The examination of social capital and its dimensions basing on the use of media among school managers is Tehran (district 2)

Subject Areas : sociology

Bita Habibi ¹ , majid zorofi ²

1 - گروه جامعه‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز- ایران.
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واخد شبستر

Received: 2016-08-09 Accepted : 2016-08-09 Published : 2015-03-21

Keywords: Internet, Social capital, Social trust, media usage, social network,

Abstract :

In this study, it is tried to examine the relationship between social capital and its dimensions basing on the use of media. The method of research was descriptive and correlational. The study population includes all managers of both first and second course of high school in district 2 of Tehran that 171 were selected randomly as a sample of the study. The data was (Delaviz) questionnaire of social capital that its reliability and validity has proven. The use of media in this study means using television, Internet and mobile phones, which were measured by a self-designed questionnaire. Results show that, there is meaningful correlation between the dimensions of social capital and using media. Also,the use of TV, Internet and telephone significantly change the social capital index and participation of the local community in one direction and explained.It also causes changes in social trust, collaboration and relationships on social networks in order to explain the antithetic.

References:

آزاد ارمکی، ت. (1377). تلویزیون در ایران. نامه‌ علوم اجتماعی. دوره‌ 14، شماره‌ 14.

پوتنام، ر. (1379). جامعه برخوردار، سرمایه اجتماعی و زندگی عمومی.

پورمحمدی، ع، ا. (1377). اعتماد به تلویزیون و عوامل موثر­. ﭘﺎﻳﺎﻥ­ﻧﺎﻣﻪ ﮐﺎﺭﺷﻨﺎﺳﻲ­ﺍﺭﺷﺪ، ﺩﺍﻧﺸﮑﺪﻩ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺷﻬﻴﺪ ﺑﻬﺸﺘﻲ.

تاجبخش، ک. (1384) سرمایه اجتماعی، اعتماد، دموکراسی و توسعه مترجم: ا، خاکباز و دیگری. تهران: نشر شیرازه.

جعفری­نیا. ر. (1389). رابطه استفاده از رسانه­های جمعی با سرمایه اجتماعی سرپرستان خانوار در شهر خورموج. رفاه اجتماعی. سال دهم، شماره 38، صص  169- 141.

حسین­پور، ج؛ و دیگری. (1390). بررسی رابطه میزان مصرف رسانه­ها و میزان سرمایه اجتماعی شهروندان تهرانی. مجله برنامه­ریزی رفاه و توسعه اجتماعی. شماره 6­، صص 174-129.

رسولی، م، ر؛ و دیگری. (1390). بررسی نقش رسانه­های جمعی در شکل­گیری سرمایه اجتماعی در بین شهروندان شهر یزد.‎ فرهنگ ارتباطات. دوره 1(1)، صص 94 -61­.

رضائیان، ع. (1383). عصر سرمایه انسانی و اجتماعی. فصلنامه پیام مدیریت. شماره 11 و 12.

رفیع پور، ف. (­1378). آناتومی جامعه (مقدمه­ای بر جامعه­شناسی کاربردی). تهران: شرکت سهامی انتشار. چاپ اول.

رنجبر، ا؛ و همکاران. (1391). سنجش سرمایه اجتماعی در بین اعضای تعاونی­های تولید کشاورزی استان مرکزی.  فصلنامه تعاون و کشاورزی. سال اول، شماره 1، صص 17-1.

روح­الامینی، م. (1374). بررسی نقش و تحولات سرمایه اجتماعی جامعه ایران­. فصلنامه راهبرد فرهنگ. 9(35)، صص 92-69.‎

شارع پور، م. (1380). فرسایش سرمایه اجتماعی و پیامد­های آن. نامه انجمن جامعه­شناسی.تهران: نشر کلمه.

شارع­پور، م؛ و همکاران. (1384). رابطه سرمایه فرهنگی با هویت اجتماعی جوانان، (مطالعه موردی شهر تهران). نامه علوم اجتماعی.

صدری، ع؛ و دیگری. (1387). ارزش­های حاکم بر جامعه ایرانی. تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک. چاپ اول.

علاقه­بند، مهدی. (1384). درآمدی بر سرمایه اجتماعی. مجله اینترنتی فصل نو. دوره 5­، شماره 8.

فوکویاما، ف. (1379). پایان نظم. ترجمه: غ، توسلی. تهران: جامعه ایرانیان.  

فیلد، ج. (1385). سرمایه اجتماعی. ترجمـه: ج، متقـی. تهـران: انتـشارات موسسه پژوهش تامین.

کلمن، ج. (1377).  بنیادهای نظریه اجتماعی. ترجمه: م، صبوری. تهران: انتشارات نشر نی. چاپ اول.

کلهر، س. (1378). میزان اعتماد مردم به بخش خبری رسانه­ها. وزارت ارشاد.

مک‎کوایل، د. (1385). درآمدی بر نظریه ارتباطات جمعی. ترجمه: پ، اجلالی. تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانه‎ها.

مهرداد، ﻫ. (­1380­). مقدمه­ای بر نظریات و مفاهیم ارتباط جمعی. تهران: انتشارات فاران.

نیکو، ‌‌م؛ و همکاران. (1376). شناخت مخاطب با رویکرد استفاده و رضامندی. ‌‌تهران: اداره کل هماهنگی پژوهش‌های برنامه‌ای معاونت سیما.

ویندال، ‌‌س؛ و همکاران. (1376). کاربرد نظریه‌های ارتباطات. ‌‌ترجمه: ع، دهقان. ‌‌مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها.

Baran, S. & Davis, D. (2011). Mass communication theory. Foundations, ferment, and future. Cengage Learning.

Caplan, S. E. (2005). A Social Skill Account of Problematic Internet Use.
Journal of Communication. 55.

Evans, W. R. & C. M. Carson. (2005). "A social capital explanation of the relationship between–functional diversity and group performance." Team Performance Management 11(7/8), P.p: 302-315.

Fligstein, N. (2001). Social Skill and the Theory of Fields. University of California Berkeley, Ca. 94720. U.S.A.

Fries, P. (2010). Complementarily In Health Information Media Usage By College Students. An Application of Media Complementarily Theory In The Context of Health Information, University of Dayton and Ohio LINK. P.p: 1-74.

Gary, S. (1997). Training teachers, faculty members, and staff. In B. H. Khan (Ed.), Web based. instruction.  Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications.

Halpren, D. (2005). Social Capital. polity press.

Heather, L. & etal. (2008). Media and Young Children’s Learning.  The future of children. V. 18, No. 1.

James, B. T. (2002). When The Brain Can't Hear: NY, Atria Books.

Koka, B. R. & Prescott, J. E. (2002). "Strategic alliance as social capital: a multidimentional view". Strategic Management Journal. V. 23, P.p: 795-816.

MacQuail, D. (1994). Mass communication theory. London: sage LTD, third edition.

McGrath, R. J. & W. L. Sparks. (2005). "The Importance of Building Social Capital." Quality Progress.  38(2), P.p: 45-49.

Morgan, M. & etal. (1997). VCRs and the effects of television. New diversity or more of the same. Social and cultural aspects of VCR use. P.p: 107-123.

Namka, L. (1997). Social skills and Positive Mental Health. Retrieved on August 14th 2006 from http://members.aol.com/AngriesOut/ teach4. htm.

Putnam, R. D. (1993). Making democracy work. Civic traditions in modern Italy. Princeton, NJ.  Princeton University Press.

Wood, J. (2000). Communication Theories in Action, Boston. Wadsworth Publishing.