Judicial procedure in the interference of causes and effects and its effect on punishments

Subject Areas : All jurisprudential issues

Motahareh Mahjoub ¹ , Mohammad Rohani Moghadam ^{2 *} , Reza Kohsari ³

1 - PhD student, Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, Semnan Branch, Islamic Azad University, Semnan, Iran.
2 - Associate Professor, Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, Semnan Branch, Islamic Azad University, Semnan, Iran. (Corresponding Author)
3 - Associate Professor, Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, Semnan Branch, Islamic Azad University, Semnan, Iran.

Received: 2024-02-14 Accepted : 2024-04-18 Published : 2024-04-21

Keywords: Causes, causes, punishment, judicial procedure,

Abstract :

The meaning of the interference or non-interference of causes is whether different causes and conditions lead to multiple causes and consequences. In response, it is said that when there are multiple causes for killing several people (but the causes are not repeatable), the execution of multiple murder penalties is faced with the interference of causes. And when there are multiple causes for committing hadd and ta'zir theft for the first time and the causes are also repeatable (the sum of hadd and ta'zir theft penalties, except in cases where there is a specific reason for the interference or non-interference of causes), the present study intends to examine and analyze the judicial practice of the interference of causes and causes and its effect on some punishments. This descriptive and analytical study examines the interference of causes and causes in the Islamic Penal Code approved in 2013 using documentary methods and library resources. Jurists have put forward three main opinions on this issue, namely that the famous fundamentalists believe in the non-interference of causes and non-interference of causes. In contrast to this theory, some other fundamentalists believe in the interference of causes and interference of causes. Finally, the third view on this issue considers the details and states that if there are multiple causes If they are of the same genus, they interfere, but if they are of multiple genera, they do not interfere. The legislator has also followed the famous opinion of the jurists in the Islamic Penal Code in most cases. The results showed that the requirement of the rule, according to the famous saying of the Imamiyyah jurists, is the non-interference of causes and reasons. Also, in some cases, the legislator, with the aim of comparing Islamic justice and customary justice, while explicitly placing the principle on the non-interference of causes and reasons in various articles, has in some cases, considering the circumstances of the subject or the difference in jurisprudential views and accepting the opinion of contemporary jurists, has considered the interference of crime and punishment.

References:

• ابراهیم، مصطفی و دیگران. (1382). المعجم الوسیط، مکتبه المرتضوی، جلد1، چاپ دوم، تهران.
• ابن منظور، محمّد. (1416ق). لسان العرب، مؤسسه احیاالتراث العربی، جلد4، چاپ هشتم، بیروت.
• ابن‌قدامه‌. (1403). المغنی‌، بیروت‌: دارالفکر.
• ابن‌نجیم‌. (1413). الاشباه‌ و النّظائر، بیروت: دارالفکر.
• ابواسحاق‌ شیرازی‌، ابراهیم‌. (1959م). المهذّب‌ فی‌ فقه‌الامام‌ الشّافعی‌، بیروت‌: دارالفکر.
• احمدی، زهرا. (1393). تداخل مجازات¬ها در تعدد جرایمِ مستوجبِ حد و چالش¬های آن، فصلنامۀ فقه و اصول دانشگاه فردوسی مشهد، دورۀ 46، شمارۀ 2، صص 74-55.
• آخوند خراسانی‌، محمد. (1367). کفایة‌الاصول‌، با حواشی‌ ابوالحسن‌ مشکینی‌، تهران: چاپ‌ سنگی.
• انصاری مرتضی. (1386). مطارح الانظار، مؤسسه انتشارات اسلامی، جلد2، قم.
• تبریزی، جواد. (1428). تنقیح مبانی الاحکام- کتاب الدیات، قم: دارالصدیقة الشهیده.
• تهرانی‌، ابوالقاسم‌. (1308). مطارح‌ الانظار (تقریرات‌ درس‌ الشیخ‌ الاعظم‌ انصاری)‌، جلد ‌2، تهران: چاپ‌ سنگی.‌
• جبران، مسعود. (1408ق). الرائد، مؤسسه نشر اسلامی، جلد1، چاپ اول، قم.
• جزیری‌، عبدالرحمان‌. (1410). کتاب‌ الفقه‌ علی‌المذاهب‌ الاربعة‌، بیروت: دارالفکر.‌
• حسینی‌ مراغی‌، عبدالفتّاح‌. (1418). العناوین‌، قم‌: الانتشارات الاسلامیه (جامعه مدرسین).
• خدابخشی، عبدالله. (۱۳۹۰). مبانی فقهی آیین دادرسی مدنی و تأثیر آن در رویۀ قضایی، جلد دوم، تهران: شرکت سهامی انتشار.
• خدابخشی، عبدالله. (1391). توزيع خسارت در حقوق مسووليت مدني در فرض تعدد اسباب، نشریۀ مطالعات حقوق خصوصی، دورۀ 42، شمارۀ 1، صص 126-109.
• خراسانی، محمد کاظم. (1436). کفایة الاصول، قم: مؤسسة النشر الاسلامی.
• خميني مصطفی. (1384). تحریرات فی الاصول، انتشارات آثار خمینی، جلد5، تهران.
• خویی، سید ابوالقاسم. (1368). اجود التقریرات (تقریرالابحاث میرزا محمد حسین الغروی النائینی)، قم: الغدیر.
• رضایی راد، عبدالحسین و سیاحی، معصومه و نشان، خسرو. (1397). بررسي فقهي و حقوقي راهکارهاي تعيين ضامن در تداخل عرضي اسباب، نشریۀ آموزه¬های فقه مدنی، شمارۀ 17، صص 116-79.
• روزدری‌، علی‌. (1415). تقریرات‌ آیة‌اللّه‌ المجدّد الشیرازی‌، قم‌: الانتشارات الاسلامیه (جامعه مدرسین).
• زحیلی‌، وهبه‌ مصطفی‌. (1418). الفقه‌الاسلامی‌ و ادلّته‌، دمشق.
• السنهوری، عبدالرزاق احمد. (۱۳۸۶). الوسيط في شرح القانون المدنى الجديد، ترجمۀ سیدمهدی دادمرزی و محمدحسین دائش¬کیا، قم: انتشارات دانشگاه قم.
• صادقی، محمدهادی. (1392). اجتماع اسباب در قانون مجازات اسلامي 1392، نشریۀ آموزه¬های حقوق کیفری، شمارۀ 6، صص 56-33.
• صدر، محمدباقر. (1389). بحوث فی علم الاصول (تقریرات)، نویسنده محمود هاشمی شاهرودی، قم: مؤسسه دائرة¬المعارف فقه اسلامی.
• صفّاری، زینب. (1400). تداخل یا عدم تداخل اسباب مجازات¬ها و تداخل یا عدم تداخل مجازات¬ها در قانون مجازات اسلامی، اولین کنفرانس بین¬المللی ایده¬های نوین در فقه، حقوق و روان¬شناسی.
• عینی، محسن و علی¬عباسی، رضا. (1394). بررسی تداخل دیات در فقه و حقوق ایران با رویکردی بر دیدگاه امام خمینی(س) بررسی تداخل دیات در فقه و حقوق ایران با رویکردی بر دیدگاه امام خمینی(س)، پژوهشنامۀ متین، دورۀ 17، شمارۀ 68، صص 136-111.
• فاضل لنکرانی، محمد. (1381). اصول فقه شیعه، قم: مرکز فقه الائمة الاطهار.
• فیّاض‌، محمداسحاق‌. (1410). محاضرات‌ فی‌ اصول‌ الفقه‌ (تقریرات‌ درس‌ آیت ‌اللّه‌ خوئی‌)، قم‌: الانتشارات الاسلامیه (جامعه مدرسین).
• کاظمی‌ خراسانی‌، محمدعلی‌. (1404). فوائد الاصول‌ (تقریرات‌ درس‌ میرزای‌ نائینی)،
• کاظمی خراسانی، محمدعلی. (1404). فوائد الاصول (تقریرالابحاث میرزا محمد حسین الغروی النائینی)، قم: مؤسسة نشر اسلامی.
• کریمی، کریمی و شکوهی¬زاده، رضا. (1399). مطالعۀ تطبیقیِ اصل تجمیعِ اسباب موجهۀ دعوا در حقوق ایران و فرانسه، نشریۀ حقوق تطبیقی (نامۀ مفید)، دورۀ 7، شمارۀ 13، صص 26-1.
• کیمبرلی ای، نئوندورف. (1395). راهنمای تحلیل محتوا، ترجمه حامد بخشی و وجیهه جلائیان بخشنده، مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی.
• محمدی، سام و جعفری، بهزاد و کلادی، محسن. (1398). نقش تعدّد اسباب در تحقّق مسئوليت ضميمه¬اي، پژوهشنامۀ حقوق اسلامی، دورۀ 20، شمارۀ 49، صص 168-147.
• مظفر، محمدرضا. (1385). اصول الفقه، با ترجمه علی محمدی، تهران: انتشارات دارالفکر.
• مظفّر، محمدرضا. (1403). اصول‌الفقه‌، بیروت: دارالفکر.
• موسوی بجنوردی، میرزاحسن. (1377). القواعد الفقهیّه، قم: نشر الهادی.
• موسوی خمینی، سیدروح الله. (1414). مناهج الوصول الی علم الاصول، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
• موسوی خمینی، سیدروح الله. (1421). تحریرالوسیله، تهران: مؤسسه تنظیم ونشرآثار امام خمینی.
• موسوی خویی، سیدابوالقاسم. (۱۳۸۶). مبانى تكملة المنهاج، جلد ۲، قم: موسسه آثار امام خویی.
• مؤمن قمی، محمّد. (1351). تسدید الاصول، انتشارات اسلامی، جلد1، قم.
• نایینی محمّدحسین. (1407ق). فوائد الاصول، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جلد1، تهران.
• نجفی‌، محمدحسن‌. (1981م). جواهرالکلام‌ فی‌ شرح‌ شرائع‌ الاسلام‌، بیروت‌: دارالفکر.
• نجفی، محمدحسن. (1981م). جواهرالکلام فی شرح شرائع الاسلام، جلدهای ٤٢ و ٤٣، بیروت: دار إحياء التراث العربي.
• نجيب¬حسنی، محمود. (۱۳۸۵). رابطۀ سببیّت در حقوق کیفری، ترجمۀ سیدعلی عباس¬نیای زارع، مشهد: انتشارات دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
• نراقی‌، احمد. (1375). عوائدالایام‌، قم‌: الانتشارات الاسلامیه (جامعه مدرسین).
• همراه با دایره المعارف فقه اسلامی - اتلاف، ۲. (۱۳۸۶). قم: فصلنامه تخصصی فقه اهل بیت، شمارۀ ۵۱، سال سیزدهم.