Vulnerability factor of Tabriz metropolitan against earthquake risk assessment and estimation of casualties

Subject Areas : Climatology

Mussa Abedini ¹ ( Associate professor of geomorphology, University of Mohaghegh Ardabili,Ardabil،Iran )
Nader Sarmasti ² ( Graduate student of geomorphology, University of Mohaghegh Ardabili،Ardabil،Iran )

Received: 2016-01-29 Accepted : 2016-10-29 Published : 2016-09-21

Keywords: Earthquake, GIS, Vulnerability, casualties, Tabriz metropolitan,

Abstract :

Due to population growth and increasing urbanization, the earthquake could cause heavy casualties and urban development will be interrupted. The main objective of this study is to assessment the vulnerability of Tabriz against earthquake with weighted overlap and use of natural and human factors. Also, casualties are modeling against earthquake the use of GIS analysis and presentation of scenario earthquake severity of the damage to buildings. The results of this study indicate that the risk of Tabriz earthquake is not a good situation and much of the densely populated northern and central parts of the city, especially in areas with high vulnerability. Assuming earthquake seismic activity fault scenario according to Tabriz, the total population of 1605884 people in Tabriz (Census 1390) to approximately 1252589 casualties were estimated at night including 658412 people dead, 594177 people injured. Based on the results, the approximate number of 626294 casualties was estimated at day including 329206 people dead and 297088 people injured.

References:

1. اسفندیاری، فریبا، غفاری‌گیلانده، عطا و لطفی، خداداد (1393): بررسی توان لرزه‌زایی گسل‌ها و برآورد تلفات انسانی ناشی از زلزله در مناطق شهری (مطالعه‌ موردی: شهر اردبیل)، پژوهش‌های ژئومورفولوژی کمّی، شماره‌ 4، صص 17- 36.

2. روشتی، احدنژاد‌، محسن، قرخلو، مهدی و کرامت الله، زیاری (1389): مدل‌سازی آسیب‌پذیری ساختمانی شهرها در برابر زلزله با استفاده از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی،جغرافیا و توسعه، شماره‌ی 19، صص 171- 198.

3. حسین‌پور، مارال (1386): بررسی‌های سایزموتکتونیکی شمال‌غرب ایران و پهنه‌بندی خطر زمین‌لرزه در شهر تبریز، پایان‌نامه‌ کارشناسی‌ارشد به راهنمایی محسن مؤید، دانشکده‌ علوم، دانشگاه تبریز.

4. روستایی، شهرام (1390): پهنه‌بندی خطر گسل تبریز برای کاربری‌های مختلف اراضی شهری، جغرافیا و توسعه، شماره‌ 21، صص 27- 41.

5. زارع، مهدی (1380): خطر زمین‌لرزه و ساخت‌و‌ساز در حریم گسل شمال تبریز و حریم گسلش گسل‌های زمین‌لرزه‌ای ایران،پژوهشنامه‌ زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله، شماره‌ 2 و 3، صص 46- 57.

6. زهرایی، سید مهدی و لیلی، ارشاد (1384): بررسی آسیب‌پذیری لرزه‌ای ساختمان‌های شهر قزوین، نشریه‌ دانشکده‌ فن‌آوریی، جلد 39، شماره‌ 3، صص 287- 297.

7. سادات‌ریاضی‌راد، زهره، کی‌نژاد، آناهیتا و قمی‌اویلی، جعفر (1388): بررسی لرزه‌زمین‌ساخت و لرزه‌خیزی در نوشهر و تعیین مناطق پتانسیل خطر بالا، فصلنامه‌ زمین، شماره‌ 4، صص 77- 89.

8. عابدینی، موسی و مقیمی، ابراهیم (1391): نقش تنگناهای ژئومورفولوژیکی در توسعه‌ کالبدی کلان‌شهر تبریز به‌منظور کاربری بهینه‌، مجله‌ جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، شماره‌ 1، صص 147- 166.

9. عابدینی، موسی (1392): بررسی سازندهای مقر شهر توریستی سرعین با تأکید بر وضعیت توپوگرافی، تکتونیک و اقلیم جهت کاربری بهینه اراضی شهری با استفاده از GIS،جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، شماره‌ 1، صص 51- 68.

10. عبداللهی، مجید (1380): مدیریت بحران در نواحی شهری، چاپ اول، تهران: سازمان شهرداری‌های کشور، 180 ص.

11. قنبری، ابوالفضل، سالکی‌ملکی، محمدعلی و معصومه، قاسمی (1392): پهنه‌بندی میزان آسیب‌پذیری شهرها در مقابل خطر زمین‌لرزه (نمونه موردی: شهر تبریز)،جغرافیا و مخاطرات محیطی، شماره‌ 5، صص 21- 35.

12. کیانی‌فر، رضا و پورکرمانی، محسن (1390): تحلیل ساختاری گسل رباط کریم و توان لرزه‌زایی آن، علوم زمین، شماره‌ 21، صص 27- 49.

13. لطفی، خداداد (1391): مدل‌سازی ضریب آسیب‌پذیری شهرها در برابر زلزله با استفاده از GIS و GA (مطالعه‌ موردی: شهر اردبیل)، پایان‌نامه‌کارشناسی‌ارشد به راهنمایی فریبا اسفندیاری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل.

14. ملکی، سعید و الیاس، مودّت (1392): ارزیابی طیف آسیب‌پذیری لرزه‌ای در شهرها بر اساس سناریوهای شدت مختلف با استفاده از مدل‌های µD، TOPSIS، GIS (مطالعه‌ موردی: شهر یزد)،جغرافیا و مخاطرات محیطی، شماره‌ 5، صص 127- 142.

15. مرکز مطالعات زلزله و زیست‌محیطی تهران بزرگ و آژانس همکاری‌های بین‌المللی ژاپن (جایکا) (1381): ریزپهنه‌بندی لرزه‌ای تهران بزرگ، گزارش نهایی.

16. یزدانفر، کاملیا (1393): تعیین فعالیت گسل پیرانشهر به‌عنوان شمال غربی‌ترین قطعه‌ راندگی جوان زاگرس با کاربرد مدل DTM و نرم‌افزار GIS، تحقیقات جغرافیایی، شماره‌ 4، صص 133- 146.

17. Alok, K., Verma, K. (2013): Estimation of maximum magnitude (M_max): Impending large earthquakes in Northeast Region, India,Journal Geological Society of India, Vol. 83, PP. 635-640.

18. Hassanzadeh, R., Zorica, N., Alavir, A., Norouzzadeh, M., and Hodhodkian, H. (2013): Interactive approach GIS-based earthquake scenario development and resource estimation,Computers & Geosciences, Vol.51, PP.324- 338.

19. Karimzadeh, S., Miyajima, M., Hassanzadeh, R., Amiraslanzadeh, R., and Kamel, B. (2014): A GIS-based seismic hazard, building vulnerability and human loss assessment for the earthquake scenario in Tabriz, Soil Dynamics and Earthquake Engineering, Vol. 66, PP. 263-280.

20. Hashemi, M., and Alesheikh, A.A. (2011): A GIS-based earthquake damage assessment and settlement methodology,Soil Dynamics and Earthquake Engineering, Vol. 31, PP. 1607- 1617.

21. Mansouri. B., Nourjou. R., Hosseini. K. H. (2008): Comprehensive GIS- Based solution for road blockage due to seismic bulding collapse in Tehran, The 14^th World Conference on Earthquake Engineering, Beijing, China, , PP. 1- 6.