The professional ethics of the soldiers in Ruzat-ul-Aqool
Subject Areas : .
masoomeh boveiri
1
,
Maryam Mahmodi
2
*
,
Presa Davari
3
1 - PhD student of Persian language and literature, Islamic Azad University, Dehaghan branch, Dehaghan, Iran
2 - Associate Professor, Department of Persian Language and Literature, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran (corresponding author)
3 - Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran
Keywords: Prose texts, Ruzat-ul-Aqool, professional ethics, army,
Abstract :
Professional ethics is one of the new branches of ethics, which is closely related to values and beliefs. Each job and profession creates specific ethical responsibilities, and professional ethics plays an important role in terms of ways to improve communication in this field. This article was written with the aim of investigating the professional ethics of Lashkarians in Ruzat-ul-Aqool and using the descriptive-analytical method. Ruzat-ul-Aqool is one of the Persian prose books and another Marzban-nameh written by Mohammad Bin Ghazi Multawi in the 6th century. One of the subjects that is clearly explained in this book is the position and importance of the army and military forces in the government and between different classes of society, from which the professional ethics of this section of the society of that time can be extracted. The main questions of this research are: What is the position of army and troops in Rouzat-ul-Akool and which of the components of the professional ethics of troops are mentioned in Rozat-ul-Akool? The findings of this research indicate that peace-seeking and not taking the lead in war, having commitment and expertise, patience and perseverance and tolerance of hardships, respect for hierarchy and obedience to superiors, awareness and preparation against the enemy, helpfulness, loyalty, Courage, avoiding bloodshed, and avoiding looting are among the principles that have been considered in the professional ethics of the army.
1. قرآن کریم. (1358). ترجمۀ مهدی الهی قمشهای. تهران: جمهوری.
2. نهج البلاغه. (1379). ترجمۀ علی دشتی. قم: مشهور.
3. اسدی طوسی، علی بن احمد. (1354). گرشاسبنامه. به اهتمام حبیب یغمایی. تهران: کتابخانۀ طهوری.
4. ابنمسکویه، احمد بن محمد. (بیتا). تهذیب الاخلاق. بیروت: مکتبۀ الثقافۀ الدینیۀ.
5. برهان، محمدحسین بن خلف. (1391). برهان قاطع. تصحیح محمد معین. تهران: امیرکبیر.
6. جمالی، شهروز، ولیان، لیلا، و صادقی شهپر، رضا. (۱۴۰۰). بررسی مؤلفههای عدالت اجتماعی و نگرش به زنان در کتابهای سیاستنامه، روضة العقول، سندبادنامه و فرائد السلوک. سبکشناسی نظم و نثر فارسی، شمارۀ ۵۹، ۱۴۰ـ۱۵۷.
7. جمالی، شهروز، ولیان، لیلا، و صادقی شهپر، رضا. (۱۳۹۸). اتحاد دین و سیاست از نظرگاه روضة العقول (مرزباننامۀ بزرگ ساسانی). مطالعات هنر اسلامی، شمارۀ ۳۶، ۱ـ۲۲.
8. جمالی، علیاصغر، و رستمی، محمود. (۱۳۸۰). تاریخ نظامی جهان و هنر جنگ. تهران: نشر امام علی(ع).
9. حاجیپور، حبیب. (۱۳۹۸). بررسی و مقایسۀ کیفیت آموزههای تعلیمی در حکایتِ «مناظرۀ دیو گاوپای با مرد دینی» از روضة العقول با حکایتِ «دیو گاوپای و دانای دینی» از مرزباننامه. جستارنامۀ ادبیات تطبیقی، شمارۀ ۹، ۷۵ـ۱۰۰.
10. حسنزاده، محمدحسین. (1390). شبیخون در شاهنامه. فصلنامۀ کاوشنامه، ۱۲(22)، 105ـ130.
11. حسینیان، سیمین. (1399). اخلاق حرفهای در مشاوره. تهران: کمال تربیت.
12. خواجه نظام الملک. (1344). سیاستنامه. تصحیح مرتضی مدرسی چهاردهی. تهران: زوار.
13. رضایی، صادق، و کریمی خویگانی، روحالله. (1380). نگرشی تحلیلی به چرایی سلسلهمراتب و اطاعتپذیری در آموزشهای نظامی. فصلنامۀ پژوهشهای دانش انتظامی، 22(3)، 175ـ203.
14. روستا، جمشید. (1394). بررسی زمینههای تاریخی ورود زبان و ادب فارسی به قلمرو سلاجقۀ روم. نشریۀ ادب و زبان، 18(37)، 103ـ126.
15. ریچارد سون، اف. ام. (1365). روحیۀ جنگی؛ عوامل روانی در جنگ. ترجمۀ پیروز ایزدی. تهران: دانشگاه امام حسین(ع).
16. زمانی فریزهندی، منوچه. (1381). اخلاق کارگزاران اسلامی و تطبیق آن با اخلاق کارگزاران سیستم بانکی. فصلنامۀ بانک صادرات ایران، 20(4)، 70ـ۷۶.
17. ژكس. (1355). فلسفۀ اخلاق: حكمت عملی. ترجمۀ ابوالقاسم پورحسینی. تهران: سیمرغ.
18. غازی ملطیوی، محمد بن غازی. (1383). روضة العقول. تصحیح محمد روشن و ابوالقاسم جلیلپور. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
19. فرخی سیستانی، ابوالحسن علی بن جولوغ. (1400). دیوان. تصحیح محمد دبیرسیاقی. تهران: زوار.
20. فردوسی، ابوالقاسم. (1373). شاهنامه براساس چاپ مسکو. به کوشش سعید حمیدیان. تهران: قطره.
21. فرهادی، مرتضی. (1390). کار در فتوتنامهها (مرامنامههای صنفی- طریقتیِ، خودانگیخته و خودپذیرفتۀ پیشهوران ایرانی). مجلۀ برنامهریزی رفاه و توسعۀ اجتماعی، 2(8)، 1ـ36.
22. قراملکی، احد فرامرز. (1388). درآمدی بر اخلاق حرفهای. چ۲. تهران: انتشارات سرآمد.
23. ماکسول، جان. (بیتا). اخلاق حرفهای در مدیریت. ترجمۀ شمس آفاق یاوری. بیجا: بینا.
24. مجلسی، محمدباقر. (1363). ترجمۀ بحار الانوار. ج40. تهران: کتابخانۀ مسجد حضرت ولیعصر(عج).
25. موسوی سیرجانی، سهیلا، و منصوری، مهدیه. (۱۳۹۵). سنایی و اخلاق حرفهای. ادبیات عرفانی و اسطورهشناختی (زبان و ادبیات فارسی)، ۱۲(۴۲)، ۲۵۷ـ۳۰۰.
26. نظری، جلیل. (1379). آثار ادبی پارسی در روم شرقی تا قرن هفتم. مجلۀ كتاب ماه ادبیات و فلسفه، شمارۀ 39، 28ـ33.
27. نوری، حسین. (1408ق). مستدرک الوسائل. بیروت: مؤسسۀ آل البیت الحیاء التراث.
26. Warde, A. (2017). Consumption: A Sociological Analysis. London, UK: Palgrave Macmillan.