The nature of the oath of negation of knowledge and the principle of non-existence in Iranian jurisprudence and criminal law and the feasibility of their conflict

Seyyed Sadroddin Hoseini Pasandi ¹ ( Master of Criminal Law and Criminology, Mazandaran University, Babolsar, Iran )
Seyyedeh Bahareh Arjmandian ² ( PhD student in criminal law and criminology, Islamic Azad University, Sari, Iran )
Seyyed Mahdi Ahmadi ³ ( Assistant professor of jurisprudence and law and faculty member of Islamic Azad University, Sari, Iran )

Submited date : 2024-04-15 Accepted date : 2024-06-06

Keywords: evidence of proof, principle of non-existence, oath, negation of science,

Abstract :

Oath is among the proofs of criminal claims, although it is the weakest proof, but it has been recognized by the legislator as an independent proof. Obviously, the oath of negation of knowledge, despite not being specified in the laws, is one of the types of oaths that are explicitly mentioned in valid jurisprudential sources and implicitly in the relevant laws. One of its practical cases is Article 326 of the Islamic Penal Code approved in 2012. According to this article: "If the plaintiff does not take an oath against the accused, despite obtaining Luth, and demands an oath from him, and the accused claims lack of knowledge about the nature of the crime or its characteristics, the plaintiff can demand him to take an oath of lack of knowledge. On the other hand, the above is apparently in conflict with the principle of non-existence, according to which "non-existence does not require proof". In other words, according to the principle of non-existence and the rule of (negation of the negation is sufficient), only the negation of the negation is sufficient, but it appears to be in conflict with the above-mentioned article, which seems that taking an oath is necessary due to the knowledge of the accused. Therefore, examining the nature and explaining the topic of the current research, in a descriptive-analytical way, with reference to library sources, can be enough to open a way to solve the existing disputes.

References:

فهرست منابع قرآن‌کریم
کتب فارسی 1- افشار صدر زاده، سید محسن، 1376، ادله اثبات دعوی در حقوق ایران، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ دوم.
2- جعفری لنگرودی، محمد جعفر، 1363، ترمینولوژی حقوق، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ بیست و یکم.
3- سید محمدی، سمیرا، 1396، اصول فقه به روش ساده، تهران، نشر مشاهیر دادآفرین، جلد2، چاپ اول.
4- قرشی، سید علی اکبر، 1367، قاموس قرآن، تهران، نشر اسلامیه، جلد1، چاپ اول.
5- کاتوزیان، ناصر، 1385، اثبات و دلیل اثبات، تهران، نشر میزان، جلد2، چاپ سوم.
6- کریمی، عباس، 1394، ادله اثبات دعوی، تهران، نشر میزان، چاپ سوم.
7- کلانتری، کیومرث، 1374، اصل قانونی بودن جرایم و مجازات‌ها، بابلسر، نشر دانشگاه مازندران، چاپ اول.
8- محقق داماد، مصطفی، 1406ق، قواعد فقه، تهران، مرکز نشر علوم اسلامی، جلد1، چاپ دوازدهم.
9- محقق داماد، مصطفی، 1406ق، قواعد فقه، تهران، مرکز نشر علوم اسلامی، جلد3، چاپ دوازدهم.
10- محمدي، ابوالحسن، 1380، مبانی استنباط حقوق اسلامی، تهران، نشر دانشگاه تهران، چاپ چهاردهم.
11- معین، محمد، 1351، فرهنگ فارسی معین، تهران، موسسه انتشاراتی امیرکبیر، جلد2، چاپ اول.
کتب عربی 12- آخوند خراسانى، محمدکاظم، 1409ق، کفایۀ الأصول، قم، موسسۀ آل البیت علیهم السلام، چاپ اول.
13- الطباطبائي، السيد علي، 1418ق، رياض المسائل في تحقيق الأحكام بالدّلائل، قم، مؤسسة آل البيت عليهم السلام لاحياء التراث، جلد15، چاپ اول.
14- انصاری، مرتضی بن محمد امین، 1415ق، القضاء و الشهادات، قم، نشر بزرگداشت شیخ اعظم انصاری، چاپ اول.
15- تبریزی، جواد بن علی، 1416ق، ارشاد الطالب الی التعلیق علی المکاسب، قم، موسسه اسماعیلیان، جلد4، چاپ سوم.
16- جناتی، محمد ابراهیم، 1374، ادوار فقه و کیفیت بیان آن، تهران، نشر کیهان، چاپ اول.
17- جناتی، محمد ابراهیم، 1370، منابع الاجتهاد، تهران، نشر کیهان، چاپ اول.
18- حر عاملی، محمد بن حسن، 1409ق، تفصیل وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه، قم، موسسه آل البیت علیهم السلام، جلد27، چاپ اول.
19- حر عاملی، محمد بن حسن، 1409ق، تفصیل وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه، قم، موسسه آل البیت علیهم السلام، جلد23، چاپ اول.
20- حسینی مراغی، عبدالفتاح بن علی، 1417ق، العناوین الفقهیه، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی وابسته به جامعه ی مدرسین حوزه ی علمیه ی قم، چاپ اول.
21- حیدرى، علی نقی، 1412ق، اصول الاستنباط، قم، لجنه اداره الحوزه العلمیه، چاپ اول.
22- خوانساری، سید محمد‌هاشم بن زین العابدین، 1317ق، مبانی الاصول، تهران، بی نا، چاپ اول.
23- روحانی، صادق، 1429ق، منهاج الفقاهه، قم، انتشارات انوار الهدی، جلد6، چاپ پنجم.
24- سبحانی، جعفر، 1390، الوسیط فی اصول الفقه، تهران، موسسه فرهنگی و هنری دانش پذیر، جلد4، چاپ سوم.
25- سبحانی، جعفر، 1418ق، نظام القضاء و الشهادة فی الشریعة الإسلامیة الغراء، قم، مؤسسه ی امام صادق علیه السلام، جلد1، چاپ اول.
26- عبدالرحمان، محمود، 1419ق، معجم المصطلاحات و الالفاظ الفقهیه، قاهره، نشر دارالفضیله، جلد1، چاپ اول.
27- عراقی، آقا ضیاء الدین، 1421ق، حاشیه المکاسب، قم، انتشارات غفور، چاپ اول.
28- علامه حلی، حسن بن یوسف، 1420ق، تحریر الاحکام الشرعیه علی مذب الامامیه، قم، موسسه امام صادق علیه السلام، جلد11، چاپ اول.
29- کلینی، محمد بن یعقوب، 1407ق، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیۀ، جلد8، چاپ چهارم.
30- مجتهد تبریزى، صادق بن محمد، 1317ق، المقالات الغریۀ فی تحقیق المباحث الأصولیۀ، تبریز، مطبعه مشهدي اسد آقا، چاپ اول.
31- محقق حلی، جعفر بن حسن، 1418ق، المختصر المنافع فی فقه الامامیه، قم، موسسه المطبوعات الدینیه، جلد2، چاپ ششم.
32- مظفر، محمدرضا، 1375، أصول الفقه، قم، نشر اسماعیلیان، جلد2، چاپ پنجم.
33- مقدس اردبیلی، احمد بن محمد، 1403ق، مجمع الفائده و البرهان فی شرح ارشاد الاذهان، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه ی علمیه ی قم، جلد12، چاپ اول.
34- موسوی گلپایگانی، محمد رضا، 1413ق، کتاب القضاء، قم، نشر دارالقرآن الکریم، جلد1، چاپ اول.
35- میرزای قمی، ابوالقاسم، بن محمد حسن، 1427ق، رسائل المیرزای قمی، مشهد، دفتر تبلیغات اسلامی شعبه خراسان، جلد2، چاپ اول.
36- نجفی، محمد حسن بن باقر، 1404ق، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، جلد40، چاپ هفتم.
37- نراقی، احمد بن محمد مهدی، 1415ق، مستند الشیعه فی احکام الشریعه، قم، موسسه ی آل البیت علیهم السلام، جلد17، چاپ اول.