Presenting a systematic relationship model of factors affecting the promotion of human resource effectiveness in university with Fuzzy Dimatel approach from organizational sociology perspective

Subject Areas : sociology

Mehrdad Ghafari Zonouzi ¹ , Serajuddin Mohebbi ² , Karamollah Daneshfard ³

1 - گروه مدیریت، واحد قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران.
2 - استادیارگروه مدیریت (نویسنده مسئول)، واحد قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران.
3 - استاد گروه مدیریت،واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

Received: 2019-10-01 Accepted : 2020-01-28 Published : 2020-02-20

Keywords: Islamic Azad University, Promoting the effectiveness of Faculty members, Dimatel Fuzzy,

Abstract :

In today's competitive world, one of the key to organizations' successlies in the timely and accurate assessment of the effectiveness of theirhuman capital. Modeling to promote effectiveness can be closelyintertwined with issues such as productivity improvement, quality ofwork life and employee satisfaction, promotion of value-creatingactivities, job knowledge and skills, and promotion of employee attitudesand behavior. In this research, the factors affecting the promotion ofhuman resources effectiveness in university have been studied andmodeled with a structural-interpretive system approach. This research isapplied in terms of the nature and manner of data collection, and appliedin terms of purpose. The statistical population consisted of all facultymembers of different units of Islamic Azad University located in EastAzerbaijan province. The data gathering tool was two types of researchermadequestionnaires. The first one was designed and identified based onthe five-point Likert scale to identify the factors affecting the promotionof human resources effectiveness in the university. The second type ofquestionnaire was developed based on the paired comparisons needed forthe Fuzzy Dimatel systematic approach. The validity of the questionnaireswas evaluated by content validity and reliability based on internalconsistency and test-retest approaches. After collecting the first type ofquestionnaire, the answers were entered into SPSS software and subjectedto one-sample t-test. The findings of the study identified in the first stagewere 5 main factors as effective factors in promoting the effectiveness ofhuman resources in the university from the viewpoint of the facultymembers in the study community. In the second step, the type IIquestionnaire was developed and distributed based on pairwisecomparison of the five effective factors. Findings related to the Dimatelsystematic approach showed that, providing targeted training andutilizing appropriate knowledge management strategies and practices aretwo factors with high effectiveness and receptivity in the system understudy. Also, utilizing appropriate knowledge management strategies andpractices was identified as having a higher impact on the perspective ofother system factors. In addition, two factors have been identified ashuman resource competency development and contextualization for theemergence of creativity and innovation

References:

باقری، مسلم؛ عباسی، عباس؛ و خدائی، هانیه. (1397). طراحی مدل سنجش اثربخشی دانشگاه‌های سازمانی دولتی (مورد مطالعه: مرکز علمی‌کاربردی کارخانه‌های مخابراتی ایران)، مطالعات مدیریت دولتی ایران. 1 (2)، صص 112-95.

پورجاوید، سهیلا؛ و علی بیگی، امیرحسین. (1391). اثربخشی تدریس اعضای هیئت‌علمی: مطالعة پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی، نامه آموزش عالی. 5 (20)، صص  80-61.

حاتمی، حسین. (1388). ارزیابی و سنجش اثربخشی آموزش­های ضمن خدمت دفتر مطالعات نیروی انسانی در ارتقای عملکرد مدیران، هیات علمی و کارکنان واحدهای دانشگاهی منطقه یک دانشگاه آزاد اسلامی، رهیافتی نو در مدیریت آموزشی. پاییز، دوره 2، شماره 5، صص 100-77.

حسین‌پور، داود؛ قربانی پاجی، عقیل. (1396). تأثیر راهبردهای توسعه منابع انسانی بر اثربخشی سازمانی با نقش میانجی اعتماد متقابل و رضایت شغلی کارکنان در سازمان ورزش و جوانان استان مازندران، پژوهش­های مدیریت راهبردی. 23 (65)، صص 75-45.

خدیوی، اسدالله؛ و الهوردی­خان وزیری، آیدا. (1394). طراحی و تدوین الگویی برای ارزشیابی اثربخشی و عملکرد اعضای هیأت علمی دانشگاه های آزاد اسلامی استان آذربایجان­شرقی، مدیریت بهره‌وری. 9 (34)، صص 174-161.

سیدجوادین، سیدرضا؛ و فراحی، محمدمهدی. (1387). مدیریت منابع انسانی، نگرش­های کارکنان و توسعه مدیریت دانش در سازمان، فصلنامه علوم مدیریت ایران. بهار، دوره 3، شماره 9، صص 72-43.

عبدی، حمید؛ نصر، احمدرضا؛ میرشاه جعفری، سیدابراهیم؛ و ربیعی، مهدی. (1390). رابطه دانش فراشناختی و میزان اثربخشی تدریس اعضای هیات علمی دانشگاه­های دولتی، اندیشه­های نوین تربیتی. تابستان، دوره 7، شماره 2، صص 106-84.

Agrawal, A. (2017). HRM Effectiveness through E-HRM. Paper presented at the National Conference on, Contemporary Issues in Management & Entrepreneurship, 04th March, Jointly organized by The Confederation of Indian Industry (CII).

Caligiuri, P. (2014). Many moving parts: Factors influencing the effectiveness of HRM practices designed to improve knowledge transfer within MNCs, Journal of International Business Studies. 45 (1), P.p: 63-72.

Collings, D. G., Wood, G. T., & Szamosi, L. T. (2018). Human resource management: A critical approach Human Resource Management. P.p: 1-23, Routledge.

Olson, E. M., Slater, S. F., Hult, G. T. M., & Olson, K., M. (2018). The application of human resource management policies within the marketing organization: The impact on business and marketing strategy implementation, Industrial Marketing Management. 69, P.p: 62-73, doi:https://doi.org/10.1016/j.indmarman.2018.01.029.

Pifer, M. J., Baker, V. L., & Lunsford, L., G. (2019). Culture, colleagues, and leadership: The academic department as a location of faculty experiences in liberal arts colleges, The Review of Higher Education. 42 (2), P.p: 537-564.

Rimi, N. N., Yusliza, M. Y., Walters, T., & Basher Rubel, M. R. (2017). The role of devolution in HR‐line manager collaboration and HRM effectiveness relationship: A study of private commercial banks in Bangladesh, Global Business and Organizational Excellence. 36 (4), P.p: 43-51.

Sulochana, K., & Sajeewanie, T. (2017). The Impact of HRIS on HRM Effectiveness: A Study in Large Scale Group of Company in Sri Lanka, Human Resource Management Journal. 3 (1).