Studies, Tehran.
2 - PhD student of Persian language and literature, Islamic Azad University of Save.
3 - Associate professor of Persian language and literature, Institute for Humanities and Cultural Studies, Tehran
4 - Assistant professor of Persian language and literature, University of Tehran.
Keywords: Justice, civil policy, Assadi Tousi, Garshasbnameh, the ethics of the king and his attendants,
Abstract :
Garshasb Nameh is generally considered as a legendary and epic work, and most of the researches are about these fields; but the capabilities of this book are in the field of teaching the kingdom and good customs, and in particular the advices on the ways of governing countries in which kings are addressed, and the manner of doing service addressing the people is very frequent. It is questionable that Asadi in this mythical and legendary story has included so many advices and ethical issues. The purpose of this study is to identify and categorize Asadi's advice about the ways of ruling for a ruler and people and government agents. Asadi, according to the manner of telling and explaining the ways of the kings' manner, has made many recommendations to the kings. These advices are about the four main foundations of governance: the king, justice, people and policy. Also, the method of choosing court clerks and the owners of important jobs, how kings should interact with people, is another of his thoughts. Asadi's advice is all ethical-oriented, and in the section addressed the king and the emir, he has paid attention to the ethics of the judiciary and the king's judgment and the affairs of the army. Based on the extraction and analysis of such ideas and advices in the formulation of the text, one can obtain the Asadi’s moral order in civil policy.
1- قرآن کریم
2- امام علی (ع).(1385). نهجالبلاغه. گردآوری شریف رضی. ترجمة محمد علی انصاری. قم: انتشارات امام عصر (عج).
3- ابن ابی الربیع، علامه شهابالدین.(1329). سلوک المالک فی تدبیرالممالک. مصر: دار الکتب کردستان.
4- ابن سینا، حسین ابن عبدالله. (1360). مجموعة رسایل. ترجمة ضیاء الدین درّی. تهران: مرکزی.
5- اسدی طوسی، ابومنصور علی ابن احمد.(1354). گرشاسب نامه. تصحیح حبیب یغمایی. تهران: طهوری.
6- افلاطون. (1386). جمهور. ترجمة فؤاد روحانی. تهران: علمی و فرهنگی.
7- براتی، محمود، محمودی، علی محمد. (1390). نگاه تعلیمی اسدی طوسی در کتاب حماسی گرشاسبنامه و برخی از اندیشهها و اندرزهای وی. پژوهشنامة ادبیات تعلیمی. دانشگاه آزاد اسلامی دهاقان. سال سوم، شمارة 12، 58- 41.
8- ثروت، منصور. (1378). گنجینه حکمت در آثار نظامی. تهران: امیرکبیر.
9- خطیبی، ابوالفضل.(1374). اسدی طوسی. دایره المعارف بزرگ اسلامی. (ج 8. ص.ص 283- 272). تهران: مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی.
10- رشید یاسمی، غلامرضا. (1304). اندرزنامه اسدی (از گرشاسب نامه). تهران: کتابخانه شرق.
11- سعدی، مصلح بن عبدالله. (1386). بوستان سعدی. تصحیح غلامحسین یوسفی. تهران: خوارزمی.
12ـ غزالی طوسی، ابوحامد امام محمد.(1361). کیمیای سعادت. تصحیح حسین خدیو جم. تهران: علمی و فرهنگی.
13- فارابی، ابونصر محمد فارابی. (1362). آرای اهل مدینة فاضله. ترجمة جعفر سجادی. تهران: طهوری.
14- فردوسی، ابوالقاسم.(1385). نامة باستان (شاهنامه). تصحیح و توضیح جلال الدین کزازی، تهران: سمت.
15ـ فروزانفر، بدیعالزمان. (1350). سخن و سخنوران. تهران: خوارزمی.
16- کاظمیپور، زهرا. (1394). آیین کشورداری در گرشاسبنامه اسدی طوسی. فصلنامه نقد و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج. دورة 7، شمارة 24، ص.ص. 161-137.
17- ----------. (1395). تدبیر منزل در گرشاسبنامه اسدی طوسی. فصلنامه نقد و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج. دورة 8، شمارة 29. پاییز 1395، 192-175.
18- مجلسی، محمد باقر. (1377). بحارالانوار. تهران: اسلامیه.
19- نصیرالدین طوسی، محمدبن محمّد.(1360). اخلاق ناصری. تصحیح مجتبی مینوی و علیرضا حیدری. تهران: خوارزمی.
20- نظامی، الیاس بن یوسف. (1379). اقبال نامه. تصحیح برات زنجانی. تهران: دانشگاه تهران.
21- ---------------- (1386). لیلی و مجنون. تصحیح حسن وحید دستگردی. به کوشش سعید حمیدیان. تهران: قطره.
_||_