The effect of transformational leadership and social capital on organizational culture Case study: Khadijeh Kobra (PBUH) higher education center of Dezful

Subject Areas :

Received: 2018-06-12 Accepted : 2018-06-12 Published : 2018-09-23

Keywords: social capital, transformational, Keywords: leadership, organizational culture and higher education center,

Abstract :

The purpose of this research was to consider the relationship between transformational leadership and social capital with organizational culture in Khadijeh Kobra (PBUH) higher education center of Dezful. The research methodology was a descriptive survey approach. The statistical population of the research included all 20 of the administrative staff and teachers of Khadijeh Kobra (PBUH) higher education center of Dezful that all administrative staff were chosen through census because of the case study and being low number, also 80 teachers were chosen among all teachers of this higher education center through availability sampling. The research instruments include three questionnaires: Denison (2000), '' organizational culture '', Marvi (1391), '' transformational leadership '' and Nahapit and Goshal (1998), '' social capital ''. The validity of the questionnaires were confirmed by experts and professional teachers, and the reliability of the questionnaires were obtained respectively 0.76, 0.73 and 0.76 using Cronbach's alpha.  software was used to analyze data in two parts: descriptive analysis (average, standard deviation) and inferential analysis (correlation and linear regression testing and Pearson's multiple correlation coefficient). The research findings showed that there is a meaningful relationship between transformational leadership and social capital with organizational culture, and no meaningful relationship between age and studies with organizational culture. The research outcomes showed that transformational leadership and social capital increase organizational culture, also age and studies do not have any effect on organizational culture.  

References:

آغاز، عسل؛ امیرخانی،طیبه وعبدالله پور، مونا (1390). "بررسی ارتباط میان رهبری تحوّل‌آفرین و سرمایه اجتماعی: رویکردی تطبیقی به نگرش‌های کارکنان و مدیران". دوماهنامه علمی-پژوهشی دانشگاه شاهد، سال هجدهم، دوره جدید، شماره 1-47.

بختی، میلاد؛ قلی پور،آرین و گودرزی، ساجد (1390). "تبیین رهبری تحوّل‌آفرین وسرمایه اجتماعی به عنوان اهرم های ارتقاء اثر بخشی تیمی". چشم انداز مدیریت دولتی، شماره6، صص.150-135.

حسینی، فرشید؛ رایج، حمزه؛ استیری، مهرداد و شریفی، مهدی (1388). "بررسی ارتباط میان فرهنگ سازمانی و سبک‌های رهبری تحوّل‌آفرین و مبادله رهبر-پیرو". نشریه مدیریت دولتی، 2(4)، صص.72-55.

حمیدیان پور، فخریه و منصورآبادی، فاطمه السادات (1395). "بررسی تأثیر رهبری تحوّل‌آفرین بر فرهنگ سازمانی (مورد مطالعه: شرکت آفتاب درخشان) ". نشریه مدیریت فردا، سال پانزدهم، صص. 95-94.

سرگری، حسینعلی؛ خوش فر، غلامرضا و کریمف، موسی (1390). "تأثیر سرمایه اجتماعی در فرهنگ سازمانی در مراکز آموزش عالی دولتی و غیردولتی ایران (مورد استان گلستان) ". جامعه پژوهشی فرهنگی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال دوم، شماره اول، صص. 51-78. 

سلطانی، مرتضی؛ ابراهیمی، الهام و فتحی، محمدرضا (1394). «تحلیل روابط متقابل میان شاخص‌های سرمایه اجتماعی با استفاده از تکنیک فازی دیمتل». مدیریت سرمایه اجتماعی، دوره دوم، شماره دوم، صفحات 220-199.

سلطانی، مرتضی؛کاملی، علیرضا و خمویی، فرشید (1394). "نقش سرمایه اجتماعی ورهبری تحوّل‌آفرین در ارتقای عملکرد نوآوری بنگاه؛ مدیریت سرمایه اجتماعی". دوره 2، شماره4، صص519-497.

سنجقی، محمد ابراهیم. (1380). تحلیلی بر ماهیت ابعاد نظریه رهبری تحوّل‌آفرین. فصلنامه علمی و پژوهشی علوم انسانی دانشگاه الزهرا (س)، سال 11، شماره 37و38، ص 312-281.

سنجقی، محمدابراهیم؛ فرهی بوزنجانی، برزو و حسینی سرخوش، سیدمهدی (1390). «تأثیر رهبری تحوّل‌آفرین بر فرهنگ سازمانی و تعهد سازمانی در یک سازمان دفاعی». فصلنامه راهبرد دفاعی، سال نهم، شماره 32، صص. 136-111.

سید نقوی، میر علی و میری، محبوبه (1390). "نقش رهبری تحوّل‌آفرین در توسعه سرمایه اجتماعی با تأکید بر عدالت سازمانی (مطالعه موردی : شرکت نفت و گاز پارس)". مدیریت و منابع انسانی در صنعت نفت،2 (1)، صص. 28-9.

فیضی، طاهره و گرامی پور، مسعود(1387). « تأثیر سرمایه اجتماعی بر فرهنگ سازمانی» فصلنامه رفاه اجتماعی، شماره 29.

قنبری، سیروس و همتی، مدینه (1395). "بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی با عملکرد شغلی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا". نامه آموزش عالی، دوره جدید، سال نهم، شماره 35، پاییز 1395، صص.133-115.

کردنائیج، اسداله و مشبکی، اصغر (1381). "مدل تعاونی استراتژی، فرهنگ سازمانی و محیط در سازمان‌های صنعتی کشور". مدرس علوم انسانی، دوره ششم، شماره اول، پیاپی 24، صص.114-99.

محمدی، نعیما و ابراهیمی، مریم (1394).  "بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر فرهنگ سازمانی کارمندان اداره آموزش وپرورش شهر کرمان، مدیریت سرمایه اجتماعی". دوره 2، شماره4، صص564-547.

موسایی، میثم (1388). "مقالات: سرمایه اجتماعی و توسعه اقتصادی، طرح یک نگرش نوین". راهبرد توسعه (17)، صص. 55-73.

موغلی، علیرضا (1381). "رهبری تحوّل‌آفرین در سازمان‌های اداری ایران". رساله دوره دکتری دانشگاه علامه طباطبایی

مهری درختجانی، رسول و تیرگر، هدایت (1394). "بررسی رابطه رهبری تحوّل‌آفرین و فرهنگ سازمانی با سرمایه اجتماعی در دستگاه‌های اجرایی شهر کرمان در سال 1393". شرکت علمی پژوهشی و مشاوره‌ای آینده‌ساز، استان مازندران - ساری،30خرداد 1394، صص33-1.

مؤذن جمشیدی، میرهادی؛ حق پرست کنارسری، نرجس(1394). « سنجش میزان تأثیر سرمایه اجتماعی بر خلاقیت کارکنان : مورد مطالعه شرکت های تولیدی لوازم خانگی الکتریکی و الکترونیکی در ایران». مدیریت سرمایه اجتماعی، دوره دوم. شماره اول، صفحات 74-49.

میر کمالی، سید محمد؛ چوپانی، حیدر. (1390). رابطه بین رهبری تحوّل‌آفرین با گرایش به نوآوری سازمانی در یک شرکت بیمه‌ای. پژوهشنامه بیمه (صنعت بیمه سابق)، سال 26، شماره 3، ص 188-155.

Bass, B. M. & Avolio, B. J. (1993). Transformational Leadership and Organizational Culture. Public Administration Quarterly, Vol. 17, NO 1, pp. 112-122.

Bass, B. M. & Riggio, R. E. (2006). Transformational Leadership. Lawrence Erlbaum Associates, Mahwah, NJ: p3.

Denison, D.R. (2000).Organizational Culture: Can it be a key level for driving organizational. Handbook of Organizational Culture and Climate, PP.347-379.

Fukuyama, F. (2001). Social capital, civil society and development, Third World Quarterly, vol 22, NO 1: pp. 7-20.

Giffee, R. & Jones, G. (2001). Organizational Culture: a sociological Perspective, Handbook of organizational culture and climate, John Wiley, 1^st Edition.

Greiner,L.E.(1983).Senior executives as strategic actors. New management, 1(2),11-15.

Gumusluoglu, L. & Ilsev, A. (2009).Transformational leadership, Creativity, and Organizational Innovation, Journal of Business Research, Vol. NO 4.

Jing, Fewick Feng, Gayle, C. Avery (2008). Missing Links In Understanding The Relationship Between Leadership and Organizational Performance, International Business & Economics Research Journal, 7(5), 65-78.

Kark, R. (2004). The Transformational Ieader. Who is (s)he? A Feminist Perspective. Journal of Organizational Change management, Vol. 17, NO 2.

Nahapiet, J. & Ghoshal, S. (1998). Social capital, Intellectual capital & the organizational advantage, Academy of Management Review: vol 23, NO 2: pp. 242-260.

Quinn, R. & Cameron, K. (2006). Diagnosing and changing organizational culture, The Jossey- Bass publishing, Revised Edition.

Smircich, L. (1983). Concepts of culture and organizational analysis. Administrative Science Quarterly, 28, 339-358.

Wasko, M. & Faraj, S. (2005). Why should I share? Examining social capital and Knowledge contribution in electronic network, MIS Quarterly: Vol. 29, NO 1: pp. 35-57.

Zhen Shao,Yuqiang, Luning Liu(2012). The mediating effect of organizational culture and knowledge sharing on transformational Leadership. Computer in human behavior, 2400-241