The Cultural Semiotics of Kashf-ul-Mahjoob: Meaning-Making Processes and Patterns
Subject Areas : Mystic Literatur
Zahra Nazeri
1
(Ph. D. Candidate of Mystical Literature, Emam KHomeini international univercity)
Mahdi Fayyaz
2
(The Assistant Professor of Persian Language and Literature, IKIU)
Mohsen Hosseini
3
(The Associate Professor of Islamic Philosophy and Theosophy, IKIU)
Keywords: Kashf-ul-Mahjoob, Semiotics of Culture, Culture/Counterculture, Chaos/Order, Self/Other,
Abstract :
During the third phase of semiotics, special attention has been paid to semantic systems, the production and transmission of meaning, and the exploration of semantic mechanisms through various approaches. One notable approach is the semiotics of culture, which investigates meaning-making processes within a particular culture by focusing on its signs. In this research, by introducing the meaning-making model "culture-nature", the mechanism of meaning production in the mystical text of Kashf-ul-Mahjoob is explained in a descriptive-analytical way within the framework of cultural semiotics. The findings reveal that the fundamental content of Kashf-ul-Mahjoob is rooted in Hujwīrī 's ideological and cultural beliefs, using the three sub-patterns of "culture/counterculture", "chaos" or mystical order versus its absence or negation, and "self/other". The "culture/counterculture" model is employed to assign value to the signifiers of mystical culture, serving to create an identity. Moreover, the repeated mention of contrasting states of order and disorder highlights the dominance and superiority of mystical signs while portraying the opposing field as inauthentic and defeated. Furthermore, the actions of the Sufi elders are recorded as the ultimate standard of "self", while emphasizing the recognition of the details of the carnal soul as an enemy to be confronted. This establishes the farthest other within the framework of the "self/other" model.
قرآن کریم.
آقاابراهیمی، نیلوفر، 1397. «بازنمایی خود و دیگری در رمان فارسی نیمقرن اخیر»، رسالة دکترای تخصصی، دانشگاه الزهر(س)ا.
برامکی، اعظم و سجودی، فرزان، 1393. «تثبیت هویت فرهنگی خود در سرزمین میزبان از طریق فرایند دیگریسازی در منظومة خسروشیرین نظامی»، دوفصلنامة علمی کهننامه ادب پارسی، 5(3)، صص. 24ـ 1.
بهاری، سیدارسلان و محمدی، علی، 1401. «بررسی و تحلیل سرگذشت بهرامچوبین، در بستر تاریخ و شاهنامه براساس ناهمگونی رفتاری خود و دیگری از منظر نشانهشناسی فرهنگی»، فصلنامه علمی متنشناسی ادب فارسی ، 14(2). پیاپی54، صص. 56ـ 41.
پاکتچی، احمد، 1390. معناسازی با چینش آشوب در نظم در رویکرد نشانهشناسیفرهنگی. در نشانهشناسی فرهنگ(ی). مجموعه مقالات نقدهای ادبی هنری. به کوشش امیرعلی‌نجومیان. چاپ اول. تهران: سخن.
ـــــــــــــــ. ، 1383. «مفاهیم متقابل طبیعتوفرهنگ در حوزة نشانهشناسیفرهنگی مکتب مسکوـتارتو». مجموعة مقالات اولین هماندیشی نشانهشناسیهنر. تهران: فرهنگستان هنر.صص179-199.
تابش، شکوهالسادات و شفیعیون، سعید، 1399. «تحلیل گناهکاری جمشید در آیین زرتشت با رویکرد نشانهشناسی فرهنگی»، فصلنامه علمی پژوهشی نقد ادبی، 13(49)، صص. 34ـ 1.
خدادادیان، مهدی و اسداللهی، خدابخش، 1398. «تحلیل نفثةالمصدور از منظر نشانهشناسی فرهنگی»، نشریه نثر پژوهیادب فارسی، 22( 45)، صص. 118 91.
دفتری، فرهاد، 1367. اسماعیلیه؛ در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. جلد 8. تهران: مرکزدائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
دهقانی، ناهید، 1390. «بررسی تحلیلی ساختار روایت در کشفالمحجوب هجویری براساس الگوی نشانهشناسی رواییگرماس». فصلنامه متنپژوهیادبی، (48)، صص . 32ـ 9.
راهحق، دنیا و اکبرینوری، رضا، ۱۳۹۹.«چگونگی رابطه خود/ دیگری در ایران سدة اخیر با کاربست الگوی باختین و رهیافت شانتالموف». پژوهشنامه علومسیاسی، 15(3)، صص. 116-77.
سجودی، فرزان، 1388.نشانهشناسی؛ نظریه و عمل. چ اول. تهران: علم.
سلیمانی، آرزو و ساسانی، فرهاد، 1399. «بازنمایی دشمن در متن خاطرات زنیدراسارت؛ بررسی موردی کتاب خاطرات من زندهام»، دوماهنامة جستارهایزبان. (4). صص. 475 ـ 445.
سنسون، گوران، 1390. خود دیگری را می‌بیند؛ معنایدیگری در نشانهشناسیفرهنگی. ترجمۀ تینا امراللهی. در نشانهشناسیفرهنگی؛ مجموعه مقالات ترجمۀ گروه مترجمان. چ اول. تهران: علم.
شاهمیری، آزاده. 1395. «بازنمایی غرب در نمایشنامههای ایرانی»، رسالة دکتری تخصصی، دانشگاه الزهرا(س).
شخصیخازنی، سارا، 1398. «صوفیه و روابط قدرت (بررسی تأثیر روابط قدرت در صورتبندی گفتمان تصوف در متن کشفالمحجوب)»، پایاننامه کارشناسیارشد، دانشگاه فردوسی مشهد.
طهماسبی، ساسان، 1395. «روابط صوفیه و معتزله»، مطالعات تاریخ اسلام. 8(28). صص. 107 ـ 91.
عابدی، محمود، 1392. مقدمه بر تصحیح کشفالمحجوب ابوالحسن علیبنعثمان هجویری. چ 8. تهران: سروش.
لوتمان، یوری و اوسپنسکی، باریس، 1390. «در باب سازوکار نشانهشناختی فرهنگ»، ترجمۀ فرزان سجودی. در نشانهشناسی فرهنگی؛ مجموعه مقالات. ترجمۀ گروه مترجمان. تهران: علم.
هجویری، ابوالحسنعلیبنعثمان، 1392. کشفالمحجوب. تصحیح محمود عابدی.چ اول. تهران: سروش.
English sources
Lotman. Juri& Uspenski, Boris .1978.“On the Semiotic Mechanism of Culture”. In New Literary History, Vol. 9 (2):Pp. 211-232.
Lotman, Juri. A. Pjatigorskij, N.V.Topotov, V.V. Ivanov, B. Uspenskij. 1973.Theses on the Semiotic Study of Cultures (As Applied to Slavic Texts). translated by Silvi Salupere, In: Sebeok, Thomas A. (ed.), The Tell-Tale Sign: A Survey of Semiotics. Lisse (Netherlands): The Peter de Ridder Press. Pp. 57–84.
Posner, Roland & Robering, Klaus & Sebeok, Thomas A. 2004.Semiotics. A Handbook on the Sign-theoretic Foundations of Nature and Culture. Berlin:Walter de Gruyter, vol 4.
Semenenko, Aleksei. 2012. The Texture of Culture; An Introduction to Yuri Lotman’s Semiotic Theory. Palgrave Macmillan US.
_||_Ābedī, Mahmūd. (2012/1392). Moqaddame bar Kašfo al-mahjūb Abo al-hassan Alī Ebne Osmān Hojvīrī. 8th ed. Tehrān: Sorūš.
Āqā-ebrāhīmī, Nīlūfar. (2018/1397SH). “Bāz-namāyī-ye Xod va Dīgarī dar Rommāne Fārsī-ye Nīm Qarne Axīr”. Doctoral dissertation, Al-Zahr University (S).
Bahārī, Seyyed Arsalān and Mohammadī, Alī. (2021/1401SH). “Barrasī va Tahīle Sar-gozašte Bahrāme Čūbīn dar Bastere Tārīx va Šāh-nāme Bar-asāse Nā-ham-gūnī-ye Raftārī-ye Xod va Dīgarī az Manzare Nešāne-šenāsī-ye Farhangī”. Scientific Quarterly Journal of Textology of Persian Literature. 14th Year. No. 2. PP. 54. Pp. 41-56. Doi: 20.1001.1.20085486.1401.14.2.3.6
Barāmakī, A’zam and Sojūdī, Farzān. (2013/1393SH). “Tasbīte Hovīyyate Farhangī-ye Xod dar Sarzamīne Mīzbān az Tarīqe Far-āyande Dīgarī-sāzī dar Manzūme-ye Xosrow va Šīrīne Nezāmī”. Two-chapter scholarly classics of Persian literature. 5th Year. No. 3. Pp. 1-24. [In Persian].
Daftarī, Farhād. (1988/1367SH). Esmā’īlīyyeh dar Dā’erato al-ma’ārefe Bozorge Eslāmī. 8th Vol. Tehrān: The center of the great Islamic encyclopedia .
Dehqānī, Nāhīd. (2009/1390). “Barrasī-ye Tahlīlī-ye Sāxtāre Revāyet dar Kašfo al-mahjūbe Hojvīrī Bar-asāse Olgūye Nešāne-šenāsī-ye Revāyī-ye Garmās”. Literary Text Quarterly. No. 48. Pp. 9-32. Doi: 20.1001.1.22517138.1390.15.48.1.5
Hojvīrī, Abo al-hassan Alī Ebne Osmān. (2012/1392). Kašfo al-mahjūb. Ed. by Mahmūd Ābedī. 1st ed. Tehrān: Sorūš.
Holy Qor’ān.
Lotman, IUrii Mikhailovich and Uspenskii, Boris Andreevich. (2010/1390). “dar Bābe Sāzo Kare Nešāne-šenāxtī-ye Farhang” (About the semiotic mechanism of culture). Tr. by Farzān Sojūdī. Journal of cultural semiotics; Researches Translation by the group of translators. Tehrān: Elm.
Pākat-čī, Ahmad. (2004/1383SH). “Mafāhīme Moteqābele Tabī’at va Farhang dar Hoze-ye Nešāne-šenāsī-ye Farhangī-ye Maktabe Mosko-Tārto”. Collection of essays of the first semiotics of art. Tehrān: Farhangestāne Honar. Pp. 179-199.
Pākat-čī, Ahmad. (2010/1390SH). Ma’nā-sāzī bā Čīneše Āšūb dar Nazm dar Ruy-karde Nešāne-šenāsī-ye Farhangī dar Nešāne-šenāsī-ye Farhangī. A collection of literary and artistic criticism articles. With the effort of Amīr-alī Nojūmīyān. 1st ed. Tehrān: Soxon.
Rāhe-haq, Donyā and Akbarī Nūrī, Rezā. (2020/1399SH). “Čegūnegī-ye Rābete-ye Xod-dīgarī dar Īrāne Sade-ye Axīr bā Kār-baste Olgū-ye Bāxtīn va Rah-yāfte Chantal Mouffe”. Journal of political science research. 15th Year. No. 3. Pp. 77-116. Doi: 20.1001.1.1735790.1399.15.3.3.3
Sansone, Goran. (2010/1390). Xode Dīgarī rā Mī-bīnad: Ma’nye Dīgarī dar Nešāne-šenāsī-ye Farhangī (She sees the other as another meaning in cultural semiotics). Tr. by Tīnā Amro al-llāhī. Dar Nešāne-šenāsī-ye Farhangī. A collection of translation articles by the group of translators. 1st ed. Tehrān: Elm. [In Persian].
Sojūdī, Farzān. (2009/1388). Nešāne-šenāsī: Nazarīyye va Amal. 1st ed. Tehrān: Elm.
Soleymānī, Ārezū and Sāsānī, Farhād. (2020/1399SH). “Bāz-namāyī-ye Došman dar Matne Xāterāte Zanī dar Esārat: Barrasī-ye Moredī-ye Ketābe Xāterāte Man Zendeh-am”. Bimonthly language essays. No. 4. Pp. 445-475. Doi: 20.1001.1.23223081.1399.11.4.11.6
Šāh-mīrī, Āzāde. (2015/1395SH). “Bāz-namāyī-ye Qarb dar Namāyeš-nāmehā-ye Īrānī”. Doctoral Dissertation, Al-Zahra University (S).
Šaxsī Xāzenī, Sārā. (2019/1398SH). “Sūfīyyeh va Ravābete Qodrat (Barrasī-ye Ta’sīre Ravābete Qodrat dar Sūrat-bandī-ye Goftemāne Tasavvof dar Matne Kašfo al-mahjūb”. Master's thesis, Ferdowsi University of Mashhad.
Tābeš, Šokūho al-sādāt and Šafī’īyūn, Sa’īd. (2020/1399SH). “Tahlīle Gonāh-kārī-ye Jamšīd dar Āyīne Zartošt bā Rūy-karde Nešāne-šenāsī-ye Farhangī”. Literary criticism scientific research quarterly. 13th Year. No. 49. Pp. 1-34. [In Persian].
Tahmāsebī, Sāsān. (2015/1395SH). “Ravābete Sūfīyyeh va Mo’tazelleh”. Journal of Islamic History Studies. 8th Year. No. 28. Pp. 91-107. [In Persian].
Xodā-dādīyān, Mehdī and Asado al-llāhī, Xodā-baxš. (2019/1398SH). “Tahlīle Nafasato al-masdūr az Manzare Nešāne-šenāsī-ye Farhangī”. Persian Literature Prose Journal. 22th Year. No. 45. Pp.91-118. [In Persian].