The Study of third and fifth development programs in the economic section from the discourse analysis perspective of Laclau and Muffe
Subject Areas : sociologyMohammad Abbasszadeh 1 , Rahim Zayer Kaba 2
1 - گروه علوم سیاسی ، دانشکدۀ علوم سیاسی ، دانشگاه تبریز ، تبریز ، ایران
2 - دکتری جامعهشناسی اقتصادی و توسعه دانشگاه تبریز- ایران.
Keywords: Third and Fifth Development Plan, Laclau and Muffe discourse analysis, fundamentalist and reformist discourse,
Abstract :
The reality is that all nations try to expand development through pre-plan programs. That is why offering a key and basic plan as a road map by nations cannot be easily ignored. What is considered as a share part in the nations programs is to focus on economic programs, in other words, concerning to economic issues in development Plans is one of the requirements and policies of development plans of a country. This paper has examined the economic sector of the third and fifth development Plans with discourse analysis. In this study discourse analysis of Laclau and Muffe were used. Third development plan relates to the reformist discourse. It emphasized on the signs of "economic relations with foreign countries", "decentralization of government" and "the participation of non-governmental sector (private and cooperative)", while in contrast, the fifth development plan relates to fundamentalist discourse. It is based on sign of "resilience economy", "targeted subsidies", "tax and public incomes", "modify consumption patterns" and "Islamic economy".
سازمان برنامه و بودجه. (1378). لایحه برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران 83 – ۱۳۷۹. تهران: انتشارات سازمان برنامه و بودجه.
صادقی فسایی، س؛ و دیگری. (1392).نکاتی تحلیلی و روششناختی درباره تحلیل گفتمان. مجله مطالعات اجتماعی ایران. دوره 7، شماره 4، صص 29-4.
فاضلی، م. (1383). گفتمان و تحلیل گفتمان انتقادی. پژوهشنامهعلوم انسانیواجتماعی. سال چهارم، شماره چهاردهم، صص 107-81.
کریم، م، ح؛ و همکاران. (1393). توسعه کشاورزی و اقتصاد مقاومتی، جایگزین نفت. فصلنامه سیاستهای راهبردی و کلان. سال 2، شماره 6.
معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور. (1389). مجموعه برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران (93-1389). تهران: نشر موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامهریزی.
مقدمی، م، ت. (1390).نظریه تحلیل گفتمان لاکلا و موف و نقد آن. فصلنامه معرفت فرهنگی اجتماعی. سال دوم، شماره دوم، صص 124-91.
ون دایک، ت. (۱۳۷۸). تحلیل گفتمان: پرورش و کاربست آن در ساختار خبر. ترجمه: م، ر، حسنزاده. تهران: پژوهش معاونت سیاسی صدا و سیمای جمهوری اسلامی.
هاشمی شاهرودی، س، م. (1384). فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهمالسلام. قم: موسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی. جلد 1.
عباسزاده، م؛ و همکاران. (1388). تحلیل گفتمان: با تاکید بر گفتمان انتقادی به عنوان روش تحقیق کیفی. مجله جامعهشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز. سال اول، شماره چهارم، صص 28 - 7 .
سالار کسرایی، م؛ و دیگری. (1388). نظریه گفتمان لاکلا و موف ابزاری کارآمد در فهم و تبیین پدیدههای سیاسی. فصلنامه سیاست. دوره 39، شماره 3، صص 339-336.
حسینیزاده، س، م، ع. (1383). نظریه گفتمان و تحلیل سیاسی. فصلنامه علوم سیاسی. شماره 28.
De-Vos. (2003). Discourse theory and the study of ideological (trance)– formation. Analyzing social democratic revisionism. In journal of pragmatics.
Fairclough, N. (2003). Analysing discourse. Textual analysis for social research.New York: Routledge.
Koosha, M. & etal. (2005). A Critical Study of News Discourse.Iranُ s Nuclear Issue in the British News Paper, IJAL. Vol. 8, No. 2.
Laclau, E. & etal. (2002). Antonio Gramsci, critical Assesment of leading Political philosophers (2002) Voutledge.
Laclau, E. & etal. (1985). Hegemony and Socialist Strategy. Towards a Radical Democratic Politics. London: Verso.
Rahimi, M. & etal. (2008). Discoursive Representation of the Winner and Loser. The Case of Reports, IJAL. Vol.11, No.1.
Wodak, R. (2002). Aspects of Critical Discourse Analysis, Azfal. Vol. 36, P.p: 5-31.