The reflection of the allegorical role of supernatural beings in myth and Shahnameh
Subject Areas : Research Allegory in Persian Language and LiteratureNegahdar Shadkam 1 , Seyed Ahmad Hosseini Kazerooni 2
1 - Ph.D. Student of Persian Language and Literature, Bushehr, Islamic Azad University, Bushehr Branch, Iran
2 - Professor Persian Language and Literature
Islamic Azad University of Bushehr Branch- Iran
Keywords:
Abstract :
“Myth” doesn’t have any minute, comprehensive and complete definitions. The scholars have provided different definitions for that. Because in the past, writing wasn’t common and the myths and stories have quoted by fathers for their children. Myth refers to historical stories and adventures of ancient and pre-historical times. From old times till now, myth had a particular place in people’s mind and language and people have believed that owning myths will be an approval for their power and supremacy over their neighbors and competitors. In Shahnameh and myths the symbolic and allegorical role of many creatures possesses sense and exposed will. These creatures are the same as human beings regarding their creation; but what makes them different is their appearance. In myths, specially Shahnameh, Rakhsh Simurgh, dragons, and soon have personality appearance; it means the braves. Can speak to them. They sometimes, show the way to the braves and sometimes prevent them from going along. Fersowsi has created the most beautiful imagery in Shahnameh by using personification and allegory.
اسدی توسی، ابونصر علی بن احمد، (1389)، گرشاسبنامه، چ دوم، تهران: دنیای کتاب.
اکبری مفاخری، آرش، (1389)، درآمدی بر اهریمن شناسی ایرانی، تهران: ترفند.
پورنامداریان، تقی (1390)، دیدار با سیمرغ، چ پنجم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
رستگارفسایی، منصور، (1373)، حماسهی رستم و سهراب، تهران: جام
سرامی، قدم علی (1373)، از رنگ گل تا رنج خار، چ دوم، تهران: علمی و فرهنگی.
شفیعی کدکنی، محمدرضا، (1389)، منطق الطیر، چ هشتم، تهران: سخن.
صفا، ذبیحا...، (1389)، حماسهسرایی در ایران، چ نهم، تهران: امیرکبیر.
کزازی، میرجلالالدین (1386)، نامهی باستان، چ سوم، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
مرتضوی، منوچهر (1391)، فردوسی و شاهنامه، چ چهارم، تهران: توس.
یاحقی، محمدجعفر (1391)، فرهنگ اساطیر و داستانوارهها در ادبیات فارسی، چ چهارم، تهران: فرهنگ معاصر.
_||_