Foundations and Effects of mandatory arbitration in Islamic Jurisprudence, Iran’s Law and England’s Legal System of Common law

Subject Areas : Jurisprudence and Criminal Law Doctrines

Sama Falahti ¹ , Mohammad Babapoor ^{2 *} , Shokrollah Nikvand ³

1 - PhD student in private law, Varamin Branch, Islamic Azad University, Varamin, Iran
2 - Assistant Professor, Department of Private Law, Varamin Branch, Islamic Azad University, Varamin, Iran
3 - Assistant Professor, Department of Private Law, Varamin Branch, Islamic Azad University, Varamin, Iran

Received: 2024-05-14 Accepted : 2024-08-24 Published : 2024-12-21

Keywords: arbitration, compulsory arbitration, foundations of compulsory arbitration, effects of compulsory arbitration, compulsory arbitration in Iran’s law, compulsory arbitration in common law.,

Abstract :

Sometimes Arbitration is compulsory and parties to the dispute in referring to the arbitration are indecisive. This research surveys the foundations and effects of compulsory arbitration in legal systems of Iran and England. In England’s law arbitration between workers and employers and between consumers and producers is mandatory and some claims are referred to arbitration with the court's recognition. Even with aim of precedent making of compulsory arbitration, a few numbers of disputes are referred to arbitration. In compulsory arbitration, supervisor court determines and controls all process of arbitration including selection of arbitrator, impeachment, appeal and modification of decisions and arbitrator issued a decision by complying with the formal and substantive conditions and the issued decision has legal and establishment effects of the decision. Some non-judicial institutions have necessary authorities and can partially determine compulsory arbitration in some cases and samples with the cooperation of the judiciary. Mandatory arbitration decisions are considered enforceable after appeal or lack of appeal in determined time. The substantive objection to the arbitrator’s decision is rejected, so if the arbitrator's substantive mistake is proved, his civil liability is certain compulsory. Arbitration is possible and enforceable only by agreement of parties, directness of statute laws and administrative rules.

References:

1. پاسبان، محمدرضا، (1398)، حقوق شرکت‌های تجاری، تهران، میزان، اول.
2. پاشا بنیاد، موسی، (1399)، شرایط قانونی و محدودیت¬های داوری حل تعارض در داوری¬های تجاری بین‌ المللی، تهران، میزان، اول.
3. جنیدی، لعیا، (1392)، اجرای آرای داوری بازرگانی خارجی، تهران، انتشارات شهر دانش، اول.
4. جنیدی، لعیا؛ منصوری رضی، ایوب، (1400)، ماهیت و اثر شرط حل اختلاف چند مرحله‌ای در قراردادها، پژوهش حقوق خصوصی، دوره اول، شماره نهم، ص97ـ121.
5. جوادی، امیر، (1398)، حقوق تجارت بین‌ الملل، تهران، میزان، اول.
6. حراج، علیرضا؛ پورمحمد، اباست؛ بشیری، اکبر، (1403)، اجرای احکام مدنی خسارات روحی در حقوق ایران و انگلستان، آموزه¬های فقه و حقوق جزاء، دوره اول، شماره اول، ص23ـ42.
7. داراب پور، مهراب؛ انیسی، الهام، (1400)، اجرایی شدن آرای هیئت حل اختلاف فیدیک، نقطه عطفی برای کارآمدی اقتصادی پروژه ها و عدم توقف آن‌ها (با رویه سازی از رأی دادگاه سنگاپور در پرونده پرسُرو)، پژوهشنامه حقوقی، دوره سوم، شماره سی و هشتم، ص97ـ122.
8. درویشی، بابک؛ جلیلیان، محمد رضا (1394)، میانجی‌گری کارآمدترین روش جایگزین حل اختلاف برای تحقق عدالت ترمیمی، تحقیقات حقوقی آزاد، شماره 27، ص173ـ205.
9. رمضانی، محمد، (1398)، حل‌ و فصل اختلافات ناشی از سرمایه گذاری بین المللی در صنعت نفت و گاز ایران با تأکید بر روش‌های جایگزین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیک، کارشناسی ارشد.
10. سربازیان، مجید؛ رضائی، علی، (1394)، حل‌ و فصل اختلافات اعتبارات اسنادی از طریق ارجاع به کارشناسی، مجله مطالعات حقوقی دانشگاه شیراز، شماره 7، ص109ـ140.
11. شاکر، مهتاب، (1397)، تعدیل قضائی در شروط نا عادلانه و غیر منصفانه با مطالعه تطبیقی در کامن لا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز.
12. شریعتی نیا، محسن؛ عابدین مقانکی، محمد رضا، (1393)، تحریم‌‌‌ها و جهت‌گیری صادرات ایران: اقتصاد سیاسی دوران گذر در روابط بین‌ الملل، مجله روابط خارجی، شماره بیست و دوم، تابستان، ص1ـ15.
13. طاهری، سید رضا، (1396)، اجرای آرای داوری خارجی در حقوق ایران، تهران، میزان.
14. طجرلو، رضا؛ عبدی، صادق، (1397)، مقایسه هیأت‌های حل‌ و فصل اختلافات قراردادی وزارت نفت و نمونه قراردادهای بین المللی فیدیک، مطالعات حقوق انرژی، دوره اول، شماره اول، ص493ـ516.
15. عاشوری، مهدی؛ کاویار، حسین؛ بان، سحر، (1400)، تابعیت گروه شرکت‌ها در حقوق فرانسه، اتحادیه اروپا و ایران، پژوهش تطبیقی حقوق اسلام و غرب، دوره سوم، شماره چهارم، ص155ـ184.
16. فرج پور، علی اصغر، (1396)، مدل جدید قراردادهای نفتی، شهر قانون، دوره اول، شماره اول، ص60ـ75.
17. محبی، محسن، (1399)، قواعد و آیین داوری و میانجی¬گری، تهران، مرکز اتاق صنایع ایران.
18. محمدی خورشیدی، محمد، (1395)، داوری در حقوق ایران، تهران، نشر بهنامی.
19. ملا ابراهیمی، عماد؛ ارفع نیا، بهشید، (1398)، تحلیل روش‌های جایگزین حل‌ و فصل اختلافات (ADR) در قراردادهای جدید بالا دستی نفتی ایرانIPC ، مطالعات حقوق انرژی، دوره اول، شماره اول، ص459ـ475.
20. میربافقی، سید حسین، (1396)، شیوه¬های حل‌ و فصل اختلافات در قراردادهای پیمانکاری دولتی، تحقیقات حقوقی، دوره اول، شماره اول، ص121ـ146.
21. میرشکاری، عباس؛ سلیمی، محسن، (1397)، درآمدی بر روش¬های آنلاین حل اختلاف، تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری، دوره سی و نهم، شماره اول، ص65ـ80.
22. نیکبخت، حمید رضا؛ ادیب، علی اکبر، (1396)، اصلاحگری و میانجیگری، به عنوان جایگزین روش‌های سنتی حل اختلافات مدنی تجاری و امکان به کارگیری آن¬ها در صنعت نفت، فصلنامه تحقیقات حقوقی، دوره اول، شماره اول، ص57ـ81.
23. ALEXANDER, N., & CHONG, S. Y. (2020). Case note: Enforceability of agreements to mediate in English law.‏
24. Dafe, F., & Williams, Z. (2020). Banking on courts: financialization and the rise of third-party funding in investment arbitration. Review of International Political Economy, 1-23.‏
25. Fontanelli, F., & Tanzi, A. (2017). Jurisdiction and admissibility in investment arbitration. A view from the bridge at the practice. The Law & Practice of International Courts and Tribunals, 16(1), 3-20.‏
26. Guthrie, B. K., & Hioureas, C. G. (2018). Sovereignty Disputes and Offshore Development of Oil and Gas.‏
27. Hickman، C. R.، & Silva، M. A. (2018). Creating excellence: Managing corporate culture، strategy، and change in the new age. Routledge.
28. Lai، K. (2018). DEAL: first agricultural commodity blockchain transaction. International Financial Law Review.‏
29. Lal, H., & Casey, B. (2020). Multi-Tiered Dispute Resolution Clauses in International Arbitration–The Need for Coherence. ASA Bulletin, 38(4).‏
30. Levine, J., & Wahid, K. (2018). Business and Human Rights: A" New Frontier" for International Arbitration?. Transnational Dispute Management (TDM), 15(1).‏
31. Masse، R. A.، & Rusli، M. (2018، July). Islamic Banking Dispute Resolution in National Sharia Arbitration Board. In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science (Vol. 175، No. 1، p. 012169). IOP Publishing.‏
32. Montoya، M. F. (Ed.). (2018). Trends and challenges in electricity and oil regulation (Vol. 12). U. Externado de Colombia.‏
33. Oldenstam, R. (2014). Mannheimer Swartling's Concise Guide to Arbitration in Sweden. Mannheimer Swartling Advokatbyrå.‏
34. Rupa, J. (2020). to FIDIC clauses are references to clauses in the 1999 Red Book. CONSTRUCTION LAW INTERNATIONAL, 15(1), 5.‏
35. Sharmin, T. (2020). Application of Most-Favoured-Nation Clauses by Investor-State Arbitral Tribunals: Implications for the Developing Countries. Springer Nature.‏
36. Varga, N. (2021). Provisions on Arbitration Proceedings Set Down in Cartel Agreements Based on the First Hungarian Cartel Act. Athens JL, 7, 53.‏
37. Wang Faye Fangfel (2009) Online Dispute Resolution، Oxford: Chandos Publishing.