Critical Discourse Analysis in the Poetry of Seyed Hassan Hosseini Safarnameh Khaizaran on Fairclough Discourse Analysis Theory
Subject Areas : مطالعات نقد ادبی
marzieh hosseini rokn abadi
1
(Saveh Branch Azad University)
reza fahimi
2
(Assistant Professor, Azad University, Saveh Branch)
manijeh fallahi
3
(Assistant Professor, Azad University, Saveh Branch)
Keywords: Critical Discourse Analysis, Seyyed Hassan Hosseini, Ashura epic, Shahadat, Farklaf,
Abstract :
Discourse is a type of language application in a specific field and the study of social and cultural developments affecting the language structure. According to Fairclough, discourse analysis is the integration of text and society with the structure of language. Discourses are different representations of social life that place social actors in different situations and represent social life in different ways to creatively create a regular world through everyday methods. The analysis of each discourse has three perspectives;Analyzing the forms and structures of syntax that represent the author's point of view, the use of literary arts that is a big step in the personalization of language, and the analysis of the nature of literary speech that is a great way of communication in the service of society. Hosseini connects the melodious words to the symbol of zeal and the anti-tyranny nation and removes the objective veils from this great event. In his Ashura poem "Safarnameh Khaizran", he depicts the oppressed martyrdom of Alamdar of Karbala with an epic and strong tone in the form of Nimai's poetry. The upcoming research with descriptive and Analytical metod looking for answer to this question that what is the use of language and discourse in this poem?
احمدی بیرجندی، احمد.(1348). دستور زبان فارسی یا صرف و نحو، تهران: کتاب فروشی باستان.
پور یوسف، عباس.(1386). خلاصه تفسیر المیزان و نمونه، قم: نشر شاهد.
تجلیل، جلیل.(1362). معانی و بیان، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
خطیب رهبر، خلیل.(1367). دستور زبان فارسی حروف اضافه و ربط، تهران: انتشارات سعدی.
حسینی، سید حسن.(1387). گنجشک و جبرئیل، تهران: نشر افق.
حسینی الهاشمی، سید منیرالدین؛ میرباقری، سید مهدی.(1389). مراقبههای عاشورایی، قم: موسسه فجر ولایت.
دهخدا، علی اکبر.(1341). فرهنگ لغت، جلد 41، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
سیدابن طاووس، علی ابن موسی.(1348). لهوف، تهران: چاپ اول.
شفیعی کدکنی، محمد رضا.(1386). صور خیال در شعر فارسی، تهران: آگاه.
شمیسا، سیروس.(1375). بیان و معانی، تهران: انتشارات فردوس.
فرشیدورد، خسرو.(1381). درباره ادبیات و نقد ادبی، تهران: امیر کبیر.
همو.(1388). دستور مفصل امروز، تهران: سخن.
فتوحی، محمود.(1390). سبکشناسی، نظریهها، رویکردها و روشها، تهران: سخن.
قجری، حسینعلی؛ نظری، جواد.(1392). کاربرد تحلیل گفتمان در تحقیقات اجتماعی، تهران: جامعهشناسان.
کزازی، میر جلالالدین.(1381). بیان 1 زیباشناسی سخن پارسی، تهران: نشر مرکز.
نظری منفرد، علی.(1379). قصه کربلا، انتشارات سرور.
وحیدیان کامیار، تقی.(1375). فرهنگ نام اوایی در زبان فارسی، مشهد: انتشارات بهار.
همایی، جلالالدین.(1370). معانی و بیان، تهران: موسسه نشر هما.
همایونفر، عبدالرحیم.(1364). دستور جامع زبان فارسی، موسسه مطبوعاتی علمی.
یورگنسن، ماریان؛ فیلیپس، لوئیز.(1391). نظریه و روش در تحلیل گفتمان، ترجمه هادی جلیلی، نشر نی
_||_