Spatial measurement and analysis of urban poverty distribution in the cities of Middle East (Case study: Bonab city)
Subject Areas :vahid boostan ahmadi 1 , maryam hajipour 2 , nafiseh marsosi 3 , mohammad vahabi 4
1 - Ph.D. in Geography and Urban Planning, Payam Noor University, Tehran, Iran
2 - Master's degree, Agricultural Economics, Islamic Azad University, Mahabad branch
3 - Associate Professor, Department of Geography and Urban Planning, Payam Noor University, Tehran, Iran.
4 - PhD Student in Geography and Planning, Payame Noor University, Tehran, Iran
Keywords: Poverty, urban poverty, spatial analysis, fuzzy TOPSIS, Bonab.,
Abstract :
poverty is a multidimensional phenomenon and is affected by many factors. In this context, the most important task of geographers and urban planners is to use tools to identify the extent of poverty in the city to reduce the problems and consequences of this social and spatial damage.The purpose of this article is to analyze the spatial distribution of urban poverty in Benab neighborhoods with the approach of reducing urban poverty and preventing its cycle from reproducing in deprived neighborhoods. In terms of purpose, this article is a practical approach and in terms of research method, it is descriptive-analytical. The data collection tool for investigating urban poverty indicators is in the form of four general selected indicators and 30 sub-indices. The findings of the research show that the indicators of urban poverty in the urban areas of Benab are not distributed in a balanced way and there is a huge difference between these areas in terms of development. Neighborhood 2 with a score of 0.700 and neighborhoods 13 and 11 with a score of 0.291 and 0.251 are placed at the highest and lowest levels, respectively. In general, it can be seen that among the thirteen neighborhoods of Benab city, 0.15 are very poor, 0.39 are poor, 0.23 are average, 0.15 are prosperous and 0.8 are very prosperous. In order to reduce urban poverty, first of all, it is necessary to know it correctly, accurately measure it, and analyze it in a documented and realistic way. The procedure and practice of planning and poverty reduction programs today, both at the scientific level and at the practical level, are based on decentralization, a bottom-up perspective, the use of local knowledge, empowering citizens, and cooperative planning by maintaining a balance between the three The main actor means the civil society, the government and the private sector.
اکبری، مجید. (1392). نقش شهرهای میانی در توسعه¬ی منطقه¬ای، پایان¬نامه کارشناسی ارشد، به راهنمایی دکتر میرنجف موسوی، دانشگاه پیام نور مرکز رشت.
اکبری، نعمت¬الله و زاهدی کیوان، مهدی. (1387). کاربرد روش¬های رتبه¬بندی و تصمیم¬گیری چند شاخصه، تهران، وزارت کشور، سازمان شهرداری¬ها و دهیاری کشور.
آروین، محمود، فرجی، امین، بذرافکن، شهرام. (1397). تحلیل فضایی پهنههای فقر (مطالعۀ موردی: شهر قائمشهر). اقتصاد شهری، 3(2)، 39-56.
پیوسته گر، یعقوب، مرادی، الهه، کریم زاده، عبدالمطلب. (1401). بررسی و تحلیل فضایی فقر شهری (نمونه موردی: شهر یاسوج). پژوهشهای جغرافیای اقتصادی، 3(7)، 64-77.
جواهري پور، مهرداد (1387)، چالش¬هاي فقر شهري، مجله رفاه اجتماعی، 2(6)، 111-128.
رضایی، محمدرضا، علیان، مهدی، خاوریان، امیررضا. (1392). شناسايي و ارزيابي گستره¬هاي فضايي فقر شهري در شهر يزد پژوهش هاي جغرافياي انساني، 46(3)، 695-677.
روستایی، شهریور، احدنژاد روشتی، محسن، اصغری زمانی، اکبر، زنگنه، علیرضا. (1391). الگوي تطبيقي گسترش فقر در شهر كرمانشاه در دوره 85-1375، مطالعات و پژوهش¬هاي شهري و منطقه¬اي، 3(12)، 40-17.
رئيس دانا، فریبرز. (1379). نقد روش در پديده شناسي فقر، مجموعه مقالات فقر در ايران، تهران، انتشارات دانشگاه علوم بهزيستي و توان بخشي.
زادولی خواجه، شاهرخ، اصغری زمانی، اکبر، زادولی، فاطمه. (1393)، سطح¬بندي محلات حاشیه¬نشین بر اساس شاخص¬هاي کالبدي – اقتصادي فقر شهري(نمونه موردی: حاشیه نشینان شمال شهر تبریز)، فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی، 3(11)، 78-63.
زادولی، فاطمه، پاشازاده، اصغر. (1401). بررسی تجارب جهانی سیاستهای کاهش فقر شهری. سیاست گذاری شهری و منطقه-ای، 1(1)، 67-81.
شكویي، حسین. (1373). ديدگاه¬هاي نو در جغرافياي شهري، تهران، سمت.
عزیزی، منصور، موحد، علی، ساسان¬پور، فرزانه، کرده، نعمت. (1393). تحليلي بر وضعيت فقر شهري) مطالعه موردي: شهر مهاباد(، مجله جغرافیایی سپهر، 23(19)، 60-69.
مجیدی خامنه، بتول، محمدی، علیرضا. (1384). درآمدی بر شناخت و سنجش فقر شهری، نشریه انجمن جغرافیای ایران، دوره جدید، سال سوم، شماره 6 و 7 پاییز و زمستان 1384.
محمدیان، سعید، نگهداری، ابراهیم (1397). بررسی شاخص¬های فقر در مناطق شهری استان هرمزگان با استفاده از سیستم مخارج خطی طی برنامه¬های چهارم و پنجم توسعه؛ تحلیل داده¬های پیمایش هزینه-درآمد خانوار رفاه اجتماعی، ۱۸ (۶۸)، ۲۲۳-۲۰۱.
مرکز آمار ایران (1395). سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1395 شهرستان بناب.
نادری دیزج، بابک، پناهی، علی، تیموری، ایرج، ولی زاده، رضا. (1401). بررسی وضعیت عوامل محلی مؤثر بر تحقق شهر خلاق میانه اندام (مطالعه موردی: شهر بناب). جغرافیا (فصلنامه علمی انجمن جغرافیایی ایران)، 20(74)، 69-84.
نصیری، اسماعیل. (1394). راهبردهاي کاهش فقر شهري با تاکید بر اجتماعات محلی(مورد پژوهی: محله بی سیم شهر زنجان)، فصلنامه مطالعات برنامه¬ریزي شهري، 2(7)، 125-107.
Fay, M. (2005). The Urban Poor in Latin America” The World Bank, Washington, D.C. http://econ. World bank.org/wbsite/external/extresearch/o.
Jassbi, J., Mohamadnejad, F., & Nasrollahzadeh, H. (2011). A Fuzzy DEMATEL framework for modeling cause and effect relationships of strategy map. Expert Systems with Applications, 38, 5967–5973.
Job, (2002), Australian Agency for Internutional Development” National, Archives of Australia.
kwanti, N., 2003, Issues in Setting Absolute Poverty Line, Poverty and Social Development Papers, Asian Development Bank.
Klopp, J. M., Petretta, D. L. (2017). The urban sustainable development goal: Indicators, complexity and the politics of measuring cities. Cities 2017, 63, 92–97.
Lucci, P.; Bhatkal, T.; Khan, A. Are we underestimating urban poverty? World Dev. 2018, 103, 297–310.
UN-Habitat (2016). UN Human Settlements Programme, Global Urban Indicators Database, Nairobi, Info on Population in Slums (% of Urban Population); United Nations Human Settlement Programme: Nairobi, Kenya, 2016.
Wang, K., Zhang, L., Cai, M., Liu, L., Wu, H., & Peng, Z. (2023). Measuring Urban Poverty Spatial by Remote Sensing and Social Sensing Data: A Fine-Scale Empirical Study from Zhengzhou. Remote Sens. 2023, 15, 381.
Des, U. World Economic and Social Survey 2013: Sustainable Development Challenges; United Nations, Department of Economic Social Affairs: New York, NY, USA, 2013; pp. 123–136.
Padda, I.U., Hameed, A. (2018). Estimating multidimensional poverty levels in rural Pakistan: A contribution to sustainable development policies. J. Clean. Prod. 197, 435–442.
Neamtu, B. Measuring the Social Sustainability of Urban Communities: The Role of Local Authorities. Transylv. Rev. Adm. Sci. 2012, 8, 112–127.
Li, X.; Kleinhans, R.; van Ham, M. Shantytown redevelopment projects: State-led redevelopment of declining neighbourhoods under market transition in Shenyang, China. Cities 2018,
Meng, Y., Xing, H. F., Yuan, Y.; Wong, M.S., & Fan, K.X. (2020). Sensing urban poverty: From the perspective of human perception-based greenery and open-space landscapes. Comput. Environ. Urban 2020, 84, 101544.